Μάνου Καραβασίλη
Τα πρόσωπα του έργου:
Ντακ, 60 ετών
Φαν, 58 ετών
Σκηνικό: Ένα γυμναστήριο
ΝΤΑΚ: Λέω να αρχίσω με ποδήλατο γυμναστικής. Μου αρέσει.
ΦΑΝ: Γιατί βάλαμε εδώ ραντεβού; Είσαι σίγουρος ότι μπορούμε να μιλήσουμε σε ένα τέτοιο μέρος για δουλειά;
ΝΤΑΚ: Λένε ότι είμαι σκληρός σαν άνθρωπος. Παίρνω γρήγορα αποφάσεις και κάνω βιασμένες κινήσεις. Οι επικριτές μου το ζηλεύουν και το θέλουν πολύ αυτό. Με οδηγεί στην καταστροφή Φαν. Δεν ξέρεις πόσο χαίρονται όταν τα κάνω σαλάτα. Τους αρέσει ελεεινά, τολμώ να πω.
ΝΤΑΚ: Η γυμναστική με κάνει άλλο άνθρωπο. Με ηρεμεί. Άσε που μετά το ρίχνω στον ύπνο για τα καλά. Ούτε σεισμός δεν είναι ικανός να με ξυπνήσει. Λοιπόν, τι λες; Αρχίζουμε;
ΦΑΝ: Δεν είμαι καλός στην γυμναστική.
ΝΤΑΚ: Δικό σου πρόβλημα. Άλλωστε δεν σε θέλω για γυμναστή μου. Για ηθοποιό του θιάσου μου σε θέλω. Αρχίζουμε Φαν;
ΦΑΝ: Τι να πω; Αρχίζουμε. Για πες μου όμως το τι πρέπει να κάνω.
ΝΤΑΚ: Γυμναστική, τι άλλο; Λοιπόν, θα ανέβεις πάνω στο ποδήλατο και θα κάνεις ότι τρέχεις. Τρέχεις, τρέχεις και πας.
ΦΑΝ: Πού πάω;
ΝΤΑΚ: Ω, Φαν, με απογοητεύεις και ακόμα δεν αρχίσαμε. Το ποδήλατο είναι ακίνητο. Όσο και να πατήσεις το πετάλι δεν θα φύγεις. Εδώ θα είσαι. Δεν έχεις ξαναδεί ποτέ στη ζωή σου ποδήλατο γυμναστικής; Η γυμναστική σε πάει μπροστά. Ανοίγει το μυαλό.
ΦΑΝ: Για δουλειά ήρθαμε εδώ. Τέλος πάντων. Εσύ είσαι ο θιασάρχης, εσύ αποφασίζεις.
ΝΤΑΚ: Προς Θεού δεν είναι διαταγή αυτό που σου λέω. Έλα, θα σου κάνει καλό.
ΦΑΝ: Έρχεσαι συχνά εδώ;
ΝΤΑΚ: Κάθε σαιζόν.
Ανεβαίνουν στα ποδήλατα.
ΝΤΑΚ: Θέλω να είμαι σίγουρος για όλα. Κατάλαβες; Μέσα στον χώρο αυτό βρίσκω παρηγοριά και ηρεμία. Είναι όμορφα εδώ. (παύση) Μίλα μου λίγο για σένα.
ΦΑΝ: Τι να σου πω για μένα;
ΝΤΑΚ: Ό,τι μου πεις θα το αντέξω. Ξεκινά λοιπόν! Σε ακούω.
ΦΑΝ: Είμαι ηθοποιός.
ΝΤΑΚ: Δεν είπα ότι είσαι οδοντίατρος! Θέλω να μου πεις πράγματα που δεν ξέρω για σένα.
ΦΑΝ: Είμαι διαζευγμένος.
ΝΤΑΚ: Γιατί;
ΦΑΝ: Γιατί χώρισα;
ΝΤΑΚ: Όχι γιατί χώρισες, γιατί παντρεύτηκες;
ΦΑΝ: Γιατί την αγάπησα.
ΝΤΑΚ: Τότε γιατί χώρισες; Μπερδεμένα μου τα λες. Είσαι σίγουρα καλά;
ΦΑΝ: Την έπιασα με άλλον και χώρισα.
ΝΤΑΚ: Γιατί πήγε με άλλον;
ΦΑΝ: Δεν ξέρω.
ΝΤΑΚ: Κακώς! Να μάθεις!
ΦΑΝ: Τώρα δεν έχει σημασία.
ΝΤΑΚ: Ο άλλος πώς ήταν;
ΦΑΝ: Είχε κοιλιακούς.
ΝΤΑΚ: Άμα ερχόσουνα εδώ θα είχες και συ κοιλιακούς και δεν θα πήγαινε με άλλον. Έχει και τα οφέλη του το γυμναστήριο.
