Αυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων: επειδή η υπόθεση δεν στηρίζεται σε κάτι φανταστικό αλλά σε μια ρεαλιστική κοινωνική συνθήκη, επειδή οι ήρωές του είναι άνθρωποι και όχι ζώα, φυτά κ.ο.κ., η γραφή του –αν και μελετημένη ώστε να γίνεται αντιληπτή και από τους μικρούς αναγνώστες– είναι δομημένη με τον «ενήλικο» αφηγηματικό τρόπο κ.ά. Έτσι, λοιπόν, έχουμε μια ιστορία που λειτουργεί ως ένα διήγημα παράλληλα με την παραμυθένια της χροιά, άρα απευθύνεται και σε μεγαλύτερους αναγνώστες.
Πώς προέκυψε η ιστορία του βιβλίου «Τσουλήθρα στο ουράνιο τόξο»; Ποιο ήταν το έναυσμα;
Μαρία Καλτσή: Η ιστορία του βιβλίου προέκυψε από την επιθυμία της κόρης μου, Αλίκης, να γράψω ένα παραμύθι με ουράνια τόξα που τα αγαπά πολύ! Το έναυσμα ήταν τούτη η επιθυμία της, αλλά και η επιμονή της που με έκανε να σκεφτώ τι θα μπορούσα να γράψω για ένα ουράνιο τόξο. Τι σκεφτόμαστε όταν τα αντικρίζουμε στον ουρανό; Σίγουρα μας μαγεύουν, σίγουρα μας ταξιδεύουν! Και τι είναι τελικά το ουράνιο τόξο; Εμφανίζεται ακριβώς όταν κάποιος το χρειάζεται, είναι χαρά, είναι η ελπίδα μετά την καταιγίδα, είναι η ηρεμία που γεμίζει την ψυχή μας και σίγουρα όταν το κοιτάζουμε κάνουμε ευχές! Εγώ αυτό έκανα από μικρή κι αυτό έμαθα και τα παιδιά μου, να κάνουν ευχές στα ουράνια τόξα με όλη τους την ψυχή! Κι έτσι σιγά σιγά έπλασα την ιστορία με ένα ουράνιο τόξο και τα όνειρα δύο κοριτσιών και εμπνεύστηκα τον τίτλο όταν θυμήθηκα την κόρη μου σε μικρότερη ηλικία να μου λέει όλο λαχτάρα μπροστά στο παράθυρο του σπιτιού μας: «πο πο μαμά, ωραίο δεν θα ήταν να κάναμε τσουλήθρα πάνω στο ουράνιο τόξο;».
Ποιο είναι το σημαντικότερο μήνυμα που θέλετε να περάσετε;
Μ.Κ.: Το σημαντικότερο μήνυμα, που θέλω να περάσω, είναι αυτό ακριβώς που γράφω στις τελευταίες σειρές της ιστορίας μου: «Αν έχεις πίστη, λίγη τύχη και κάποιον να σε αγαπάει, τότε φτιάχνεις όμορφα, πολύχρωμα, μεγάλα όνειρα, που βγαίνουν αληθινά!». Ακόμη κι αν αυτό το όνειρο είναι μια τσουλήθρα στο ουράνιο τόξο!
Τι θα θέλατε να κρατήσει ο αναγνώστης από την ιστορία της Αλίκης και της Μελίτας;
Μ.Κ.: Θέλω να κρατήσει την πίστη στην αληθινή φιλία που κλονίζεται πολλές φορές και από πολλούς μέσα στη ζωή μας, όμως αλήθεια υπάρχουν αληθινοί φίλοι που μας αγαπούν και μας νοιάζονται. Τέτοια είναι η φιλία της Αλίκης και της Μελίτας, δυνατή, αληθινή, συμπονετική, μια φιλία που είναι εκεί στα εύκολα και στα δύσκολα, στις χαρές και στις λύπες και εννοείται στις επιθυμίες και τα όνειρα. Η ιστορία των δύο αυτών κοριτσιών, μας θυμίζει πως όσες δυσκολίες κι αν έχει η ζωή, είναι ανάγκη να ονειρευόμαστε και να πιστεύουμε στα όνειρά μας!
Πώς θα περιγράφατε το βιβλίο με μια λέξη;
Μ.Κ.: Ελπίδα!
Γιατί γράφετε; Κάποια εσωτερική ανάγκη ή κάποιος σκοπός σάς κάνει να πιάνετε τη γραφίδα;
Μ.Κ.: Γράφω γιατί αυτός είναι ο δικός μου τρόπος να εκφραστώ, να μιλήσω για τα πιστεύω μου, για τις σκέψεις μου. Γράφω γιατί μου αρέσουν τα παραμύθια, μου αρέσει το ταξίδι στον κόσμο τους!
