Δύο επιφανείς προσωπικότητες του «ελληνικού τόξου», ύστερα από πολλά χρόνια «μακρινοί συγγενείς», αποφάσισαν να συναντηθούν τηλεοπτικά. Αφού θυμήθηκαν την ανέκαθεν χρεωμένη και κάθε τόσο πτωχευμένη Ελλάδα μας, διαβιούσα μέσα στο πολιτικό αλαλούμ συμφώνησαν με πλήρη αυτοϊκανοποίηση…
Αμνήμονες σημαίνει… χαμένοι!
Αλλά μέσα στην τριπλή λαίλαπα –τη θύελλα της πολιτικής, το ναρκωτικό της τηλεόρασης και τον κυκλώνα του χρήματος– στην οποία μόνιμα διαβιώνει η χώρα, πότε και ποιος ασχολήθηκε σοβαρά με την παιδεία των νέων Ελλήνων –ή έστω την ιστορία της;!
Ο Αδαμάντιος Κοραής πάσχιζε από το Παρίσι, με τις ιστορικές Επιστολές του, να πείσει όλους τους ανά την υφήλιο Έλληνες και φιλέλληνες, ότι η Παιδεία των Ελλήνων είναι απόλυτη ανάγκη να προηγηθεί, για να επιτύχει η επανάσταση. Και δικαιώθηκε πλήρως!
Η Αθηνά Κακούρη, μας θυμίζει τον Κοραή, με το πολύτιμο βιβλίο της «1821: Η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε - Πότε και πώς διαμορφώθηκε το κράτος όπου ζούμε σήμερα». Γραμμένο με απλότητα, με αγάπη στην Ελλάδα, με σοφή σύνθεση των αναγκαίων γεγονότων και με αλήθεια που θυμίζει τον Σολωμό: «Εθνικό είναι ό,τι το Αληθινό». Κι αυτή την ιστορία, οι σύγχρονοι Έλληνες την αγνοούμε, μαζί και το αφιέρωμα του «Οικονομικού» (25.4.96, σ.7) με το εμπνευσμένο άρθρο του Γιάννη Μαρίνου «Εικοσαετής Διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων» από την μεταπολίτευση.
Το ιδεολογικό και κομματικό αλληλοφάγωμα των Ελλήνων, αυτή την περίοδο, προσπάθησαν να ξορκίσουν οι πολιτικοί μας, με το άγαλμα… «Εθνικής Συμφιλίωσης» –Δημοκρατίας και Ολοκληρωτισμού!– στην πλατεία Κλαυθμώνος και με πλήρη αμεριμνησία για την παιδεία μας. Κι όμως ήδη από την κυβέρνηση της επταετίας, προσκληθέντες δύο Άγγλοι ειδικοί, γνωμάτευσαν ότι: «Η ελληνική παιδεία είναι προφορική και παθητική.». Ό,τι έκαναν για την παιδεία μας οι εκλεγμένες κυβερνήσεις μας, θυμίζουν τον πρότινος αποδημήσαντα εκπαιδευτικό και ιστορικό Σαράντο Καργάκο. Ο οποίος, μας κληρονόμησε το βιβλίο του «Αλαλία» και τον χαρακτηρισμό του για την παιδεία μας: «Ένα ωραίο τίποτα με μπόλικο καθόλου!».[1]
Οι δε δύο συμφωνούντες στην tv, περίοπτοι Έλληνες, παρεμπιπτόντως ή αφελώς, προτρέπουν τους Έλληνες να διαβάσουν την Αρχαιοελληνική Γραμματεία για να αποκτήσουν παιδεία!