ΦΑΝ: Δεν μου αρέσει η γυμναστική.
ΝΤΑΚ: Παιδιά έχεις;
ΦΑΝ: Όχι.
ΝΤΑΚ: Δεν αγαπάς τα παιδιά;
ΦΑΝ: Δεν έτυχε.
ΝΤΑΚ: Δεν έτυχε να κάνεις παιδιά. Ωραία.
ΦΑΝ: Τι ωραία; Τα παιδιά είναι χαρά.
ΝΤΑΚ: Έχεις σκεφτεί ποτέ σου ότι... παιδί ήταν και ο Χίτλερ;
ΦΑΝ: Αγαπάω τα παιδιά. Ο Χίτλερ ήταν η εξαίρεση.
ΝΤΑΚ: Η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα. (παύση) Πες μου και άλλα για σένα.
ΦΑΝ: Είμαι κωμικός.
ΝΤΑΚ: Άρα είσαι γιατρός. Γιατί έγινες ηθοποιός;
ΦΑΝ: Είναι η αντιπολίτευση σε όλα.
ΝΤΑΚ: Και γιατί έγινες κωμικός;
ΦΑΝ: Γιατί και η κωμωδία είναι αντιπολίτευση στα ανάποδα της ζωής.
ΝΤΑΚ: Οικονομικά πώς είσαι;
ΦΑΝ: Έτσι και έτσι.
ΝΤΑΚ: Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε ζωή και θέατρο;
ΦΑΝ: Το ένα αντιγράφει το άλλο. Δεν βρίσκω διαφορά.
ΝΤΑΚ: Παίζεις θέατρο εκτός σκηνής;
ΦΑΝ: Αυτό το κάνουν όλοι. Ηθοποιοί και μη.
ΝΤΑΚ: Εγώ δεν το κάνω. Πες μου και άλλα για σένα.
Ξεκινάνε να κάνουν ποδήλατο.
ΦΑΝ: Είμαι κωμικός. Η κωμωδία δίνει λύσεις σε προβλήματα. Βοηθάει ανθρώπους να ξεχνάνε το άγχος και τις έννοιες τους.
ΝΤΑΚ: Ποιον ηθοποιό θαύμαζες;
ΦΑΝ: Τους πολιτικούς.
ΝΤΑΚ: Ποιον συγγραφέα;
ΦΑΝ: Αυτούς που γράφουν τον λόγο των πολιτικών. Το κοινό δεν φταίει. Ο ηθοποιός παρασύρει το κοινό. Και οι πολιτικοί τον λαό.
ΝΤΑΚ: Μιλάς σαν ρήτορας. Μου αρέσει πολύ αυτό. Χόμπι έχεις;
ΦΑΝ: Μου αρέσει να ψαρεύω.
ΝΤΑΚ: Πιάνεις πολλά ψάρια;
ΦΑΝ: Παρά πολλά.
ΝΤΑΚ: Και μετά τα τρως;
ΦΑΝ: Όχι, δεν μου αρέσουν. Προτιμώ το κρέας.
ΝΤΑΚ: Αφού προτιμάς το κρέας γιατί ψαρεύεις ψάρια;
ΦΑΝ: Δεν μπορώ να ψαρέψω κρέας.
ΝΤΑΚ: Είσαι ετοιμόλογος. Τα ψάρια που βγάζεις τι τα κανείς;
ΦΑΝ: Τα δίνω στην αδερφή μου.
ΝΤΑΚ: Της αρέσουν να υποθέσω.
ΦΑΝ: Όχι, ταΐζει τις γάτες της.
ΝΤΑΚ: Έχει πολλές;
ΦΑΝ: Γάτες; Παρά πολλές. Κάθε φορά που τις βλέπω δεν μπορώ να τις μετρήσω. Χάνω το μέτρημα.
ΝΤΑΚ: Η αδερφή σου είναι παντρεμένη;
ΦΑΝ: Έχει σχέση αυτό με τη δουλειά;
ΝΤΑΚ: Όχι αλλά πες μου. Παντρεμένη ή ανύπαντρη;
ΦΑΝ: Διαζευγμένη.
ΝΤΑΚ: Και αυτή; Είστε σίγουρα από τους ίδιους γονείς. Γιατί παντρευτήκατε αφού χωρίσατε;
ΦΑΝ: Δεν το ξέρει κανείς αυτό. Είναι λαχείο ο γάμος.
ΝΤΑΚ: Τι γνώμη έχεις για τον Ντάριο Φο;
ΦΑΝ: Πολύ καλή.
ΝΤΑΚ: Για τον Μπάστερ Κίτον;
ΦΑΝ: Πολύ καλή. Αλλά δεν πρόκειται να δουλέψω μαζί του. Έχει πεθάνει.
