Άννας Ζανιδάκη
...συγκίνησης άρχισαν και διακατείχαν όλο μου το είναι μπροστά σ' αυτή την εικόνα, μπροστά σ' αυτό το μεγαλείο του ένδοξου πολεμιστή.
Αποκαθήλωσης της εικόνας, που έχουμε δημιουργήσει για τους κραταιούς και πλουτοκράτορες της γης, αφού δεν έχουν ανθρωπιά στον ελάχιστο κλιμακούμενο βαθμό.
Στέρησης για τη ζωή, τις χαρές της, μικρές ή μεγάλες, διαμαρτυρίες μας, σαφέστατα απευθυνόμενες σε παντός είδους και τρόπους επέκτασης της μνήμης μας και της υπεκφυγής της.
Σύννομες οι αντιστάσεις και οι αντιθέσεις σε εκείνες τις απώλειες που τις προκαλούν και δεν θέλουν να δουν και να αντιληφθούν το μέγεθος καταστροφής, υφών και αφών, ζωής και διέλευσής της.
Φόβου και τρόμου για τον επεκτατισμό της νοσηρής και απάνθρωπης σκέψης, για ολοένα και χειρότερο βίαιο υποβιβασμό της ανθρώπινης υπόστασης, αξίας και σημασιολογίας της.
Μέθης του νου, σε έναν ανελέητο πόλεμο, μια παγκόσμια κατακραυγή, μα όλα σταθερά και μόνιμα, λες και υποδύονται τους ρόλους τους και δεν θέλουν να κακοκαρδίσουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που επένδυσαν σ' αυτά.
Ξεδιαντροπιάς και ελάχιστης μηδαμινής τσίπας, φιλότιμου, να αποδοθεί και εξανδρωθεί, μέσα απ' τις φιγούρες εκείνες που αντρειεύουν, θαρρώντας πως ο χειρότερος εχθρός του άλλου είναι ο απέναντίς του κι όχι ο χείριστός τους εαυτός.
Άμυνας, τοποθέτησης, μα κυρίως απασφαλισμένες οι δικαιοδοσίες, διαπραγματεύονται τροχιές ζωής, αντισταθμισμένες και παραδομένες, σ' εκείνο το παρατημένο γόητρο της αλήθειας και της επιμονής, για ειρήνη πάντα.
Ειρηνοποιών δυνάμεων κατακλύζουν όλο μου το είναι και χειραγωγούν τα αντάρτικά μου καθεστώτα, επανίδρυσης αξιών κι ικανοτήτων λογικών χειρισμών, κρίσεων ζωής, θανάτου, με επάξια ανταμοιβή, την μακροημέρευση του Πλανήτη μας.
Δεν είμαστε εμείς που θα αποφασίσουμε την αύξηση ή μη, την ελάττωση ή μη... μα άλλος, Μέγας και Τρανός, που πήγαν να τον κλωνοποιήσουν και βρέθηκαν σ' ατέρμονα πηγάδια και χοάνες, που τα καταβρόχθισαν όλα αυτά.
Κατάπαυσης του Πυρός, σε μια γη που φλέγεται από εγωιστικά κέντρα αποφάσεων και αποβάσεων, καθώς κι από εγωκεντρικά φλόγιστρα ενδυνάμωσης του άδικου και του παραλόγου θεάτρου, σκιών ή μη, με τους άμαχους να πρωτοπορούν.
Copyright © Άννα Ζανιδάκη All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από πίνακα Louisa Starr Canziani (Τα νέα του πολέμου, 1900)