Αλλά τι θα πει Παιδεία; Μήπως Παιδεία είναι τα νομοσχέδια και οι οκτώ μεταρρυθμίσεις, που προηγήθηκαν ή ακολούθησαν τη μεταπολίτευση; Μια παιδεία χωρίς σκοπό είναι μια παιδεία άσκοπη που θα κάνει διαρκώς μεταρρυθμίσεις σα ν' αλλάζει πουκάμισο!Σ. ΡάμφοςΜεταρρύθμιση της Παιδείας στην Ελλάδα δεν σημαίνει απλή αλλαγή προγραμμάτων και συστημάτων, αλλά αληθινή αναγέννηση της πνευματικής μας ουσίας. Γιατί παιδεία είναι ο συναγερμός της ψυχής που ζητάει την ελευθερία της.Γ. ΜποζώνηςΠαιδεία είναι η συστηματική προσπάθεια για τη μετάδοση της Αρετής. Θέλετε να έχετε παιδεία; Βρείτε μου υποδείγματα!Α. Τσιριντάνης
Μέσα στη θύελλα της πολιτικής, στο ναρκωτικό της τηλεόρασης και στον κυκλώνα του χρήματος, δεν γνωρίζουμε την ιστορία της παιδείας μας. Δεν γνωρίζουμε την ιστορία της δικαιοσύνης μας. Δεν γνωρίζουμε την ιστορία της Ελλάδας –αρχαία, βυζαντινή, νεώτερη. Δεν γνωρίζουμε την ιστορία της Ευρώπης.
Τόσες φορές αμνήμονες σημαίνει… χαμένοι;!
Η Ελλάδα στο ψέμα - Η Εκκλησία
Ποιοι μίλησαν κατά –και μετά– την επταετία της Χούντας;!
Θ. Λάλας: Κατά το διάστημα της χούντας, πώς νιώθατε; Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: Διδαχτήκαμε πολλά απ' αυτά που ο κόσμος και τα κόμματα, μετά τη Μεταπολίτευση, καταλόγισαν εις βάρος της Εκκλησίας, που ουσιαστικά δεν είχε υψώσει φωνή, τότε. Πάντως, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε στείλει δύο επιστολές στον δικτάτορα Παπαδόπουλο, διαμαρτυρόμενος για ορισμένες απάνθρωπες μεταχειρίσεις ανθρώπων –πράγμα που με εντυπωσίασε θετικά για το πρόσωπο του Αρχιεπίσκοπου.[2]
Η αλήθεια δεν είναι μονοκόμματη. Γι' αυτό και είναι εναντίον της μόνο τα μονοκόμματα μυαλά –ή οι αφελείς!Π. Κανελλόπουλος
Δεν μίλησαν ή δεν μπορούσαν να μιλήσουν;!
Αντίλογος: Η εκκλησία δεν μίλησε επί Χούντας!… Αλλά μίλησε η Ακαδημία; Μίλησαν τα Πανεπιστήμια, το Πολυτεχνείο, οι εκπαιδευτικοί, οι συγγραφείς, οι διανοούμενοι; Μίλησαν μήπως τα κόμματα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, οι συνδικαλιστές; Γιατί τάχατες να απομονώσουμε την Εκκλησία και να της καταλογίσουμε ότι δε μίλησε, ενώ όλοι δεν μίλησαν! Ή λόγω λογοκρισίας της χούντας, δε μπορούσαν να μιλήσουν; Σε κάθε εφημερίδα υπήρχε και ένας αξιωματικός λογοκρισίας…
Η φωνή της Deutsche Welle
Η ελληνική φωνή του Ρ/Σ αυτού μίλησε τότε γιατί, αυτή η ραδιοφωνική φωνή μπορούσε ν' ακουστεί… Μέχρις ότου ο ηλεκτρονικός μηχανικός του ΟΤΕ Γ. Τζανόπουλος, με υλικό του ΟΤΕ –και φυσικά, κατ' εντολήν ανωτέρων του και δουλική προθυμία δική του!– δημιούργησε παράσιτα και δεν ακουγόταν ή εδυσχεραίνετο και αυτή η φωνή ν' ακουστεί…
Η ρεαλιστική φωνή του ΒΑΣ.ΒΑΣ «Bραδυνής»
Δεν θα έπρεπε να ξεχάσουμε και μιαν άλλη φωνή που ακούστηκε τότε. Του Βάσου Βασιλείου, που υπέγραφε τα κύρια άρθρα της Βραδυνής ως ΒΑΣ.ΒΑΣ. Μετρημένη φωνή, νοήμων, σοβαρή, συνεπής και ρεαλιστική. Εμφάνιζε τον δικτάτορα, από τα λόγια και πράξεις του, αντιφατικό, παράλογο, παρανοϊκό… χωρίς, φυσικά, να τον χαρακτηρίσει ποτέ! Τον ευχαριστιόμαστε να τον διαβάζουμε.
