Χρήστου Ντικμπασάνη
Προσκαλώ τα όνειρα που δεν έρχονται,
τους πόθους που με παραμονεύουν απραγείς
Έχουν και τα Χριστούγεννα τις απογοητεύσεις τους
Μια δίνη παγωμένη με ρουφάει
αργά και σταθερά στην εκμηδένιση
Τόσους αιώνες με ξεγελούσε
η γλυκιά μυρωδιά
Μα τώρα η συνείδηση με πιάνει
απ' το αφτί και με μαλώνει
για όλα αυτά που μπορούσα ν' αποκτήσω
μ' αμέλησα
Τώρα δεν περιμένω θαύματα
Μόνο για λίγο να κρατήσω
στα μουδιασμένα χέρια μου
το βαπτισμένο Χριστό,
ν' ακούσω τα παράπονά Του,
να χαϊδέψω το μικρό κεφάλι
του άγιου περιστεριού που ήρθε
ανάμεσα απ' τα νερά του Ιορδάνη
να με φωτίσει και να με σώσει
🌱
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής Jerzy Nowosielski (Η Βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό, 1964)
