Μάνου Καραβασίλη
Εικόνα έκτη
Φως. Στον ίδιο χώρο, δύο μέρες αργότερα. Μπαίνει πίνοντας κρασί ο Άντρας. Είναι χαρούμενος. Από την κεντρική πόρτα μπαίνει κι η Γυναίκα.
Άντρας: Καλώς την. Λαμπερή και όμορφη όπως πάντα. Η γυναίκα μου και το παιδί μου.
Γυναίκα: Το παιδί σου θα το δεις σε λίγους μήνες. Το παιδί μας αγάπη μου, το παιδί μας! (Αγκαλιάζονται)
Άντρας: Μου φαίνεται σαν ψέμα το ξέρεις; Ποτέ μου δεν περίμενα ότι θα γινόμουνα πατέρας και μάλιστα τώρα. Στην ηλικία μου...
Άντρας: Πόσο χαίρομαι! Και πιο πολύ ξέρεις γιατί χαίρομαι; Επειδή το παιδί μου, θα έχει μια γυναίκα που είναι άξια για να είναι μάνα και εκτός αυτού είναι σίγουρο και βέβαιο ότι θα του μάθεις τα καλύτερα για την ψυχή του και για τη ζωή του. Είσαι στα αλήθεια ένας σπουδαίος και σημαντικός άνθρωπος. Δεν ξέρεις πόσο περήφανος είμαι για εσένα. Ποτέ μου δεν ένιωσα τόση μεγάλη ευτυχία. Βλέπεις, όσες επιτυχίες και να έκανα στη δουλειά μου, ήταν λίγες, συγκεκριμένες. Και φεύγανε μέσα στον τροχό της καθημερινότητας. Γιατί ήθελα και άλλες επιτυχίες κι άλλες κι άλλες. Και έτσι δεν χόρταινα, δεν ευχαριστιόμουνα. Η προοπτική της άλλης επιτυχίας καπέλωνε την νίκη του σήμερα. Τώρα όμως χαίρομαι. Και θα χαίρομαι για πάντα γι' αυτό το κατόρθωμα. Κάθε μέρα θα είμαι νικητής αφού θα υπάρχει το παιδί στη ζωή μου. Θα χαίρομαι όσο δεν έχει χαρεί ποτέ του κανείς. Νιώθω σαν μικρό παιδί. Άλλο που δεν είμαι.
Γυναίκα: Άλλαξες. Τώρα είσαι ευαίσθητος. Ρομαντικός. Είσαι ότι δεν ήθελες λίγες μέρες πριν. Μια ολόκληρη ζωή δεν ήθελες μέσα σου να έχεις τέτοια συναισθήματα. Άλλαξες. Και χαίρομαι. Γιατί τώρα και εγώ δεν νιώθω ευαίσθητη και ευάλωτη. Αλλά νιώθω δυνατή. Μακάρι να ήξερες πόσο δυνατή! Θα κατασπαράξω όποιον πειράξει το παιδί μου με τα ίδια μου τα χέρια. Δεν ήξερα ότι έχω μέσα μου τέτοια δύναμη. Αισθάνομαι πολύ δυνατή. Πολύ γενναία. Νιώθω ότι μπορώ τα πάντα για το παιδί μου.
Άντρας: Αντιστράφηκαν οι ρόλοι. Δυνατός νιώθω πάντα. Ένα αγρίμι. Ένας λύκος αν θες. Αλλά τώρα δεν με ενδιαφέρει και τόσο η δουλειά μου. Και δεν με ενδιαφέρει βέβαια καθόλου τίποτα μικρό και περιττό. Τώρα έχω γίνει πρωταγωνιστής. Τώρα έχω σκοπό και προορισμό. Γιατί κακά τα ψέματα. Η δουλειά είναι δουλειά. Έρχεσαι στο σπίτι σου αργά τη νύχτα και δεν έχεις τίποτα. Απολύτως τίποτα. Πριν σε γνωρίσω δεν είχα κάτι. Δεν με περίμενε κανείς. Μόνο τα έπιπλα και τίποτα άλλο. Τώρα που το βλέπω πιο ψύχραιμα και με απόσταση, δεν ήθελα να ξαναζήσω ποτέ μου έτσι. Δεν με θαύμαζα τότε. Τώρα όμως στ' αλήθεια με θαυμάζω.