Σιωπηλή αντίσταση!
Μάλιστα σκέφτηκα να τον παίρνω στο γραφείο μου, στα Εργαστήρια του ΟΤΕ, στην Καλλιθέα. Αν και Τομεάρχης εκεί ήταν ο Γ. Φωτεινός, απόστρατος ταγματάρχης των τεθωρακισμένων, ήπιος χαρακτήρας, ευγενής και μετριοπαθής, της κατάστασης όμως, ύπουλος θεληματάρης της Χούντας… Τον άφηνα τον ΒΑΣ.ΒΑΣ. δίπλα, να φαίνεται από τους εργοδηγούς, υπομηχανικούς και τεχνίτες, που έρχονταν στο γραφείο για συνεργασία ή υπογραφές. Κατάλαβαν και, σε λίγο, διαπίστωσα ότι στο πίσω ψιλικατζίδικο, ο γεράκος, αύξησε τα φύλλα της Βραδυνής που πουλούσε από 4-5 σε 25! Ήταν μια σιωπηλή αντίσταση αυτή αλλά και άμεση αντίδραση γιατί στο ίδιο γραφείο ο ηλεκτρονικός μηχανικός Δ. Παπαβασιλείου, γιος συνταγματάρχη, σχεδόν, κάθε πρωί διάβαζε τον αρθρογράφο-ποταμό, τον Κωνσταντόπουλο στον Ελεύθερο Κόσμο και πήγαινε δίπλα, στο ηλεκτρονικό εργαστήριο, και τον μετέδιδε με στεντόρεια φωνή και δικά του λόγια στους τεχνίτες του… Τους οποίους, όταν γινότανε κάποια ομιλία επιφανούς της Χούντας, τους έπαιρνε συνοδεία και τους πήγαινε στη συγκέντρωση!…
Μια φωνή θάρρους και μετά… πλήθος αντιστασιακών!
Βέβαια, η πονηρή υπομονή του δικτάτορα εξαντλήθηκε και η Βραδυνή έκλεισε. Έμεινε όμως στη μνήμη και στην καρδιά μας αυτή η φωνή θάρρους κι ευθύτητας… μέχρι τη μεταπολίτευση. Οπότε βούιξε ο τόπος από φωνές… αντιστασιακών κατά της δικτατορίας –εκ του ασφαλούς! Πόσοι και πόσοι τότε δεν βγήκανε αντιστασιακοί!
Κατά δικατοριών … αδιακρίτως και ακρίτως!
Ένας συνδικαλιστής μας μάλιστα και εκδότης εφημερίδας, σε αυθόρμητη συγκέντρωση προσωπικού, σε έξαρση, έβγαζε λόγο κατά όλων των δικτατοριών του κόσμου. Δεν άντεξα. Του θύμισα ότι ο Μουσολίνι και στην Ιταλία και στη Δωδεκάνησο έκανε δημόσια έργα θαυμαστά, ο Χίτλερ ανόρθωσε την οικονομία της χώρας του –πριν τη βουλιάξει ολόκληρη!– και την εργατική νομοθεσία και το ΙΚΑ στην Ελλάδα τα εφάρμοσε ο Μεταξάς! Όπως στη Γερμανία ο σιδηρούς καγκελάριος Μπίσμαρκ το 1873. Όχι οι δημοκρατίες. Και βέβαια, χωρίς εξαιρέσεις. Ο ίδιος ο Μεταξάς έκανε αιφνιδιασμούς στους χώρους εργασίας και απέλυε αμέσως επί τόπου διευθυντές τραπεζών, εργοστασίων κ.α., που ευθύνονταν για τη μη εφαρμογή των νόμων… Γιατί άραγε με το θάνατο του Μεταξά ο λαός τον έκλαψε σαν να ορφάνεψε απ' τον πατέρα του; Ο Λαός μας ήταν… φασίστας;!
