Γιάννη Σμίχελη
Κοιτάζοντας το πρόσωπό μου
Βρίσκω ποτάμια
Να κυλάνε φωνές
Όσων γνώρισα
Και πέρασαν
Μιλάνε τη γλώσσα του θεατρικού διαλόγου
Κι ανάβουν φλόγες
Μέσα στα σκοτάδια
Της σιωπής μου
Με την λαχτάρα να σχηματίσουν
Σου ζήτησα να βυθιστούμε στα χνούδια των αγγιγμάτων
Και τα πέταλα των πνοών
Τα πόδια σου έχουν την αίσθηση του ακρωτηρίου
Και τα μάτια σου μεταμορφώνουν την εικόνα σε τραγούδι
Άλλωστε η μουσική
Είναι η ομιλία της σιωπής μ' αισθήματα
🌿
Copyright © Γιάννης Σμιχελης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Κώστα Ευαγγελάτου (Νέος ήρωας, ακρυλικό)