Γυναίκα: Και είσαι σίγουρος πως δεν θα ξαναζήσεις ποτέ σου έτσι;
Άντρας: Είμαι σίγουρος και ευχαριστώ τη ζωή πολύ για αυτό. Σου είπα, τώρα έχω σκοπό και προορισμό. Έχω εσένα. Σε λίγο έρχεται και το παιδί. Το παιδί μας. Είναι τόσο ωραία η ζωή! Τόσο όμορφη! Και με ωραίες εμπειρίες. Είμαι στα αλήθεια πάρα πολύ ευτυχισμένος. Τόσο πολύ ευτυχισμένος που φοβάμαι μήπως κάτι δεν πάει καλά. Φοβάμαι μήπως χάσω όλα αυτά που απέκτησα και όλα αυτά που θα 'ρθουν. Δεν θα ήθελα πια να έχω μόνο τη δουλειά μου. Θέλω να έχω τελευταία τη δουλειά μου. Πρώτα το παιδί και εσύ. Αυτά θέλω να έχω πρώτα. Γιατί εσάς αγαπάω πιο πολύ από τη δουλειά μου. Γιατί τώρα νιώθω κοντά σου και κοντά του δυνατός. Ολοκληρώθηκε η ευτυχία μου. Αλήθεια ολοκληρώθηκα σαν άνθρωπος. Και αυτό ξέρεις πού το οφείλω; Σε εσένα το οφείλω. Μόνο σε εσένα.
Γυναίκα: Είδες τελικά ότι είμαι και εγώ κάτι; Μπορεί να μην είμαι μια γυναίκα πλούσια, μπορεί να μην είμαι με κάτι φανταχτερό πάνω μου, αλλά θέλω να πιστεύω ότι είμαι μια ωραία γυναίκα. Και τελικά αποδείχτηκα και κάτι άλλο. Ότι είμαι και δυνατή! Τελικά ναι, είμαι πολύ δυνατή! Τόσο πολύ δυνατή που ούτε εγώ η ίδια δεν το φανταζόμουνα!
Άντρας: Ωραία τα λόγια σου αλλά... Θες να μου πεις κάτι;
Γυναίκα: Το κατάλαβες. Στ' αλήθεια θέλω να σου πω κάτι.
Άντρας: Τι; Έχεις πάρει ένα ύφος επίθεσης. Γιατί αυτό; Τι έγινε πάλι;
Γυναίκα: Κάτι δεν μου αρέσει επάνω σου. Κάτι που αποφάσισα να κρατήσω μια απόσταση από το παιδί μου και από εσένα.
Άντρας: Το παιδί είναι και δικό μου. Τι σόι απόσταση θες να κρατήσεις από εμένα και το παιδί μας; Και γιατί να το κάνεις αυτό;
Γυναίκα: Γιατί εσύ μπορεί να είπες τα καλύτερα για εμένα, ότι είμαι αξία για να γίνω μάνα, ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος και άλλα τέτοια αλλά... και λυπάμαι που το λέω... εγώ δεν μπορώ να πω καλές κουβέντες για το πόσο καλός πατέρας είσαι σε θέση να γίνεις.
Άντρας: Δεν σε καταλαβαίνω.
