Βαρβάρας Κατσιάνου
Ελεύθερη η ψυχή υψοπετάει
Λόγγους και πάνω από δύσβατα βουνά
Έχει την άνοιξη σηματωρό
Υπέρμαχο και ιδεατό υπερασπιστή
Θεόρατη αποστολή επί της γης
Είναι η ώρα που ο αισχρός ζυγός
Όλμοι, ρουκέτες, θανατερές ριπές
Ιαχές και παραπλανητικά μηνύματα
Που τον κόσμο βομβαρδίζουν
Οι αίτιοι αναίσθητοι κατευθύνουν
Λιανίζοντας χώρες, γκρεμίσματα παντού
Ίδιον κάθε πολέμου, να χάνονται λαοί
Οι εναπομείναντες χιλιολαβωμένοι
Ρημαγμένοι στον δρόμο της εξορίας
Και οι αίτιοι να μην χορταίνουν αίμα
Η γη τους κατακερματισμένη
Με άλλους ιδιοκτήτες, άπληστους
Ένας ακόμη άθλος για τους υποκινητές
Να ρίχνουν στάχτη στα μάτια της γης
Ο κόσμος υποφέρει, οι δυνατοί κάνουν
πως λυπούνται κατηγορώντας
ο ένας τον άλλον
Ίδιοι πάντα οι πολεμοχαρείς; Δήμιοι
Όνειρο τους να κυριαρχήσουν...
Ο κόσμος γνωρίζει.
Αλύπητα τον θυσιάζουν στον ανίερο βωμό τους, ύπουλα τα σχέδιά τους
χρόνια πολλά τα προετοιμάζουν.
Κανείς δεν μπορεί να τους σώσει.
Και οι πατρίδες τους ερείπια
που κάποτε ανθούσαν...
Μέχρι τη δύναμη να βρουν
να ξαναγεννηθούν από την στάχτη τους.
🌺
Copyright © Βαρβάρα Κατσιάνου All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Σωτήρη Ηλιάδη (Σπαραγμός, ακρυλικό σε καμβά)