Ξεθύμαινε ο φασισμός προς τη Μεσόγειο
Δεν πρέπει και να ξεχνάμε ότι ο φασισμός ξεθύμαινε καθώς κατέβαινε προς τη Μεσόγειο. Ο Ιταλικός φασισμός θύμιζε οπερέτα… Και ο δικός μας φασισμός ήταν αυτός που, εκφράζοντας την ψυχή του ελληνικού λαού, είπε ΟΧΙ στο φασισμό του Άξονα… Και συμπαρατάχθηκε με τις μαχόμενες δημοκρατίες, ενώ οι λοιπές βαλκανικές χώρες συμμαχούσαν με τους Ναζί...
Ο συνδικαλιστής μας, με κοίταξε ξαφνιασμένος και ψέλλισε: Μα τότε; Γιατί οι δικτατορίες είναι κακές;!
Ανεξέλεγκτη η δημόσια διοίκηση χωρίς ελεύθερο Τύπο και Δικαιοσύνη
Το 1968 υπηρετούσα ως Τεχνικό Στέλεχος στην Υποδιεύθυνση Υλικού. Και είδα τις προμήθειες από 5-7% να ανεβαίνουν στο 20-30 έως και 80%! Με τη Μεταπολίτευση οι αποθήκες του ΟΤΕ βρέθηκαν γεμάτες με –τεχνικά– απαξιωμένο πλέον υλικό! Κι έπρεπε να διατεθούν κάποια εκατομμύρια για να ελευθερωθούν οι αποθήκες. Την ίδια χρονιά με παρακάλεσε η αδελφή μου, αρχιτέκτων, να δώσω ένα σχέδιο στον Γιώργο Οικονομίδη, Μηχ/γο-Ηλεκ/γο Διευθυντή ΔΕΗ, στη Χαλκοκονδύλη. Τηλεφώνησα και με πληροφόρησαν ότι έλλειπε στο εξωτερικό για δυο μέρες. Τον συνάντησα αμέσως με το που γύρισε και, κουβεντιάζοντας μαζί του για το ταξίδι του αστραπή στη Ζυρίχη, μου είπε συγχυσμένος ακόμη, για το κάζο που έπαθε.
Φίλος του, υπουργός της κυβέρνησης, του ζήτησε επειγόντως να πάει για αποστολή στη Ζυρίχη να παραδώσει ένα δέμα. Δεν χρειαζόταν ούτε το διαβατήριό του ν' ανανεώσει, πέρασε με την ταυτότητά του και τη βαλίτσα που μετέφερε, χωρίς έλεγχο. Στη Ζυρίχη τηλεφώνησε σε μια κυρία τάδε και της την έδωσε. Στη συνέχεια πήγε στην τράπεζα να δει τον χρηματιστή του. Αυτός ξαφνιάστηκε που τον είδε απρόσμενα και τον ρώτησε. Του είπε ότι έφερε για λογαριασμό του φίλου του υπουργού μια βαλίτσα. «Στην κα τάδε; Έρχεται κάθε τόσο και καταθέτει χρήματα στο όνομα υπουργών της κυβέρνησής σας!» Έμεινε κόκαλο ο Οικονομίδης. Ακόμα «το φυσάει και δεν κρυώνει» να κάνει αφελώς τέτοια παρανομία! Πιθανόν βέβαια ο Παπαδόπουλος να μην το γνώριζε ή να έκανε τον ανίδεο γιατί τον εκβίαζαν, όπως ίσως και για τα βασανιστήρια στην ΕΑΤ-ΕΣΑ του Ιωαννίδη.
