Πώς εμπνευστήκατε το μυθιστόρημα; Ποιο ήταν το έναυσμα;
Γεωργία Καλαμαρά: Η ιδέα προέκυψε από ένα διήγημα που είχα γράψει προ ετών. Έχτισα την κεντρική ιδέα αλλά θέλοντας να δώσω κάτι διαφορετικό στο βιβλίο –λίγο δυναμισμό, λίγη αγωνία, μυστήριο και ένταση– αποφάσισα να «παίξω» λίγο με την ψυχολογία και του ήρωα αλλά και των αναγνωστών.
Το βιβλίο πραγματεύεται το θέμα των ψυχικών διαταραχών. Εσείς πώς προσεγγίσατε αυτούς τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που βιώνουν;
Γ.Κ.: Χρειάστηκε να διαβάσω προσωπικές εμπειρίες ανθρώπων για να μπω πιο καλά στο κλίμα. Αλλά δεν ήταν αρκετό. Έτσι προκειμένου να είμαι απόλυτα ακριβής σε όσα βιώνει ο ήρωας και να ισχύουν πράγματι όσα λέει, σκέφτεται και πράττει, ζήτησα βοήθεια από μια φίλη ψυχολόγο. Εκείνη αρχικά μου έδωσε κάποιες πηγές να μελετήσω και στο τέλος διάβασε όλο το βιβλίο για να κάνει διορθώσεις, αλλαγές κ.λπ.
Ποιο στοιχείο πρωταγωνιστεί; Το αστυνομικό, το θρίλερ, το μυστήριο; Ή τελικά κάποιο άλλο;
Γ.Κ.: Το βιβλίο είναι ψυχολογικό θρίλερ. Πρωταγωνιστούν το θρίλερ, το μυστήριο και η αγωνία και, πίσω στο φόντο, υπάρχει και το αστυνομικό στοιχείο.
Αν έπρεπε να περιγράψετε το βιβλίο με μία φράση, ποια θα ήταν αυτή; Και γιατί;
Γ.Κ.: «Μη μου ξυπνάς τη λύπη, κι η λύπη όταν ξυπνάει γίνεται θάνατος.» Δανείζομαι τον στίχο του ποιήματος του Σαίξπηρ διότι περιγράφει επακριβώς την ιστορία. Στο βιβλίο γίνεται διαρκώς λόγος για μια λύπη (όχι ξεκάθαρα) που είτε υπάρχει διάχυτη, είτε είναι κρυμμένη, είτε υποβόσκει, κι όταν ξυπνάει έρχεται η καταστροφή.
Ποια είναι για εσάς η τέλεια συνθήκη συγγραφής; Το ρωτάω αυτό καθώς έχετε μια μεγάλη οικογένεια και προφανώς δε διαθέτετε την ιδανική συνθήκη (ησυχία, μοναχικότητα κ.λπ.) για μία συγγραφέα. Πώς λειτουργείτε;
Γ.Κ.: Όταν έχεις οικογένεια και υποχρεώσεις, κάθε λεπτό ηρεμίας είναι πολύτιμο, δεν υπάρχουν ιδανικές συνθήκες για γράψιμο. Έτσι, προσπαθώ να δράττομαι της εκάστοτε ευκαιρίας για να επιδίδομαι στη συγγραφή. Για παράδειγμα γράφω ενώ περιμένω στο αυτοκίνητο την κόρη μου να τελειώσει το μάθημα μπαλέτου.
Θα λέγατε πως οι μυθοπλασίες αυτού του είδους είναι το στοιχείο σας, η συγγραφική σας ταυτότητα ή το ύφος σας, ή θα επιδιώξετε να δοκιμαστείτε και σε άλλα είδη; Και, γιατί; Κι αν ναι, σε ποιο/ποια;
Γ.Κ.: Νομίζω πως τα ψυχολογικά θρίλερ και ο τρόμος είναι τα είδη που μου ταιριάζουν καλύτερα, και ναι, είναι η ταυτότητά μου, το στιλ μου. Μου βγαίνουν αβίαστα. Βέβαια στο παρελθόν έχω γράψει κι ένα βιβλίο αμιγώς φαντασίας, καθώς κι ένα ακόμη που παντρεύει τη φαντασία με το κοινωνικό στοιχείο και ελαφρώς τον τρόμο. Αναφέρομαι στα βιβλία μου «Φεγγαροφύλακες» και «Ήμισυς» αντίστοιχα. Ωστόσο θα ήθελα να δοκιμαστώ και στο κοινωνικό είδος, το καθαρά αστυνομικό και ίσως το εφηβικό. Το ιστορικό το θεωρώ πολύ δύσκολο είδος και νομίζω πως δεν θα ήμουν σε θέση να το υπηρετήσω πιστά.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη λογοτεχνία;
Γ.Κ.: Είναι πολλά υποσχόμενη και προσωπικά μου αρέσει αρκετά. Βέβαια κάποιες φορές γυρίζω πίσω στην κλασική λογοτεχνία για να μελετήσω έργα συγγραφέων. Ωστόσο οι συγγραφείς του σήμερα έχουν άλλη φωνή σε σχέση με παλιότερα, άλλο στιλ γραφής, άλλες ιδέες. Η λογοτεχνία εξελίσσεται και συνεχώς μας προσφέρει όλο και πιο ποιοτικά αναγνώσματα.
