koukidaki: Ανεύθυνος ο Τύπος;

Δημιουργικό γραφιστικού τμήματος Ελληνικής Λέσχης του Βιβλίου

Καταστροφείς θεσμών

Με τίτλο «Ο μάγκας», η Καθημερινή δημοσιεύει άρθρο του κ. Αλέξη Παπαχελά, όπου με ζωντανό παράδειγμα σκιαγραφείται η σκόπιμη δυσλειτουργία των θεσμών μας και η κυριαρχία της «μαγκιάς» που παρεμβαίνει και καθαρίζει για πάρτη σας με το αζημίωτο. Είτε το Κτηματολόγιο λείπει, είτε οι τίτλοι είναι μπερδεμένοι, είτε η έκταση χαρακτηρίζεται ως δασική, αυτός είναι πρόθυμος να σας εξυπηρετήσει. Δεν πρόκειται για έναν θρασύ μεν, γραφικό μόνο μάγκα κάποιας εποχής αλλά για τον πρώτο κρίκο της σύγχρονης διαπλοκής, που μπορεί να περιλαμβάνει δασάρχη, αστυνόμο, πολεοδόμο, δικαστή, πολιτικό. Έτσι η διαφθορά της δημόσιας διοίκησης είναι τέλεια, αρραγής η ενότητά της, μέσω της συνενοχής όμως της ιεραρχίας και εξασφαλίζει την ατιμωρησία και μακροημέρευσή της.

Δεν καταλάβαμε!

Δεν καταλάβαμε πόσο κατρακυλήσαμε τα τελευταία 30 χρόνια, πως δεν έμεινε τίποτα όρθιο σε επίπεδο θεσμών και κανόνων, υπογραμμίζει το άρθρο ως διαπίστωση. Ας σταθούμε λίγο σ' αυτό.

Εθελοτυφλία!

Γιατί δεν καταλάβαμε; Μήπως είμαστε ένας λαός βλακών, ηλίθιων ή ανόητων; Όχι βέβαια! Και οι ξένοι μας έχουν χαρακτηρίσει ως τον πιο έξυπνο λαό του κόσμου! Μήπως όμως εθελοτυφλούσαμε μιας και η παντοειδής ηγεσία μας... έκανε την πάπια;!

Φαύλη ηγεσία ή ανύπαρκτη!

Βολεμένοι, αλαζόνες, μωροφιλόδοξοι, κοντόθωροι, δειλοί, μικρόψυχοι, χωρίς ιδανικά. Ηγέτες προσαρμοσμένοι στην παρακμή της εποχής, ανίκανοι ν' αγωνιστούν κόντρα στα τυραννικά κατωφερή ρεύματά της: Υποκρισία, Απάθεια, Σκοπιμοθηρία, Κολακεία, Αισχροκέρδεια, Αδικία, Τεχνοκρατία, Ιδεολογίες, Απληστία, Ακρισία, Δειλία. (Βιβλίο & Ζωή, 13ο, σ. 48) Προσαρμόστηκαν σ' αυτά και επιστήμονες προδίδοντες την αντικειμενική αλήθεια της γνώσης αλλά και της συνείδησης.

Θολή συνείδηση

Η συνείδηση, μέσα στον υποκειμενισμό και τη σχετικοκρατία, θόλωσε και απορυθμισμένη, ως πυξίδα πορείας πλέον, άφηνε το καράβι ακυβέρνητο... Η δημαγωγία κατέκλυσε τη χώρα και δεν το καταλάβαμε. Η παιδεία μας κατάντησε κομματική, αναρχική και μηδενιστική και δεν πήραμε είδηση. Το ασφαλιστικό μας κατέρρεε, ήδη από τη δικτατορία, κι εμείς πέρα βρέχει...

Ηθικός κυνισμός!

Ο Πρωθυπουργός δήλωνε στο Υπουργικό Συμβούλιο: «Είπαμε ο διοικητής της ΔΕΗ να κάνει δώρο στον εαυτό του, αλλά όχι και 600 χιλιάδες!». Κι εμείς χαμογελούσαμε με το χαριτολόγημα! Δεν εξοργιστήκαμε με τον ηθικό κυνισμό που αναγνώριζε και καθιέρωνε επίσημα τη διαφθορά στη χώρα.

