Μάνου Καραβασίλη
Πέμπτη εικόνα
Φως. Στον ίδιο χώρο. Ο άντρας μιλάει στο τηλέφωνο.
Άντρας: Μάλιστα. Ζητάει διαζύγιο. Και απαιτεί την μισή μου περιουσία. Πώς σου φαίνεται; Δεν την είχα ικανή για κάτι τέτοιο. Τελικά δεν ήταν τόσο αδύναμη όσο νόμιζα. Τι με ρώτησες; Τι θα κάνω; Δεν ξέρω. Δεν το έχω σκεφτεί ακόμα. Όμως δεν γίνεται, κάτι θα σκεφτώ. Εάν νομίζει ότι είναι πιο έξυπνη από εμένα κάνει λάθος. Δεν είναι πιο έξυπνη από εμένα. Ούτε πιο δυνατή από εμένα. Παίζει, αλλά οποίος παίζει, όσες πιθανότητες έχει να κερδίσει άλλες τόσες πιθανότητες έχει για να χάσει. Σου είπα δεν σκέφτηκα τίποτα ακόμα. Θα σκεφτώ όμως. Κάτι θα κάνω. Τι είπες; Αν την αγαπάω; Την αγαπάω, ναι. Αλλά πρέπει να γνωρίζει το ποιος είναι ο πιο δυνατός. Εγώ είμαι φίλε μου, εγώ είμαι. Βασικά εγώ ήμουν πάντα ο πιο δυνατός. Ε; Α, σηκώθηκε και πήγε στη μάνα της. Δεν βαριέσαι. Ίδια είναι με την κόρη της και αυτή! Δεν φταίω εγώ που είμαι σκληρός. Εκείνη ξεκίνησε πρώτη τον πόλεμο. Άκου φίλε μου, στη ζωή μου έχω μάθει να αγωνίζομαι. Έχω μάθει να με θαυμάζω. Δεν λύγισα ποτέ μου και ούτε έχω σκοπό να λυγίσω. Μπορώ να κάνω τα πάντα. Και αντέχω ό,τι και να μου κάνουνε. Τι; Αν με αγαπάει; Ναι. Με αγαπάει. Για αυτό είμαι σίγουρος, αλλά κάποιες φορές πρέπει να θυμάται το ποιος είμαι. Συγνώμη για τον εγωισμό μου αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Πάντως, αν χρειαστεί την χωρίζω, χωρίς βέβαια να της δώσω την μισή περιουσία μου. Αν φύγει θα της δίνω, μέχρι να παντρευτεί κάποιον άλλον, ένα μικρό εισόδημα. Και εδώ που τα λέμε και πολύ της είναι. (Ακούγονται βήματα) Σε κλείνω τώρα, νομίζω ότι έρχεται. Γεια σου. (Το κλείνει) Για να δούμε. (Μπαίνει μέσα η Γυναίκα, είναι λυπημένη)
Γυναίκα: Καλησπέρα.
Άντρας: Καλησπέρα.
Γυναίκα: Σε ενοχλώ;
Άντρας: Όχι. Ναι. Δηλαδή... τι θες; Γιατί ήρθες;
Γυναίκα: Θέλω να μιλήσουμε.
Άντρας: Μου ήρθε το χαρτί από τον δικηγόρο σου. Ζητάς την μισή μου περιουσία, έτσι δεν είναι;
Γυναίκα: Ναι. (Κάθεται στο γραφείο)
Άντρας: Είναι πολλά λεφτά για λίγες μέρες γάμου. Έχεις πολύ ψηλό κασέ βλέπω!
Γυναίκα: Αφήνεις τις ειρωνείες;
Άντρας: Μου αρέσει πολύ που έχεις θάρρος μαζί μου. Α, είμαστε ακόμα παντρεμένοι, για αυτό, σωστά. Τελικά δεν μου είπες! Τι θες;
Γυναίκα: Σου είπα ότι θέλω να μιλήσουμε.
Άντρας: Πες μου τι έχεις να μου πεις. Σε ακούω.
Γυναίκα: Θέλω να σου πω ότι μετάνιωσα. Δεν θέλω να χωρίσουμε.