ΝΤΑΚ: Και ο Ντάριο έχει πεθάνει.
ΦΑΝ: Ναι αλλά τα έργα του μείνανε.
ΝΤΑΚ: Πιστεύεις στην άλλη ζωή;
ΦΑΝ: Ναι. Εσύ;
ΝΤΑΚ: Και γω. Πιστεύεις στη μοίρα;
ΦΑΝ: Ναι. Πιστεύω στη μοίρα.
ΝΤΑΚ: Το αγαπημένο σου φαγητό ποιο είναι;
ΦΑΝ: Μουσακάς.
ΝΤΑΚ: Το αγαπημένο σου ποτό;
ΦΑΝ: Ουίσκι.
ΝΤΑΚ: Πίνεις πολύ;
ΦΑΝ: Λιγότερο από πέρυσι.
ΝΤΑΚ: Πόσο έπινες πέρυσι;
ΦΑΝ: Δεν θυμάμαι. Ζαλίστηκα.
ΝΤΑΚ: Γιατί;
ΦΑΝ: Δεν ξέρω.
ΝΤΑΚ: Έχεις πίεση;
ΦΑΝ: Όχι είμαι καλά.
ΝΤΑΚ: Το αγαπημένο σου χρώμα ποιο είναι;
ΦΑΝ: Το μπλε.
ΝΤΑΚ: Προτιμάς χειμώνα ή καλοκαίρι;
ΦΑΝ: Χειμώνα.
ΝΤΑΚ: Γιατί;
ΦΑΝ: Δεν ξέρω, μου αρέσει πιο πολύ από το καλοκαίρι.
ΝΤΑΚ: Προτιμάς τις ξανθιές ή τις μελαχρινές;
ΦΑΝ: Μελαχρινές.
ΝΤΑΚ: Τι γνώμη έχεις για τον Μαραντόνα;
ΦΑΝ: Είναι μοναδικός.
ΝΤΑΚ: Προτιμάς Μαραντόνα ή Πελέ;
ΦΑΝ: Μαραντόνα.
ΝΤΑΚ: Γιατί ο Πελέ λίγος σου πέφτει;
ΦΑΝ: Δεν είπα αυτό!
ΝΤΑΚ: Αυτό είπες.
ΦΑΝ: Μου 'χεις κάνει χίλιες ερωτήσεις. Μπορώ να σου κάνω και γω μία. Στον θίασό σου, θα με πάρεις;
ΝΤΑΚ: Σου αρέσει να πηγαίνεις για φαΐ σε πιτσαρία ή σε ψησταριά;
ΦΑΝ: Δεν ξέρω.. δεν έχω λεφτά ούτε για το ένα ούτε για το άλλο.
ΝΤΑΚ: Και θέλεις να σε πάρω στον θίασό μου για να τρως πίτσες και σουβλάκια.
ΦΑΝ: Δεν είπα αυτό.
ΝΤΑΚ: Αυτό είπες, όλο τα γυρίζεις.
ΦΑΝ: Είμαι ηθοποιός, κωμικός. Θέλω δουλειά. Θα με πάρεις στον θίασό σου;
ΝΤΑΚ: Ποια γυναίκα του σινεμά σου αρέσει περισσότερο;
ΦΑΝ: Όλες.
ΝΤΑΚ: Τι γνώμη έχεις για τον Μάρλον Μπράντο;
ΦΑΝ: Τον θαυμάζω.
ΝΤΑΚ: Η αγαπημένη σου ταινία του Μπράντο;
ΦΑΝ: Αποκάλυψη τώρα.
ΝΤΑΚ: Ο Γκρέγκορι Πεκ, σου αρέσει;
ΦΑΝ: Ναι. Πολύ.
ΝΤΑΚ: Ποια ταινία του προτιμάς;
ΦΑΝ: Σκιές και σιωπή.
ΝΤΑΚ: Δύο και τρία, πόσο κάνουν;
ΦΑΝ: Πέντε.
Σταματάνε το ποδήλατο.
ΝΤΑΚ: (μετά από παύση) Η διανομή έκλεισε. Δεν σε χρειάζομαι. Είμαστε πλήρεις.
ΦΑΝ: (αργά) Τι γνώμη έχεις για τον κόσμο; Για την ανθρωπιά; Υπάρχει; Πες μου, υπάρχει; Για τους ανθρώπους που κάνουν κατάχρηση εξουσίας, τι λες; Έχουν ελπίδα να γίνουν καλά; Έχουν ελπίδα να γίνουν άνθρωποι; Εγώ προσωπικά τους το εύχομαι. Τους το εύχομαι.
Σκοτάδι.
Copyright © Μάνος Καραβασίλης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Pablo Picasso (The actor)
