Χρήστου Ντικμπασάνη
Ποιοι νομίζουμε πως είμαστε;
Μηδενικά ή το άλφα και το ωμέγα του κόσμου;
Αίμα ανθρώπινο δεν κυλάει στις φλέβες μας;
Η ευφυΐα μας ένα άπαιχτο χαρτί
στην ταλαιπωρημένη τσόχα
εμπολέμων ημερών
Τότε που μ' ένα όνειρο στον ώμο
γυρεύαμε να ξαναβρούμε
σε άλλα σημεία του χάρτη τη ζωή
Ποιοι νομίζουμε πως είμαστε
μ' ένα εμβόλιο στο χέρι
να κυνηγάμε τον ανώφελο καιρό
των αχρησιμοποίητων πόθων μας,
να χώνουμε κάθε πρωί το πρόσωπό μας
στην εξάτμιση του πολεμικού οχήματός μας,
ποθώντας ν' αναπνεύσουμε το αέριο
της ματαιοδοξίας, του κέρδους, της απληστίας μας;
Είμαστε μεγάλα λάθη παρασυρμένα
απ' τον άνεμο του εγωισμού
Παίζουμε καθημερινά κρυφτό
με τ' αδέσποτα μάτια μας
που πλανιούνται ανάμεσα
σε πεθαμένα από αιώνες αστέρια
Ποιοι νομίζουμε τελικά πως είμαστε;
🌺
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από σκίτσο Μηνά Τσαμπάνη (Το πληγωμένο μάτι)