Άντρας: Μπα! Και πού οφείλεται αυτή η αλλαγή, μπορώ να μάθω;
Γυναίκα: Η αλλαγή αυτή οφείλεται στο ότι σε αγαπάω.
Άντρας: Νομίζω πως το σκέφτηκες λίγο αργά.
Γυναίκα: Εσύ δεν το έχεις σκεφτεί καθόλου όπως βλέπω.
Άντρας: Εγώ είμαι ο άντρας σου.
Γυναίκα: Εσύ δεν με αγάπησες ποτέ σου.
Άντρας: Σε αγάπησα και ακόμα σε αγαπώ. Δεν είμαι εγώ αυτός που σου ζήτησε διαζύγιο. Αν δεν κάνω λάθος εσύ μου ζήτησες να χωρίσουμε. Λέω κάτι λάθος;
Γυναίκα: Όχι δεν λες κάτι λάθος. Όμως... αυτό το ζήτησα σε μια πολύ άσχημη και στενάχωρη στιγμή για εμένα. Δεν το εννοούσα, δεν το πίστευα.
Άντρας: Ο δικηγόρος σου έχει τελείως άλλη άποψη, έχει την άποψη που είχες χθες. Ζητάς την μισή μου περιουσία για να μου δώσεις διαζύγιο. Ωραία μην μου δίνεις διαζύγιο και μένουμε χωριστά. Άλλωστε εγώ δεν έχω σκοπό να ξαναπαντρευτώ! Δεν μου αρέσει και τόσο ο γάμος τελικά.
Γυναίκα: Γιατί σήμερα τόσες ειρωνείες;
Άντρας: Δεν είναι τίποτα. Προσπαθώ να σου μοιάσω.
Γυναίκα: Και εγώ προσπαθούσα να μοιάσω σε εσένα.
Άντρας: Ωραία τα πήγαμε! Ωραία!
Γυναίκα: Αυτή η ειρωνεία σου σήμερα είναι άλλο πράγμα.
Άντρας: Δεν μου άρεσε η στάση σου. Καθόλου δεν μου άρεσε. Δεν περίμενα κάτι τέτοιο από εσένα βασικά. Λυπάμαι. Εσύ! Να ζητάς εσύ την μισή μου περιουσία; Από πού και ως πού; Εσύ δεν αγόραζες για τον εαυτό σου ακριβά ρούχα. Και τώρα να θες τόσα λεφτά... Δεν το περίμενα αυτό από εσένα. Όπως βέβαια δεν περίμενα να μου πεις ότι έκλεβα με τόση άνεση τόσο κόσμο! Μήπως είχαν λίγο υπερβολή κάποια λόγια σου; Για σκέψου το καλύτερα.
Γυναίκα: Εννοείται πως τα λόγια μου είχαν κάποια υπερβολή. Δεν ήταν ψέματα αυτά που είπα πάνω στα νεύρα μου αλλά δεν ήταν και απολύτως ειλικρινά. Συγγνώμη πάντως που τα είπα. Δεν έπρεπε.
Άντρας: Δεν έπρεπε αλλά τα είπες.
Γυναίκα: Τα είπα αλλά δεν τα εννοούσα.
Άντρας: Δεν έχει καμία απολύτως σημασία που δεν τα εννοούσες, δεν έπρεπε καν να τα έλεγες. Τα λόγια μένουνε, έτσι δεν λένε;
Γυναίκα: Αυτά τα λόγια γράψ' τα στο νερό. Τα λόγια της αγάπης που σου έχω πει γράψ' τα στην καρδιά σου!
Άντρας: Δεν πίστεψα ποτέ μου ότι εσύ θα μου έπαιρνες την μισή μου περιουσία. Η κίνηση σου, αν θες να μάθεις την αλήθεια, ήταν που με ενόχλησε. Λίγες μέρες μετά τον γάμο να ζητάς την μισή μου περιουσία! Και η αγάπη πού πήγε; Ή μήπως η αγάπη δεν υπήρχε ποτέ;
Γυναίκα: Η αγάπη υπήρχε και υπάρχει. Αλλά δεν μπορούσα να πιστέψω ότι εσύ, ένας άνθρωπος τόσο δραστήριος και πετυχημένος, χειραφετημένος στη ζωή σου από μικρή ηλικία δεν θα άφηνες τη γυναίκα σου να δουλέψει.