Δεν έμαθε ο Τύπος, ούτε πριν ούτε μετά…
Ο δημοκρατικός μας Τύπος τίποτε δεν έμαθε τότε για τις εξογκωμένες προμήθειες, ούτε για τις βαλίτσες της Ζυρίχης… Τα σκάνδαλα που είχαν έλθει στο ημίφως και έγιναν ανακρίσεις καλύφθηκαν. Σε δυο από αυτά –προμήθεια τελείως ακατάλληλου και ελαττωματικού οικοπέδου Νεμέας για Τηλεπικοινωνιακό Κέντρο και απαξίωση των επίπλων του ΟΤΕ χάριν της ευνοούμενης από τη Χούντα βιομηχανίας Τσαούσογλου– ήμουν άμεσος γνώστης και είχα καταθέσει ήδη ως μάρτυρας.
Αφηνιασμένη διαφθορά επί Δημοκρατίας!
Και η πρόοδος της διαφθοράς δεν ανακόπηκε με τη Δημοκρατία… Αντίθετα, μια και εξασφάλισε την ατιμωρησία των τρωκτικών επί Χούντας, κάλπασε αφηνιασμένη ώστε σε 20 χρόνια φτάσαμε στα γρανιτένια διαπλεκόμενα, κάθε μορφής και σε κάθε τομέα της ζωής μας! Όχι μόνο στα οικονομικά αλλά και στις προσωπικές σχέσεις.
Χωρίς ελευθερία;!
Κυρίως, όμως οι δικτατορίες εξ ορισμού πάσχουν για ένα θεμελιακό και ουσιαστικό λόγο. Καταργούν την ελευθερία. Και χωρίς αυτήν, μπορούνε να κάνουν δημόσια έργα, να εξασφαλίζουν καλή οικονομία και ευημερία των υπηκόων τους αλλά ούτε Παιδεία, ούτε Πολιτισμό μπορούν να επιτύχουν. Η ανθρώπινη προσωπικότητα –ελεύθερη, υπεύθυνη, συνειδητή– μόνο μέσα στην ελευθερία και με την ελευθερία πλάθεται, δοκιμάζεται, σφυρηλατείται. Η Δημοκρατία όμως, που μας εξασφαλίζει την πολιτική ελευθερία είναι πολίτευμα ευαίσθητο, που εξαρτάται από την ποιότητα των πολιτών της. Πρόκειται για την αξιοκρατική δημοκρατία. Τα είπαν επιγραμματικά ποιητής και φιλόσοφος.
Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.Ανδρέας ΚάλβοςΕπιστήμη, χωριζομένη αρετής, πανουργία γίγνεται.Πλάτων
Τόλμη για αλήθεια και ακεραιότητα
Θα έχουμε την τόλμη, με τις δημοκρατικές ελευθερίες, να είμαστε αληθινοί και ακέραιοι; Θα τολμήσουμε ν' αντιμετωπίσουμε τους δημαγωγούς, τους καιροσκόπους, τους ιδιοτελείς, που θα επωφεληθούν για ν' αναρριχηθούν, να αισχροκερδήσουν, ν' αποπροσανατολίσουν το λαό από το ήθος, το πνεύμα και τα ιστορικά του πεπρωμένα;
Ενωμένοι εναντίον τους... Μετά;!
Οι δικτάτορες έχουν ένα προσόν: συνενώνουν όλες τις δυνάμεις του Έθνους εναντίον τους… ώσπου να φύγουν! Μετά είδαμε αυτές τις δυνάμεις –και ιδίως τα κόμματα– να σκοπιμοθηρεύουν, ν' αλληλοτρώγονται, να φανατίζουν τους οπαδούς τους, να κατακομματιάζουν την Ελλάδα μας, όπως το διαπίστωνε με αγανάκτηση στον καιρό του και ο στρατηγός Μακρυγιάννης.
Και με τη μεταπολίτευση στήσαμε άγαλμα «Εθνικής Συμφιλίωσης» –Δημοκρατίας και Ολοκληρωτισμού!– στην Πλατεία Κλαυθμώνος για να ξορκίσουμε τον αλληλοσπαραγμό! Οποία αυταπάτη!
