Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Το ταξίδι μιας στιγμής * Ο πρίγκιπας του Βόρνεο: Το Φάντασμα * Το δέκατο τάγμα * Υπόσχεση * Οι Μαζαράκηδες, Ιουλιανός ο Παραβάτης, Τα πέντε φαντάσματα * Το αίμα είναι για να χύνεται * Έξι τίτλοι πεζογραφίας των εκδόσεων Ελκυστής * Το χάλκινο νησί: Η δημιουργία των ανθρωποειδών ** Διηγήματα: Η ενδεκάτη εντολή * Για όλα φταις εσύ * Η Κιμ ξέρει και άλλες ιστορίες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Ναι, αρνούμαι * 62 ποιήματα * Ανατέλλουσα ψυχή *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα * Πίστεψέ το... και θα τα καταφέρεις *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Πρόσωπα πολέμου...

Αγγέλας Χρονοπούλου

Έργο Βιβής Μαρκάτου

Ανέστια η ειρήνη περιφέρεται
σε βλέμματα αδειανά
για μια ουτοπία εκλιπαρώντας.
Μάταια αποζητά ο ήλιος
τα πουλιά που τρομαγμένα δραπέτευσαν,
ενώ χοντρές στάλες αίμα
λεκιάζουν περίλυπα σύννεφα...
Απόηχοι ξένοιαστων χαμόγελων, χωρίς αποδέκτες,
αντηχούν σε νεκρές πλατείες.
Στους γκριζωπούς τοίχους
κρύβονται σκιές αλλοτινών γιορτών.
Μυρωδιά γης καμμένης
πάνω στις δειλές μαργαρίτες,
πάνω στις μαδημένες παπαρούνες.
Θρηνεί η φύση
του ανθρώπου το πισωγύρισμα...
Ένα ζευγάρι παιδικά, θυμωμένα μάτια
ρωτούν για το φταίχτη
και δικάζουν!
Είμαστε υπεύθυνοι
για μια άνοιξη ανάπηρη,
για το σκουριασμένο, ακρωτηριασμένο Αύριο
που αρνείται να μας επισκεφθεί!
Ανώφελα τα θεϊκά χαρίσματα σπαταλήσαμε...
Μα, ίσως και τώρα,
αργά δεν είναι,
αν μέσα από εκείνα τα μάτια
αξιωθούμε να κοιτάξουμε!
Αν γίνουμε μικροί,
ώστε να υψωθούμε
πάνω από της ατελούς φύσης μας την κατάρα
και σε ό,τι μέσα μας απόρθητο απόμεινε,
σπόρο ζωής νέας να φυτέψουμε,
πριν η σκοτεινιά σκεπάσει
τα όμορφά μας όνειρα!

🌺

Copyright © Αγγέλα Χρονοπούλου All rights reserved, 2.ΙΙΙ.2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Βιβής Μαρκάτου