Άντρας: Δεν είχες κανέναν απολύτως λόγο για να δουλέψεις.
Γυναίκα: Το ήθελα. Αυτός ήταν λόγος σοβαρός για εμένα. Όταν ο άνθρωπός σου δεν σέβεται τα θέλω σου δεν υπάρχει αγάπη.
Άντρας: Ποιος την είπε αυτή τη βλακεία;
Γυναίκα: Εσύ μου την είπες, το πρώτο βράδυ που πήγαμε μαζί στο σινεμά. Το ξέχασες καλέ μου;
Άντρας: Είναι διαφορετικό αυτό που λες.
Γυναίκα: Λέω ακριβώς το ίδιο.
Άντρας: Δεν ήθελα να δουλέψεις όχι από εγωισμό όπως νομίζεις εσύ. Δεν ήθελα να δουλέψεις γιατί... είχες κουραστεί πολύ. Είχες τον πατέρα σου, τη μάνα σου. Δεν έζησες τα νιάτα σου όταν ήσουν είκοσι πέντε και τριάντα χρόνων. Ας τα ζούσες τώρα. Ας τα ζούσες μαζί μου. Με εμένα, με τον άνθρωπό σου, εσύ με διάλεξες για άντρα σου άλλωστε. Δεν σε πίεσε κανείς για να με παντρευτείς. Δεν ήθελα να σε εξουσιάσω. Ήθελα να ζήσεις μαζί μου μια άνετη και ξεκούραστη ζωή. Και όταν λείπω από το σπίτι και είμαι στη δουλειά, δεν σου είπα να κάτσεις εδώ και να με περιμένεις. Σου είπα να βγεις, να έχεις φίλες. Να πηγαίνετε έξω, όπου θέλετε, να αγοράζετε ό,τι θέλετε. Να ζεις σε ωραία πράγματα. Άνετα, ξεκούραστα. Αφού ούτως ή άλλως δεν είχα οικονομικό πρόβλημα, και αυτό ήταν κάτι που το ήξερες πολύ καλά. Δεν σου το έκρυψα ποτέ.
Γυναίκα: Το ήξερα ότι είχες μια τεράστια οικονομική άνεση, το ήξερα από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Αλλά δεν σε παντρεύτηκα για αυτό. Σε αγάπησα και σε παντρεύτηκα. Άλλωστε και εσύ ήξερες από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε ότι εγώ είμαι φτωχιά. Δεν ήταν κάτι που σου είχα κρύψει. Και εσύ είπες λόγια που πονάνε και που πληγώνουν.
Άντρας: Ούτε εγώ τα εννοούσα αυτά τα λόγια.
Γυναίκα: Τότε γιατί μου τα είπες;
Άντρας: Τα είπα πάνω στα νεύρα μου.
Γυναίκα: Δεν έχει σημασία αυτό. Δεν έπρεπε να μου τα έλεγες. Τα λόγια μένουνε, έτσι δεν λένε;
Άντρας: Γράψ' τα πάνω στο νερό. Αυτό μου είπε η γυναίκα της ζωής μου. Αυτό μου είπε η γυναίκα που λατρεύω.
Γυναίκα: Και εγώ σε λατρεύω.
Άντρας: Τελικά για να καταλάβω. Θες το διαζύγιο ή όχι;
Γυναίκα: Δεν το θέλω. Δεν το θέλω και σου το είπα.
Άντρας: Και αν το θέλω εγώ;
Γυναίκα: Αφού εγώ είμαι η γυναίκα της ζωής σου και με λατρεύεις. Είναι δυνατόν να θες να με χωρίσεις; Άλλωστε, από τότε που σου το είπα... έγινε κάτι... που τότε δεν το ήξερα. Ένα μήνα κοιμάμαι πάλι με τη μάνα μου βλέπεις. Σήμερα το έμαθα. Σήμερα το πρωί το έμαθα.
Άντρας: Τι έμαθες σήμερα το πρωί;
Γυναίκα: Είμαι έγκυος.
Σκοτάδι
Copyright © Μάνος Καραβασίλης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής Raphael Perez
Διαβάστε τη συνέχεια. Το θεατρικό ξεκινά από εδώ.
