Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Γιάννης Τζανής: Το Club Killaz φτιάχτηκε παίρνοντας χαρακτήρες διηγημάτων τα οποία δεν βγήκαν προς τα έξω, δίνοντας ένα κοινό σημείο να συναντηθούν εκείνοι και οι ιστορίες που τους συνόδευαν. Πάνω σ' αυτό θέλω επίσης να πω είναι ότι, όπως αποδείχτηκε, όλα όσα γράφουμε μπορούν να αξιοποιηθούν κάπως, ακόμα και αν αυτό δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Γ.Τ.: Τα γεγονότα του Club Killaz διαδραματίζονται στην Αθήνα και γράφτηκε στην Αθήνα. Συγκεκριμένα, το μεγαλύτερο μέρος του στο Ηράκλειο, όμως οι πρώτες σελίδες στην Καλλιθέα.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Γ.Τ.: Από τον Φεβρουάριο του '21 ως τον επόμενο Οκτώβρη γράφτηκε και διορθώθηκε αμέτρητες φορές όλο το υλικό.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Γ.Τ.: Ελπίζω, όπως ακριβώς στόχευα όταν το έγραφα, το αποτέλεσμα του Club Killaz να έδωσε μια φρέσκια και νεανική νουβέλα.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Γ.Τ.: Επειδή σίγουρα δεν μπορώ να δώσω μια καλύτερη περίληψη από αυτή του οπισθόφυλλου, λέει:
Τέσσερις άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, οι οποίοι ωστόσο συνδέονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ξεκινούν το τελευταίο Σαββατόβραδο του Αυγούστου για το νάιτ κλαμπ Black Ego.
Ο Μάρκος είναι πρώην τοξικομανής που έχει κλέψει αρκετή ποσότητα ηρωίνης από τον Λύκο, έναν έμπορο ναρκωτικών, και πηγαίνει στο κλαμπ, όπου έχει δώσει ραντεβού με τη Μαίρη.
Η Μαίρη παίζει τον ρόλο του δολώματος που θα τσιμπήσει ο Μάρκος για να πέσει εκείνος κατευθείαν στα νύχια του Λύκου.
Ο Νίκος, μικροχουλιγκάνος, γυναικάς και αυθεντικός club killer, πετυχαίνει στο Black Ego τη Μαίρη, η οποία έγινε πριν οχτώ χρόνια, η πρώτη του ερωτική εμπειρία.
Εκείνη, που αρχικά δεν κατονομάζεται, νοικιάζει ένα από τα διαμερίσματα των οποίων ιδιοκτήτης είναι ο Νίκος και βρίσκεται στο κλαμπ για να ξοδέψει εκεί τις τελευταίες ώρες της ζωής της.
Και στο φόντο ο Οίκτος, ψευδώνυμο του μυστηριώδους γέρου που νοικιάζει το διαμέρισμα δίπλα από εκείνη και έχει ένα αλλόκοτο, κρυφό χόμπι· να ζωγραφίζει χαμόγελα στα πρόσωπα αγιογραφιών.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Γ.Τ.: Το Club Killaz έγινε η πρώτη προσπάθεια να βγάλω κάτι προς τα έξω εκδοτικά, γιατί ήταν μια νουβέλα που πρώτα απ' όλα άρεσε σε εμένα και αυτό πιστεύω ότι είναι το πιο δύσκολο κομμάτι όταν ετοιμάζεται μια δουλειά.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Γ.Τ.: Θα πω τον Οίκτο, γιατί είναι ο μόνος από τους χαρακτήρες που μπορεί να μη χάσει όσα έχει, επιλέγει όμως να το κάνει.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Γ.Τ.: Μια γεύση για το πόσο χαμηλά μπορούν να οδηγήσουν οι λάθος επιλογές και πόση αξία έχει όταν ανακάμπτεις από αυτές.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Γ.Τ.: Να μην γκρεμιστούν τα πράγματα εκεί που πηγαίνουν καλά.
Φοβάστε...
Γ.Τ.: Τη μοναξιά.
Αγαπάτε...
Γ.Τ.: Τους ανθρώπους μου.
Ελπίζετε...
Γ.Τ.: Ότι όλοι μας θα βρίσκουμε πάντα τρόπους να σπάμε τη ρουτίνα.
Θέλετε...