Τι δίδαξαν Τύπος και Κόμματα;!
Αλήθεια, όμως, τι μας δίδαξαν και τι μας είπαν ο Τύπος και τα Κόμματα μετά τη Μεταπολίτευση; Γιατί ο Έλληνας εχειραγωγείτο από αυτό το κύκλωμα; Υπάρχει ένας έγκυρος απολογισμός στον επετειακό Οικονομικό της 22.6.1995 –για την περίοδο 1974-1994– όπου και το άρθρο του Ι. Μαρίνου, «Εικοσαετής διαπαιδαγώγηση του Έλληνα», από τη μεταπολίτευση.[3] Κι αυτός ο απολογισμός πείθει τους αμφιβάλλοντες, προβληματίζει έστω τους προκατειλημμένους. Αλλά και προσγειώνει τους αιθεροβάμονες…
Με φρουρό ο Αρχιεπίσκοπος!
Δημοσίευσαν –εκτός της «Βραδυνής»– ότι με το «κίνημα του βασιλιά», ο «χουντικός» Ιερώνυμος βρέθηκε με κομμένο τηλέφωνο, απομονωμένος στο κελί του, στη Μονή Πετράκη, με ένοπλο φρουρό, που απαγόρευε κάθε επίσκεψη και κάθε έξοδο; Οι συνταγματάρχες δεν ήξεραν ότι ήταν δικός τους;!
Υπέρ κατατρεγμένων χούντας!
Δημοσίευσαν ότι ο τότε Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης –προς μεγάλη δυσαρέσκεια της χούντας!– ενήργησε επίμονα κι αποτελεσματικά υπέρ πολλών κατατρεγμένων από τη χούντα, όπου και καθηγητές-συνάδελφοί του στο ΑΠΘ όπως οι Σακελλαρίου, Κριαράς αλλά και αυτός ο Χρήστος Λαμπράκης;
Έθαψαν τις δύο επιστολές
Δημοσίευσαν, εν ονόματι της Ιερής Λειτουργίας της Πληροφόρησης και της Δημοκρατίας, τις δύο επιστολές του Αρχιεπίσκοπου, όπου γράφει για «τα βασανιστήρια στην ΕΑΤ ΕΣΑ, που ούτε σε χιτλερικά στρατόπεδα δεν γίνονταν»;
Ιωαννίδης προς Τύπο: Δε μας ενδιαφέρει ο Ιερώνυμος!
Δημοσίευσαν, επιβεβαίωσαν ή διέψευσαν την πληροφορία του εβδομαδιαίου «Εμπρός», που δημοσίευσε τις δύο επιστολές, ότι ύστερ' απ' αυτές ο Ιωαννίδης κάλεσε τους ιδιοκτήτες των Εφημερίδων και τους δήλωσε ότι «δεν μας ενδιαφέρει πλέον ο Ιερώνυμος»; Κι από τότε ο δημοκρατικός μας Τύπος άνοιξε τις αγκάλες του σε όποια συκοφαντία ή κακοήθεια των, παντός είδους, δυσαρεστημένων, όπου και 110 αργυρώνητοι ή διεστραμμένοι ιερείς και αρχιερείς, ύστερα από δίκη, καθαιρεθέντες;!
«Χάλασε την πιάτσα» των… επισκόπων!
«Έχω 7 διαμερίσματα! Τα δίνω όλα για να πέσει ο Ιερώνυμος», έκρωξε αρχιερέας σε διαβούλιο ομοίων του… «ίνα εκδιώξωσιν αυτόν»;! Που τους χαλούσε την πιάτσα με τους 27 ικανούς, μορφωμένους, αφατρίαστους, νέους ιεράρχες, που προώθησε ο Ιερώνυμος στην Ιερά Σύνοδο. Αλλά εξουδετέρωσε και κάποιους, με το σύστημα ορκωτών λογιστών που νομοθέτησε στην οικονομική διαχείριση των ενοριών.
