Χρήστου Ντικμπασάνη
Ακόμα θυμάμαι
τον μικρό εξωπλανήτη,
το στραπατσαρισμένο αστρόπλοιό μου,
Μου έλειπες
γι' αυτό στρίμωχνα
το φολιδωτό κορμί μου
μαζί με τη ξελεπιασμένη σκέψη σου
στην κρυογονική μηχανή
Μα δε μου έφθανε η θύμησή σου μόνο,
η ταύτισή μου μαζί της
Ήθελα εσένα την ίδια να ιδρώνεις δίπλα μου
από εφιάλτες και σιωπές,
να μου τραβάς απότομα το σεντόνι της πλησμονής,
να βυθίζεσαι στις καυτές προσδοκίες μου
για ένα ενύπνιο ζωντανό,
για ένα όνειρο που θα ξυπνούσε
μετά από εκατομμύρια έτη φωτός
και θα ήταν πάντα το ίδιο
🌺
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Wassily Kandinsky (Small Worlds II, 1922)