Χρήστου Ντικμπασάνη
Φορτωμένοι με βαριές ενοχές
φεύγουμε γι' άλλους τόπους
και ας παραμένουμε νοερά στο χθες
Θαμπώνει η ματιά μας απ' το σκληρό πέρασμα του χρόνου
Μέσα στην σκόνη του μονοπατιού του πολέμου
κουβαλάμε μαζί μας όλη την ομίχλη της Γης,
Λιώνουμε κάτω απ' το βλέμμα
της φωτιάς των αρμάτων που μας χτυπούν αλύπητα
μα προχωράμε αδίστακτα
Πότε θ' αλλάξει ο κόσμος μέσα μας;
Άραγε της γνώσης το λυχνάρι
θα μας ανάψει τα φώτα μιας νέας ζωής;
Τώρα γλιστρούμε στους ματωμένους δρόμους
ανάμεσα από χιλιάδες πτώματα και σκοτεινές σκιές
Μια καινούργια αποικία θα γίνει το θύμα
στις ιδιοτελείς προσευχές μας
Το μίσος και το κέρδος θα συνδράμουν την σφαγή
όσων άσπλαχνα υποτάξαμε στην ιστορία μας
που απρόθυμα και θλιμμένα μας ακολουθεί
🌺
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Μαρίας Καρακατσάνη