Βλάβη ραδιομετάδοσης ομιλίας Αρχιεπίσκοπου
Δημοσίευσαν ότι όταν, πριν παραιτηθεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, πήγε να μιλήσει, πέρα από το κήρυγμα, στη λειτουργία της Μητρόπολης, η μετάδοση μεγαφώνων και ραδιοφώνου διακόπηκε «λόγω τεχνικής βλάβης», που, μόλις εγκατέλειψε τον άμβωνα ο Αρχιεπίσκοπος, αμέσως αποκαταστάθηκε, μεταδίδοντας τη λειτουργία;!
Αλλόφρων «δημοκρατική» πολιτική
Δημοσίευσαν, υπενθύμισαν, ότι πριν τη Δικτατορία υπήρχε μια αλλόφρων πολιτική ατμόσφαιρα –στ' όνομα της Δημοκρατίας!– και ισχυρή, επί μήνες, προπαγάνδα, ώστε ο λαός μεν, γενικά, με ανακούφιση να πληροφορηθεί τα του «προσωρινού γύψου» της Κυβέρνησης… Εθνικής Σωτηρίας, αξιόλογοι δε, ακέραιοι ανώτατοι δικαστές –όπως ο Τσαρούχης, ο Κόλλιας κ.ά.– να στηρίξουν την κυβέρνηση για έξι μήνες «ώσπου να συντάξει το Νέο Σύνταγμα και να διενεργήσει εκλογές» που δεν έκανε, ενώ οι εξαπατηθέντες δικαστές παραιτήθηκαν. Αν αυτά τα στοιχειώδη και ουσιώδη ο λαλίστατος Τύπος, με τους τόσους επιστημονικούς συνεργάτες, εν αγαστή σύμπνοια με τα δημοκρατικά μας κόμματα, απέφυγαν να μας πληροφορήσουν, τηρώντας σιγήν ιχθύος, τι άραγε θα μπορούσαν να μας διδάξουν;!
Σκόπιμες σιωπές και ψέμα…
Η σκόπιμη σιωπή, το ψέμα, ή η μισή αλήθεια, έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες, που μακριά από την κάθαρση μέσω της αλήθειας και της δικαιοσύνης, οδηγεί όπου οδήγησε τη χώρα: Στα αδιέξοδα της οικονομίας, του ασφαλιστικού, της υγείας, της τρομοκρατίας, του Κυπριακού, της παιδείας, των ναρκωτικών, της πορνείας και της παιδικής, του δημογραφικού, της διαφθοράς και του δημοσίου…
Αποδείχτηκαν δηλαδή –Τύπος και Κόμματα και όχι μόνο!– ανάξιοι, κακοί, ζημιογόνοι δάσκαλοι! Κάποτε όμως θα λάμψει η αλήθεια. «Και οι λίθοι κεκράξονται!» Φτάνει να μην είναι αργά…
Π. Δ. Ροζάκης
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Πηγή εικόνων: Αρχείο Ελληνικής Λέσχης του Βιβλίου και Instockphoto free
[1] Διαπιστώνοντας o Καργάκος τα χάλια της παιδείας μας και τη δημιουργία κοινωνίας βλακών, με πλήρη συνείδηση, βλέπει την «παιδεία σαν δεξαμενή μέλλοντος» και οραματίζεται «Νέο άνεμο» να πνέει σ' αυτήν. Η διαλεκτική του πνεύματος –ο κριτικός ρεαλισμός– και όχι τα τυποκρατικά συστήματα είναι που δίνουν διέξοδο στο «Φάντασμα της Ελλην. Παιδείας» («Οικονομικός» 9.9.1993)
[2] «Συνέντευξη Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου - Θα συζητείται για καιρό» Θ. Λάλας (ΒΗΜΑGAZINO, 11.2.2001)
[3] Παρεμβαίνοντας, επισημάναμε την μακριά, φυσικά, πορεία –όχι μόνο 20ετή, ούτε μόνο πολιτική– για το σημερινό κατάντημα. (Οικονομικός, 25.4.96, σ.74)