Γυναίκα: Μην ανησυχείς καθόλου γι' αυτό. Πολύ πολύ σύντομα θα καταλάβεις τι εννοώ. Λοιπόν, για να τελειώνουμε. Από το βράδυ που πάτησα το πόδι μου εδώ μέσα χωρίς να στο έχει ζητήσει κανείς, παίζεις έναν ρόλο που δεν μου αρέσει, παίζεις τον ρόλο του Πυγμαλίωνα. Ήθελες να με μεταμορφώσεις, ήθελες να με αλλάξεις. Αλλά αυτό δεν γίνεται. Μπορεί να έγινε τότε. Αλλά από εδώ και πέρα δεν ξαναγίνεται. Το ακούς γλυκέ μου; Δεν ξαναγίνεται! Είμαι αυτό που είμαι κι αν σου αρέσω. Εάν δεν σου αρέσω παράτησε με στην ησυχία μου. Δεν θα μου πεις εσύ το τι θα κάνω στη ζωή μου. Δεν θα μου πεις εσύ πως θα αντιμετωπίζω τους γονείς μου! Βαρέθηκα! Το ακούς; Βαρέθηκα και εσένα και τις θεωρίες σου, και τις φιλοσοφίες σου. Όλα τα βαρέθηκα από εσένα! Όλα, όλα, όλα! Καλά τα λες. Αλλά εσύ με κοίταζες από την πρώτη στιγμή σαν ένα σκισμένο ρούχο που κοίταζες μόνο να με ράψεις, να με φτιάξεις, να με επανορθώσεις! Μεγάλο λάθος σου. Για ποιον λόγο δεν διάλεγες κάποια άλλη που θα ήταν ακριβώς όπως την είχες φτιάξει μέσα στο μυαλό σου; Εμένα γιατί με ήθελες αφού υπήρχαν πράγματα που σε ξένιζαν; Και μην πεις όχι. Γιατί σε ξένιζαν! Αν δεν σε ξένιζε τίποτα επάνω μου, τότε γιατί μου έλεγες να αλλάξω;
Άντρας: Ήθελα να σε κάνω να νιώσεις δυνατή! Ήθελα να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου, είναι κακό αυτό; Τώρα είσαι γυναίκα. Πριν ήσουν ένα ανόητα συνεσταλμένο κορίτσι, που δεν ήταν σε θέση να δει αυτά που πρέπει να δει.
Γυναίκα: Και τι δεν ήμουν σε θέση για να δω πιο πριν;
Άντρας: Ό,τι έχανες. Έχανες τη ζωή σου. Τα νιάτα σου. Τα χρόνια σου. Φεύγανε οι στιγμές σου χωρίς λόγο. Το ξέρεις; Το είχες καταλάβει αυτό; Ήσουνα ωραία, όλοι οι άντρες σε κοίταζαν στη δουλειά. Σε ήθελα. Σε ήθελα πολύ. Από την πρώτη στιγμή που σε είδα μόνο εγώ ξέρω το πόσο σε ήθελα. Αλλά φερόσουνα σαν παιδί. Ένα παιδί δεν ξέρει την αγάπη ανάμεσα σε δύο ανθρώπους όμως, ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Ένα παιδί δεν μπορεί να ανοίξει σπίτι και πολύ περισσότερο ένα παιδί δεν μπορεί να κρατήσει σπίτι! Έτσι λοιπόν και εσύ τότε. Δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα, ήσουνα πολύ καλή και πολύ αγαθή. Αλλά αυτά τα προσόντα δεν κάνουν για έναν κόσμο σαν και τον δικό μας! Τώρα λοιπόν που έρχεσαι, αντί να πεις ευχαριστώ, αντί να χαρείς που βελτιώθηκες σαν άνθρωπος και πηγές τη ζωή σου μπροστά, μιλάς και κάνεις παράπονα; Πού κάνεις παράπονα; Σε εμένα που σε ανέστησα; Σε εμένα που σου έμαθα την αγάπη και σε λίγο θα σε κάνω και μάνα; Είσαι σκληρή χωρίς λόγο. Και αυτό να το θυμάσαι. Ενώ εγώ είμαι σκληρός μόνο όταν υπάρχει λόγος και μάλιστα ξέρω πόση αυστηρότητα να δείξω ανάλογα με την περίπτωση.
Γυναίκα: Με λίγα λόγια μου λες πως είσαι ο τέλειος άνθρωπος. Αυτό δεν μου λες;
Άντρας: Έχω πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από εσένα στη ζωή. Κακά τα ψέματα. Αυτή είναι η αλήθεια. Και αυτό δεν ξεκινάει από την διαφορά της ηλικίας μας. Αυτό ξεκινάει από κάπου αλλού.
