Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής * Ο πρίγκιπας του Βόρνεο: Το Φάντασμα * Το δέκατο τάγμα * Υπόσχεση * Οι Μαζαράκηδες, Ιουλιανός ο Παραβάτης, Τα πέντε φαντάσματα * Το αίμα είναι για να χύνεται ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Η ενδεκάτη εντολή * Για όλα φταις εσύ * Η Κιμ ξέρει και άλλες ιστορίες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά * 62 ποιήματα *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα * Πίστεψέ το... και θα τα καταφέρεις *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Για την Mia

Κατερίνας Επιτροπάκη

Έργο Βιβής Μαρκάτου

Θέλω να 'ρθώ κι εγώ
σ' εκείνο το υπόγειο καταφύγιο
Να έρθω με μια αγκαλιά λουλούδια,
να τ' ακουμπήσω στο προσκέφαλο της μάνας σου.
Με ένα κουτί ζαχαρωτά και σοκολάτες
να δώσω στον πατέρα σου, να τους κεράσει όλους.
Έχουν γιορτή. Θα τους κεράσει όλους.
Μα ναι. Ο ερχομός στον κόσμο
του καθενός ο ερχομός στον κόσμο
πρέπει να είναι μια γιορτή. Η μεγαλύτερη.

Θέλω να έρθω κι εγώ στο καταφύγιο.
Να συγχαρώ τους νεαρούς γονείς, το χέρι να τους σφίξω.
Και μια κραυγή μου να ενωθεί με μια δική τους
για να ακουστεί σαν ουρλιαχτό μιας ευτυχίας
Επιτέλους. Μιας ευτυχίας.
Και νά 'ναι τόσο δυνατά τα ντεσιμπέλ της
που όλοι οι φόβοι να ηχήσουν στο αθόρυβο.
Έστω για λίγο. Να ηχήσουν στο αθόρυβο.

Θέλω να 'ρθώ κι εγώ
σ' εκείνο το υπόγειο καταφύγιο
να πλησιάσω να σε δω.
Τον δείκτη του χεριού μου να απλώσω.
Να τον γραπώσεις στα μικρά σου δακτυλάκια.
Κι όταν τα μάτια σου θ' ανοίξεις,
και με κοιτάξεις αλλήθωρα λιγάκι,
με το σταχτί σου βλέμμα το νεογνικό,
θέλω στ' αλήθεια να σου πω
πως σου χρωστάμε μια συγνώμη.
Κάποιος να σου ζητήσει μια συγνώμη.

Θα δεις, δεν θα είναι ο κόσμος πάντα έτσι
Κακή στιγμή… Δεν θά 'ναι πάντα έτσι.
Ο ερχομός σου είναι το φως που τα σκοτάδια θα τρυπήσει.
Γιατί η ζωή πιο δυνατή από την φρίκη είναι.

Μια μέρα όλα αυτά, σκιές θα γίνουν. Δεν θα τα θυμάσαι.
Θα παίζεις, θα γελάς, θα αγαπάς. Δεν θα θυμάσαι.
Κι όταν θα κλαις θά 'ναι για να σου πάρουν σοκολάτα.
Μια μέρα θά 'ναι όλα τόσο διαφορετικά, θα δεις.
Δεν ξέρω από τώρα να σου πω το πότε. Μα θα γίνει.
Μη με ρωτήσεις πότε. Μα θα γίνει.
Αυτή την ώρα όμως, σου χρωστάμε μια συγνώμη
Κάποιος να σου ζητήσει μια συγνώμη.

Συγνώμη…

🌺

Copyright © Κατερίνα Επιτροπάκη All rights reserved, Μάρτιος 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Βιβής Μαρκάτου
Σημείωση δημιουργού: Η Mia είναι το μωρό που έφερε στον κόσμο μια 23χρονη Ουκρανή, πριν λίγα εικοσιτετράωρα, μέσα σε ένα καταφύγιο στην πόλη του Κιέβου. Το πρώτο μωρό που γεννήθηκε μέσα σ' αυτόν τον πόλεμο.