Χρήστου Ντικμπασάνη
Με σαρκάζεις ασύστολα
καθώς σκέφτομαι και θυμάμαι
την πρώτη μας χαμένη αποικία στο άπειρο
Τα μάτια σου βλέπω να στάζουν περιφρόνηση
Τριγυρίζω στο διάστημα των θρήνων
Εσύ μου δείχνεις ασέβεια
Ξεπλένοντας την απελπισία,
θ' ανακηρύξω αθώα τα χέρια μου
για τη ματαίωση του μεγάλου ενυπνίου
Θ' ανοίξω το επτασφράγιστο βιβλίο
με τους μυστικούς κώδικες της επιτυχίας
Θα δοκιμάσω την αντοχή μου
στα επιθανάτια σκιρτήματα του απολεσθέντος ονείρου
Τότε θα πάψεις να με χλευάζεις
Θα νιώθεις ίλιγγο κι έκσταση
στους περιπάτους μας μέσα
στα περιβόλια άλλων πλανητών
με απώτερο σκοπό την ίδρυση νέων κόσμων
🌾
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από έργο Wassily Kandinsky (Η αναβάτισσα)
