«Η νύφη που δεν γέλασε» είναι το πρώτο σας βιβλίο (που έχει εκδοθεί). Τι σας ώθησε στη συγγραφή του;
Θεοδώρα Παπαδοπούλου-Χαμουζά: H κύρια επιθυμία μου ήταν μέσω των ηρώων του βιβλίου μου να μυήσω τους αναγνώστες στο τρόπο ερμηνείας της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το βιβλίο μου θα μπορούσε να είναι ένα εγχειρίδιο ψυχολογίας για όλους.
Ποιος ο ρόλος της Ψυχολογίας, που είναι η επιστήμη σας, στην υπόθεση;
Θ.Π.Χ.: Θα έλεγα ότι αποτελεί βασικό στοιχείο μιας και σε όλο το βιβλίο γίνονται ερμηνείες υπό το πρίσμα της Ψυχοδυναμικής προσέγγισης. Ο αναγνώστης θα μπορέσει να κατανοήσει πως λειτουργεί η ανθρώπινη ψυχή και πως τα πρώτα χρόνια της ζωής μας καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο κάνουμε συναισθηματικούς δεσμούς με τους άλλους.
Θα ακολουθήσουν κι άλλα βιβλία από εσάς; Αν ναι, τι να περιμένουμε; Αν πάλι όχι ή δεν ξέρετε, γιατί;
Θ.Π.Χ.: Η συγγραφή με έκανε πλούσια συναισθηματικά. Συμπορεύτηκα και εγώ με τους ήρωες μου και εκείνοι μου το ανταπέδωσαν. Πιστεύω ότι δεν θα σταματήσω στη «Νύφη που δεν γέλασε».
Πώς θα χαρακτηρίζατε το μυθιστόρημα εν συντομία; Κοινωνικό; Ψυχόδραμα; Κάπως αλλιώς;
Θ.Π.Χ.: Θα έλεγα ότι είναι ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα.
Πώς δομήσατε τη βασική ηρωίδα σας, την Ελπίδα;
Θ.Π.Χ.: Η Ελπίδα είναι μια νέα κοπέλα με πολλά όνειρα. Γεμάτη αγάπη για τον άνθρωπο, συνδέεται συναισθηματικά με την κυρία Βιολέτα και μέσα από τη ζωή της εξερευνά πράγματα που της είναι ξένα αλλά και γνωστά ταυτόχρονα. Η Ελπίδα τολμά να αγαπήσει ένα διαφορετικό άνθρωπο. Ζητά από αυτόν «να δώσει αυτό που δεν έχει» (Lacan). Να μπει δηλαδή μαζί της σε ένα μοντέλο σχέσης που του είναι εντελώς ξένο. Με τόλμη και αυτοθυσία διεκδικεί την αγάπη του. Το αποτέλεσμα θα το ανακαλύψει ο αναγνώστης του βιβλίου.
Πώς προσεγγίσατε τους αρσενικούς χαρακτήρες της ιστορίας;
Θ.Π.Χ.: Οι αρσενικοί χαρακτήρες είναι ο Άνθιμος και ο κύριος Άγγελος. Είναι δυο άντρες που ενώ αποζητούν την αγάπη, την φοβούνται και την πολεμούν.
Αν έπρεπε να περιγράψετε το βιβλίο με μια φράση, ποια θα ήταν αυτή;
Θ.Π.Χ.: Όπως αναφέρω και στο βιβλίο μου, είναι ένα ταξίδι εξερεύνησης του ασυνείδητου.
Αν συναντούσατε κατ' ιδίαν τους φιλαναγνώστες, τι θα λέγατε σε εκείνους που επρόκειτο να διαβάσουν το βιβλίο και τι σε όσους έχουν ολοκληρώσει το «ταξίδι»;
Θ.Π.Χ.: Θα τους προέτρεπα να ρουφήξουν κάθε σταγόνα του βιβλίου. Να σταθούν στις ερμηνείες, να κάνουν μόνοι τους τις συνδέσεις, που εξηγούν τις συμπεριφορές και τις αποφάσεις των ηρώων του, και να προσπαθήσουν να νοιώσουν τους κραδασμούς της ψυχής τους, τις επιθυμίες και τους φόβους τους.
