Εάν έπρεπε να συνοψίσω το κείμενο που ακολουθεί σε λίγες μονάχα λέξεις, τότε θα έλεγα: «Τι όμορφη εμπειρία που ήταν!». Εντάξει, μπορεί ο ενθουσιασμός μου γι' αυτή την μουσική παράσταση να είναι λίγο μεγαλύτερος από το γεγονός πως σιγά σιγά βγαίνουμε από το τούνελ της πανδημίας, ωστόσο το γεγονός είναι πως φεύγοντας από τον χώρο του θεάτρου ήμουν χαμογελαστός και γεμάτος από όμορφα συναισθήματα! Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.
Έπειτα από μια κουραστική μέρα –την Παρασκευή, συγκεκριμένα– αποζητούσα κάτι για να κλείσει όμορφα η νύχτα. Το σατιρικό μιούζικαλ «ΣΙΝΕ» του Παντελή Καναράκη, που παιζόταν στο θέατρο Φαργκάνη Art στη Θεσσαλονίκη, φάνταζε το ιδανικότερο. Συγκεκριμένα, στην παράσταση «ΣΙΝΕ» πρωταγωνιστούσαν οι εξής ηθοποιοί: Ο Παντελής Καναράκης, η Αλεξία Μουστάκα, η Αγγελική Ξένου, ο Λάζαρος Βασιλείου, η Στεφανία Γκουρνέλου, ο Θεοδόσης Φυλακτός και ο Θεοφίλης Πασχάλης.
Δεν ήθελε λοιπόν και πολύ για να βρεθώ εκεί. Κι όπως το συνηθίζω πάντα, πήγα περίπου μια ώρα πριν την έναρξη της παράστασης –ω, ναι, φταίει η συνήθεια/άγχος/φόβος μου πως κάτι θα γίνει τελευταία στιγμή και θα αργοπορήσω. Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να μιλήσω με τους υπαλλήλους του θεάτρου –όλοι τους ήταν ευγενικοί και με ένα τεράστιο χαμόγελο– κάνοντάς με να νιώσω πως η πανδημία ενίσχυσε την αγάπη και τη δίψα όλων μας για τον πολιτισμό, παρά την έσβησε.
Από την αδημονία μου μάλιστα να βρεθώ στη θέση μου το συντομότερο, τρύπωσα στην αίθουσα παίρνοντας στο κατόπι τον υπεύθυνο του θεάτρου, ο οποίος και έκανε τους τελευταίους ελέγχους για να επιβεβαιώσει πως ήταν όλα εντάξει ώστε ν' ανοίξει τις πόρτες για το κοινό. Όπως διαπίστωσα μετά από λίγες στιγμές, η θέση μου βρισκόταν στο κέντρο της τρίτης σειράς και θα είχα την καλυτερότερη θέα.
Πρώτο κουδούνι, δεύτερο κουδούνι, ο κόσμος να γεμίζει σιγά σιγά το θέατρο, και στο τρίτο κουδούνι η παράσταση άρχισε με ποδοβολητά! Κι αυτό, γιατί έκαναν την εμφάνισή τους οι ηθοποιοί μεταμφιεσμένοι σε καουμπόηδες και ινδιάνους, χαρίζοντάς μας, μέσα από τους σουρεαλιστικούς διαλόγους, το πρώτο έναυσμα για γέλιο!
Σειρά είχε μια ιστορία… αγάπης και κοινωνικής ανισότητας από την Ινδία, όπου σαφώς και μας μετέφερε «άρωμα» από το γνωστό μας Μπόλιγουντ, διακωμωδώντας οτιδήποτε γνωρίζουμε απ' αυτό. Η φτωχή και καταφρονεμένη νύφη εναντίον της πλούσιας, που της κλέβει τον άντρα, γιατί είχε βγει κάποτε Μις νότιο ή βόρειο Δελχί –δε θυμάμαι καλά! Αλλά όπως γίνεται συχνά στα έργα, η ζωή επιβραβεύει τους αδικημένους.
Το επόμενο που έλαβε χώρα στη σκηνή ήταν μια υπόθεση που έμοιαζε βγαλμένη από δραματικό τούρκικο έργο, γεμάτο από έρωτα και φθόνο, που μας πήγαινε πίσω στην δεκαετία του '70! Μάλιστα στα δρώμενα συμμετείχε και μία μεταφράστρια η οποία… προσπαθούσε να εξηγεί στο κοινό τους τούρκικους διαλόγους, που έλεγαν οι πρωταγωνιστές
Και η παράσταση ολοκληρώθηκε με το τελευταίο μέρος της, που αφορούσε την πολυτάραχη ζωή της λαϊκής τραγουδίστριας Στέλλας, όπου ερωτευόταν με την ίδια ευκολία που ανάσαινε! Και βεβαίως, η ιστορία είχε κάτι από τον παλιό, ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο με όλα τα κλισέ του, τα οποία και διακωμωδήθηκαν μέχρι τελείας από την πλοκή της ιστορίας. Μάλιστα, οι ηθοποιοί έπαιζαν τόσο αυθόρμητα και πειστικά τον ρόλο τους που στο τέλος παρασύρθηκαν και οι ίδιοι, προσπαθώντας εντέλει να συγκρατήσουν τα γέλια τους!
Σε όλες τις παραπάνω ιστορίες φυσικά προσθέστε τα όμορφα κουστούμια και τα σκηνικά που αντιστοιχούσαν στις εποχές και τους τόπους, που διαδραματιζόταν η εκάστοτε ιστορία, όπως επίσης και τα τραγούδια αλλά και τα χορευτικά που τα συνόδευαν. Μάλιστα όπως πληροφορήθηκα μετά το τέλος της παράστασης, η μουσική του εν λόγω μιούζικαλ ήταν ειδικά γραμμένη για την παράσταση.
Φυσικά, το χειροκρότημα που ακούστηκε στο τέλος έμοιαζε με μια αντάξια ανταπόδοση για το χαμόγελο που μας χάρισαν! Κι έχω την αίσθηση πως κάθε που θα ψάχνω αφορμή για να χαμογελάσω, θα θυμάμαι στο μέλλον μερικές από τις σκηνές της παράστασης.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Συντελεστές:
Παίζουν: Παντελής Καναράκης, Αλεξία Μουστάκα, Αγγελική Ξένου, Λάζαρος Βασιλείου, Στεφανία Γκουρνέλου, Θεοδόσης Φυλακτός, Θεοφίλης Πασχάλης.
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Παντελής Καναράκης
Σκηνικά - Κοστούμια: Τιτίκα Μυστιλόγλου
Ενορχήστρωση: Μάριος Ιβάν Παπούλιας
Μουσική - Στίχοι - Χορογραφίες: Παντελής Καναράκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Χατζηνικολαΐδη