Ο ίδιος δημιούργησε εκατοντάδες ΔΕΚΟ, έκανε προσλήψεις προσωπικού για ψηφοθηρία κι ανέβαινε το δημόσιο χρέος 2,5 φορές επάνω σε τέσσερα χρόνια...

Λαϊκισμός!

Ο Υπουργός Υγείας στο Υπουργικό Συμβούλιο περνούσε για έγκριση το νομοσχέδιο του ΕΣΥ και όταν ερωτήθηκε πού θα βρει τα τόσα δις για την υλοποίησή του απάντησε: «Τo 'χουμε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό!». Κι έφτιαξε ταμπέλες και μοντέρνα προσπέκτους... ενώ πολυσέλιδη διατριβή, 20 χρόνια μετά, έχει θέμα το πώς θα εφαρμοσθεί το ΕΣΥ!

Τιμές στον αμοραλισμό!

Στον πρώτο, το χαρισματικό πρωθυπουργό, έγινε τιμητικό αφιέρωμα με βιβλίο βιογραφίας η ΕΣΗΕΑ όπου πρώτος μίλησε ο κ. Ανδριανόπουλος για να θυμίσει, στην εκλεκτή ηγεσία, που συμμετείχε, τα ανωτέρω γεγονότα του ανήθικου τιμώμενου και ν' αναρωτηθεί γιατί αυτή η τιμητική συγκέντρωση. Η απάντηση ήταν ένα συμβατικό χαμόγελο και η ομήγυρις συνέχισε τον τιμητικό της ύμνο!

Εθνικός ευεργέτης ο λαϊκιστής!

Τον δεύτερο, ως γνωστόν, ο λαϊκισμός ετίμησε ως εθνικό ευεργέτη δίνοντας τ' όνομά του σε Νοσοκομείο και λεωφόρους... Χωρίς να 'χει κάνει καμιά ευεργεσία, ούτε μιας δραχμής. Εκτός βέβαια τον λαϊκισμό!

Διπλωματούχοι οι διαφθορείς!

Όλ' αυτά, διαπλοκές, ρουσφέτια, δημαγωγίες, λαϊκισμοί, ανάπτυξη κακοδιοίκησης, ναρκωτικών και δουλεμπορίας, γίνανε και γίνονται, όχι από κάποιους μαφιόζους της νύχτας αλλά από κάθε είδους, και διπλωματούχους και αξιωματούχους της ημέρας και του καλού κόσμου.

Τους συγκαλύπτει ο Τύπος!

Είτε «ανθρωπάκια-νάνοι» σε περίοπτες θέσεις του δημόσιου και ημι-δημόσιου τομέα είναι, είτε «διαπλεκόμενοι-μάγκες» κάθε λογής[1] μένουν άγνωστοι! Δεν τους φανερώνουν τα ΜΜΕ με τα ονοματάκια τους και τα κατορθώματά τους, να τα μάθει ο κόσμος και να τους ανταμείψει ανάλογα.

«Την αλήθειαν σιγάν, χρυσόν εστί θάπτειν.», Πυθαγόρας

Συνενοχή του Τύπου

Το να γράφει όμως η σοβαρή πρωινή περί νανανθρώπων και μαγκανθρώπων και να τους καλύπτει, σε τέτοιες περιστάσεις, γίνεται απλά συνεργός. Σημαίνει ηθική αναπηρία. Σιωπή λόγω ενοχής και συνενοχής.

Όπως ανέδειξε στο παρελθόν ο τύπος με τη Σιωπή του δημαγωγούς, λαϊκιστές, πολιτικάντες, έτσι καλύπτει τους διαπλεκόμενους, που καταστρέφουν τους θεσμούς. Και ο Τύπος είναι θεσμός που παραπληροφορεί κι αποπροσανατολίζει όσους αφελείς τον εμπιστεύονται. Οι άνθρωποί του δεν θέλουν την κάθαρση, γιατί –όπως κι οι πολιτικοί– δεν μπορούν να κάνουν αυτοκριτική. Γράφουν, ως άλλοθι και καμουφλάζ, ότι φταίνε οι «Νάνοι» και οι «Μάγκες»...

Π.Δ. Ροζάκης