Γ.Τ.: Να δώσω μια αγάπη στους φίλους και τις φίλες.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Γ.Τ.: Θα ήταν πολύ όμορφο να το λατρέψουν. Βαριά λέξη. Οι προσδοκίες μου σίγουρα είναι να αρέσει σε αυτούς που κάνουν εικόνες την πόλη στα μάτια τους όταν τριγυρνούν.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Γ.Τ.: Αυτό καλύτερα να το απαντήσουν οι αναγνώστες, αφού πολλές φορές τα γούστα μας με τους άλλους ανθρώπους διαφέρουν και πάντα είναι υποκειμενικά.
Γιατί δεν πρέπει;
Γ.Τ.: Αν και δεν είναι αποτρεπτικό, το Club Killaz παρά τις δόσεις μαύρου χιούμορ που έχει, είναι βαρύ ως νουβέλα σε μερικά σημεία.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Γ.Τ.: Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής, από το επίσημο site των οποίων μπορεί κανείς να το παραγγείλει, καθώς επίσης και σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Γ.Τ.: Στο Facebook, που είναι John Sixty-six, και στο Instagram, στο προφίλ giannis_tzanis_ck.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Γ.Τ.: Το μωβ.
Ποια μουσική;
Γ.Τ.: Η ραπ της δεκαετίας του '90.
Ποιο άρωμα;
Γ.Τ.: Όλα εκείνα που ανακατεύονται στα ξενύχτια.
Ποιο συναίσθημα;
Γ.Τ.: Αδρεναλίνη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Γ.Τ.: Λευκές κόλλες χωρίς γραμμές και περιθώρια, για να γραφτούν τα επόμενα.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Γ.Τ.: Επιμελητής λογοτεχνικών κειμένων.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Γ.Τ.: Είμαι φαν του Irvine Welsh κατά πρώτον, τον οποίο θεωρώ απίστευτα ταλαντούχο. Διαβάζω επίσης Lee Child, που τα βιβλία του προσφέρουν εξαιρετική δράση και μυστήριο. Και, γενικά, οποιονδήποτε παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα πλοκή θα τον ακολουθήσω, όμως όσοι αναφέρθηκαν ονομαστικά αποτελούν τις σταθερές μου.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Γ.Τ.: Στον τρόπο που γράφω έχω επηρεαστεί σαφώς από τον Irvine Welsh, τον οποίο βρίσκω φανταστικό στον τρόπο που χειρίζεται την ψυχογραφία τού κάθε χαρακτήρα που δημιουργεί και αφηγείται. Όσον αφορά τον τρόπο που σκέφτομαι, το «Στη διαπασών» του Βασίλη Παπαθεοδώρου είναι ένα βιβλίο που δεν μπορεί παρά να σε προβληματίσει και να σε κάνει να δεις πολλά πράγματα γύρω σου με μεγαλύτερη τρυφερότητα, ειδικά αν το διαβάσει κανείς στο σωστό timing.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Γ.Τ.: Εγώ προσωπικά ξεκινάω πάντα με πλάνο το δεύτερο, χωρίς να αποκλείεται κάποια διαφοροποίηση σε σχέση με το αρχικό σχέδιο, κάτι που βασίζεται στις ενέργειες του κάθε χαρακτήρα. Επομένως, είναι ένας συνδυασμός και των δυο.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Γ.Τ.: Να είναι, πρώτα απ' όλα, ο ίδιος αναγνώστης, ανεξάρτητα από το αν έχει ευρεία γκάμα ή όχι, που καλό είναι να έχει. Από εκεί και πέρα, μπορεί να εκφράζεται καλύτερα και να αποτυπώνει πιο εύκολα τις ιδέες του στο χαρτί.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Γ.Τ.: Να αρέσει στον δημιουργό του, πρώτον, και αν συμβεί αυτό, δεν είναι καθόλου απίθανο να κάνει επιτυχημένο κύκλο στον κόσμο.
Τι την αποτυχία;
Γ.Τ.: Να γραφτεί από την αρχή ως το τέλος με σκοπό να είναι αρεστό σε κάθε κοινό.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Γ.Τ.: Κατά τη γνώμη μου, η έλλειψη ισορροπίας μπορεί να γίνει κατάχρηση αν έχει ως αποτέλεσμα την αποξένωση, είτε αυτή προέρχεται από κάτι που λέγεται «βιβλιοφαγία» είτε αλλιώς.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Γ.Τ.: «Όνειρα σε οικοδομικά τετράγωνα».