Γυναίκα: Ωραία λοιπόν, από πού ξεκινάει;
Άντρας: Από πού ξεκινάει; Από τα βιώματα ξεκινάει. Εγώ έχω ζήσει πράγματα που εσύ δεν τα διάβασες ούτε σε μυθιστόρημα αστυνομικής φαντασίας! Έχω περάσει πολλά. Πάρα πολλά. Τόσα που εσύ δεν θα άντεχες. Τόσα που εσύ θα λύγιζες.
Γυναίκα: Τώρα πια δεν λυγίζω με τίποτα. Το άκουσες αντρούλη μου; Δεν λυγίζω πια με τίποτα. Έχω δύναμη. Έχω θάρρος. Έχω τόλμη. Έχω τα πάντα. Τα πάντα έχω. Δεν ήξερα τη δύναμή μου αυτό είναι όλο. Και εκτός από αυτό ήταν και κάτι άλλο βέβαια. Δεν ήξερα τα δικαιώματά μου. Ενώ τώρα τα ξέρω, τώρα τα γνωρίζω και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο διεκδικώ ό,τι μου ανήκει. Παίρνω τώρα πια αυτό που πρέπει να πάρω. Αυτό που δικαιούμαι, καταλαβαίνεις, έτσι δεν είναι; Με λίγα λόγια, δεν πιάνομαι κορόιδο!
Άντρας: Χαίρομαι στ' αλήθεια για το πώς βλέπεις τώρα τα πράγματα και για το πώς αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες της ζωής όμως κάποιος σου τα έμαθε όλα αυτά. Έτσι δεν είναι; Κάποιος σου τα έμαθε; Ποιος ήταν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος; Μήπως τον έχεις μπροστά σου; Μήπως τον κατηγορείς; Μήπως του μιλάς λες και μιλάς στον εχθρό σου.
Γυναίκα: Είσαι εχθρός μου.
Άντρας: Γιατί;
Γυναίκα: Επειδή είσαι άντρας.
Άντρας: Με την ίδια λογική και εσύ είσαι εχθρός μου επειδή είσαι γυναίκα.
Γυναίκα: Έχουν αρχίσει και με κουράζουν τα πολλά λόγια. Πρέπει να τελειώνουμε. Πρέπει να σου πω τι αποφάσισα.
Άντρας: Σε ακούω. Τι αποφάσισες;
Γυναίκα: Θα πάω να γεννήσω κάπου αλλού. Μακριά από εσένα. Θα φέρω το παιδί στον κόσμο και θα το δεις όταν το αποφασίσει το δικαστήριο. Κατέθεσα αίτηση διαζυγίου. Ο δικηγόρος μου θα ενημερώσει τον δικό σου.
Άντρας: Και γιατί θα το κάνεις αυτό; Έχεις να κερδίσεις τίποτα;
Γυναίκα: Κάτι έχω να κερδίσω.
Άντρας: Σαν τι;
Γυναίκα: Δεν θα είσαι παράδειγμα για το παιδί. Ανακαλύπτω συνεχώς καινούργια πράγματα σχετικά με τη δράση σου στη δουλειά. Έχεις κλέψει πολύ κόσμο. Εάν τα χρήματα που τους έχεις πάρει με τη γνωστή και αγαπημένη σου σκληρότητα δεν τα επιστρέψεις, εμένα δεν θα με ξαναδείς ποτέ και το παιδί μας όταν ορίσει το δικαστήριο. Εάν όμως τα επιστρέψεις πίσω, σε αυτούς που πραγματικά ανήκουνε και αν μου δώσεις τον λόγο σου ότι δεν θα ξανακάνεις ίδιες ή παρόμοιες κινήσεις τότε θα είμαστε μαζί. Αυτά για την ώρα. Θα περάσω πάλι αύριο αφού πρώτα δω τι έκανες. (Φεύγει. Ο Άντρας μένει σκεπτικός)
Σκοτάδι
Copyright © Μάνος Καραβασίλης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής Raphael Perez
Διαβάστε τη συνέχεια. Το θεατρικό ξεκινά από εδώ.