Εσείς, ως αναγνώστρια, τι διαβάζετε;
Γ.Κ.: Η βιβλιοθήκη μου βρίθει αστυνομικών βιβλίων, ψυχολογικών θρίλερ, τρόμου και μυστηρίου. Κι αυτά είναι τα είδη που αγαπώ να διαβάζω πιο πολύ. Μου αρέσουν η ένταση, οι συνεχείς ανατροπές, η ευφυΐα με την οποία ο εκάστοτε συγγραφέας έχει υφάνει την πλοκή.
Ας κλείσουμε με ένα μήνυμα... Στείλτε το μήνυμά σας στον κόσμο.
Γ.Κ.: Στις δύσκολες εποχές που διανύουμε ας έχουμε όλοι την υγεία μας και πολλή αγάπη στην καρδιά μας. Κι αν οι καταστάσεις δυσχεραίνουν, ο κόσμος ενός βιβλίου μπορεί να μας προσφέρει συντροφιά, γαλήνη, χαρά, χαμόγελο, έστω και για λίγο. Αυτό το λίγο μπορεί να σταθεί φάρος στην ψυχή μας και να μας δώσει ελπίδα, κουράγιο και δύναμη.
Η Γεωργία Καλαμαρά μιλάει για το μυθιστόρημά της, Μη μου ξυπνάς τη λύπη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
…Μπήκα στην εκκλησία μουσκεμένος από τη βροχή, παγωμένος από τον αέρα και κήδεψα τα όνειρά μου, τη χαρά μου, τα τελευταία ψήγματα αγάπης που είχα μέσα μου. Έθαψα ό,τι πολυτιμότερο μου είχε δώσει ο Θεός και δέχτηκα ό,τι πιο στενάχωρο μου έδωσε ο Διάβολος. Έχασα έναν πατέρα. Κέρδισα μια «ερωμένη»…
Ένα αναπάντεχο γεγονός κλονίζει τις ισορροπίες στη ζωή του Ιάκωβου. Οκτώ χρόνια μετά τίποτα δεν είναι το ίδιο. Το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο κι ο Ιάκωβος βρίσκεται εγκλωβισμένος ανάμεσα σε αλήθειες που σοκάρουν.
Μια κρυφή «ερωμένη».
Μια γυναίκα από το παρελθόν που εντοπίζεται άγρια δολοφονημένη.
Μυστικά, ενοχές, λάθη.
Ένας έρωτας που γεννάται απρόσμενα.
Μια σειρά δολοφονιών με κύριο ύποπτο εκείνον.
Και μια λύπη που όταν ξυπνάει γίνεται θάνατος.
Μήπως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται;
Ή μήπως η αλήθεια είναι πολύ οδυνηρή;
Αξίζει τελικά να ξυπνάμε τη λύπη;
Η Γεωργία Καλαμαρά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ηλεία. Είναι έγγαμη και μητέρα τριών παιδιών. Κατοικεί στην Αθήνα από το 2000. Έχει σπουδάσει Ηλεκτρονικός Μηχανικός και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στις Ψηφιακές Επικοινωνίες και τα Δίκτυα. Εργάζεται σε ειδησεογραφικό πρακτορείο ως editor-proofreader, ωστόσο ασχολείται και με τη διόρθωση κι επιμέλεια κειμένων. Έχει αποσπάσει βραβεία έπειτα από συμμετοχή σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και πολλά διηγήματά της κυκλοφορούν σε ανθολογίες (13 συνολικά) από ποικίλες εκδόσεις, ενώ κάποια άλλα έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες (δημοκρατία, Η ΓΝΩΜΗ) καθώς και σε περιοδικά (ΚΕΦΑΛΟΣ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής για μυθιστόρημα και διήγημα, σεμινάρια για τη λογοτεχνία του φανταστικού, καθώς επίσης και σεμινάριο διόρθωσης κι επιμέλειας κειμένων. Από τις εκδόσεις Λυκόφως κυκλοφορεί η ανθολογία «Βρόχος» όπου φιλοξενείται η συγγραφική της συνεργασία με τον συγγραφέα Γιώργο Δάμτσιο. Από τις εκδόσεις Γράφημα κυκλοφορεί το μυθιστόρημά της επικής φαντασίας «Φεγγαροφύλακες» το οποίο ενέπνευσε τους Silent Vortex και συνέθεσαν μέταλ κομμάτι με τίτλο «Moonkeepers».
