Η Μαργαρίτα Λαμπρινού γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1926. Κατά τη διάρκεια της
Κατοχής βρέθηκε στην Ελλάδα, όπου γνώρισε τον Γιαννούλη Σαραντίδη, ο οποίος
διέκρινε το ταλέντο της και της έδωσε τα πρώτα μαθήματα θεατρικής τέχνης. Μετά τον πόλεμο γύρισε στην Αίγυπτο με την οικογένειά της όπου έλαβε μέρος σε παραστάσεις διάφορων Συλλόγων της Ελληνικής Παροικίας και τελικά επέστρεψε στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Δραματική Σχολή Χρήστου Βαχλιώτη, από όπου αποφοίτησε το 1961. Η φωτογραφία (του σημαντικού καλλιτεχνικού φωτογράφου Elite) είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Εκείνη τη νύχτα» (του Λάγιος Ζιλαχύ, θέατρο Μουσούρη, 1961-1962). Έφυγε από τη ζωή την 1η Νοεμβρίου 2022.
Υπήρξε σύζυγος του ηθοποιού Σταύρου Ξενίδη και μητέρα της ηθοποιού Αλέκας Λαμπρινού. Έγραψε ποιήματα («Χωρίς αρχή και δίχως τέλος»), μυθιστορήματα («Όταν ανθίσουν οι κέδροι») και θεατρικά έργα («Η μάνα μου η γη», «Ο ήλιος του μεσονυχτίου»). Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Ντομινό» (6/12/1968).
Στο θέατρο εμφανίστηκε σε ρόλους σημαντικών θεατρικών έργων, χωρίς να διστάσει να συμμετάσχει και σε επιθεωρήσεις. Από το 1973 έως το 1989 περίπου τη συναντάμε κυρίως στο Εθνικό Θέατρο. Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Ντομινό» (4/7/1969).
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε μόλις 8 ταινίες, με πρώτη το «Χαρούμενο ξεκίνημα» (1954) και τελευταία τη «Λούφα και παραλλαγή» (1984), καθώς και στη συμπαραγωγή «Κραυγή γυναικών ή Η άλλη Μήδεια» (A dream of passion) (1978).
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε πολλές σειρές της κρατικής τηλεόρασης, όπως: «Αφροδίτη» (ΥΕΝΕΔ, 1977-1978), «Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες» (ΥΕΝΕΔ, 1982-1983), «Οι αξιόπιστοι» (ΥΕΝΕΔ, άνοιξη 1982) κ.ά. Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Επίκαιρα» για τη συμμετοχή της στη σειρά «Εγνατία οδός» (29/12/1977).
Επίσης συμμετείχε σε περίπου δέκα παραστάσεις του Θεάτρου της Δευτέρας και άλλες αντίστοιχες εκπομπές (1972-1981). Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Επίκαιρα» (25/3/1976).
Η κόρη της, Αλέκα Λαμπρινού, ακολούθησε μια σημαντική αλλά αθόρυβη καλλιτεχνική πορεία τη δεκαετία του 1980, μετά την εκλογή της ως Μις Τινέιτζερ 1972. Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Ντομινό» (26/11/1985).
Στο θέατρο συμμετείχε σε ελάχιστες παραστάσεις, κυρίως κωμωδίες και επιθεωρήσεις. Οι φωτογραφίες είναι από την παράσταση «Σοσιαλιζόμαστε και το φχαριστιόμαστε» (των Λάκη Μιχαηλίδη και Γιώργου Κωνσταντίνου, περιοδεία, 1984, μαζί με τους Γιάννα Κρέζου, Γιάννη Χριστόπουλο, Στέλλα Αβραμίδου, Γιάννη Μιχαλόπουλο, Βέτα Προέδρου, Γιώργο Κωνσταντίνου, Γιώργο Γεωργίου, Μαίρη Χαλκιά).
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε μόλις τρεις ταινίες («Ο Κώτσος στην Ε.Ο.Κ.»-1980, «Αλλαγή… και το λουρί της μάνας»-1982, «Ο ιππότης της λακκούβας»-1986).
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε πολλές σειρές είτε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους είτε σε γκεστ εμφανίσεις: «Ανήσυχα νιάτα» (ΕΙΡΤ, 1973-1974), «Αργώ» (ΕΡΤ, άνοιξη 1980), «Ο άγνωστος» (ΕΤ2, άνοιξη 1988), «Η οργή των θεών» (ΣΚΑΪ, 1994-1995), «Αθώος ή ένοχος» (ΑΝΤ1, 2000-2001) κ.ά.
Επίσης την εντόπισα σε τουλάχιστον δώδεκα βιντεοταινίες (η έρευνα συνεχίζεται).
Η λαμπερή της πορεία αποτυπώθηκε σε τουλάχιστον οχτώ εξώφυλλα (η έρευνα συνεχίζεται).
Πηγές:
Η εικόνα 1 και τα δημοσιεύματα είναι από τη Βιβλιοθήκη του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Ε.Λ.Ι.Α.-Μ.Ι.Ε.Τ.)
Η εικόνα 4 είναι από την ιστοσελίδα της Finos Films
Το screenshot της ταινίας είναι από την προσωπική μου συλλογή
Τα εξώφυλλα των βιντεοταινιών βρέθηκαν στο διαδίκτυο
Οι φωτογραφίες του έργου «Σοσιαλιζόμαστε και το φχαριστιόμαστε» είναι από τη
σελίδα Μουσικό Θέατρο στο facebook
Τα εξώφυλλα των περιοδικών είναι από το retromaniax.gr και προσωπικές συλλογές