Θα ήθελα να ρωτήσω αυτούς που το διάβασαν εάν κατάφεραν να κάνουν όλα αυτά που προανέφερα.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή στο λογοτεχνικό πεδίο; Διαβάζετε σύγχρονους συγγραφείς; Αν ναι, ποιος είναι ο αγαπημένος σας; Αν όχι, γιατί;
Θ.Π.Χ.: Διαβάζω τα πάντα και βρίσκω σε κάθε βιβλίο ένα ξεχωριστό μήνυμα. Ο γραπτός λόγος έχει μεγάλη δύναμη και είναι ο καθρέπτης της ψυχής. Δεν μπορείς να κρίνεις την ψυχή γιατί έχει δικούς της κανόνες, που είναι διαφορετικοί για κάθε άνθρωπο.
Κλείστε τη διαδικτυακή μας συνάντηση με το μήνυμά σας στον κόσμο...
Θ.Π.Χ.: Εύχομαι η αγάπη να γεμίσει τις ψυχές όλων μας. Να τις γαληνέψει και να εξαλείψει όλο τον πόνο και τον θυμό που προκαλείται από το έλλειμμά της.
Η Θεοδώρα Παπαδοπούλου-Χαμουζά μίλησε για το μυθιστόρημά της, Η νύφη που δεν γέλασε, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
Μια νέα κοπέλα, η Ελπίδα, έρχεται στην Αθήνα για να κάνει το μεταπτυχιακό της στην Κοινωνιολογία. Θα γνωριστεί με το ζευγάρι που κατοικεί στο διπλανό διαμέρισμα και θα συνδεθεί βαθιά συναισθηματικά με τη γυναίκα, την κυρία Βιολέτα. Μέσα από τη ζωή της Βιολέτας, η Ελπίδα θα προσπαθήσει να κατανοήσει τις δυναμικές των ανθρώπινων σχέσεων και τα δεσμά που πονούν και λυτρώνουν συνάμα. Διαπραγματεύεται τα αίτια της απιστίας, τη δική της απολυτότητα στην προδοσία, αλλά και τη λυτρωτική δύναμη της συγχώρεσης. Λίγο καιρό μετά, η Ελπίδα θα γνωρίσει τον Άνθιμο, τον πρωτότοκο γιο της Βιολέτας, και θα τον ερωτευτεί. Ο Άνθιμος όμως, σε αυτή την περίοδο της ζωής του, δεν επιθυμεί να συνδεθεί με καμία γυναίκα. Έτσι, θα δοκιμαστούν οι αντοχές της Ελπίδας, καθώς και η σχέση της με τη Βιολέτα.
Δύο παράλληλες ιστορίες εξελίσσονται με τις διαφορές και τις ομοιότητές τους. Οι ανθρώπινες σχέσεις αναλύονται υπό το πρίσμα της Ψυχοδυναμικής Ψυχολογικής Προσέγγισης και γίνεται ο αναγνώστης συνταξιδιώτης στην εξερεύνηση του ασυνειδήτου. Εκεί που βρίσκονται κρυμμένες σκέψεις, αντιστάσεις και καταπιεσμένες επιθυμίες.
Η Δρ. Θεοδώρα Παπαδοπούλου-Χαμουζά είναι διδάκτωρ Ψυχολογίας και Νευρογλωσσολόγος. Ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα και είναι μητέρα ενός αγοριού. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Ψυχολογία, μεταπτυχιακών τίτλων στη Λογοπαθολογία και Νευρογλωσσολογία και είναι πιστοποιημένη σε Αγγλία, ΗΠΑ και Ελλάδα. Τα τελευταία είκοσι χρόνια εργάζεται ως λέκτορας σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, εκπονεί εξειδικευμένα σεμινάρια στους τομείς της Ψυχολογίας και της Ειδικής Εκπαίδευσης και ιδιωτεύει. Η κατεύθυνσή της είναι η Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Η νύφη που δεν γέλασε είναι το πρώτο της βιβλίο.
