Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Βαλέρια Κάλφα: Ένα όνειρο που είδα. Ήταν στην ουσία, περίπου, το τέλος του μυθιστορήματός μου, αυτά που θα διαβάσετε δηλαδή στο Β´ μέρος. Ήταν τόσο έντονος ο καβγάς ανάμεσα στο ζευγάρι και τόσο μυστηριώδες το τοπίο στο οποίο βρίσκονταν, ώστε αφού ξύπνησα και δεν μπορούσα να πάρω το μυαλό μου από εκεί. Απορούσα ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι, από πού πήγαζαν όλα εκείνα τα έντονα συναισθήματα και πώς βρέθηκαν εκεί. Έτσι αποφάσισα να λύσω μόνη μου το μυστήριο, γράφοντας την ιστορία τους.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Β.Κ.: Αρχικά θέλω να τονίσω πως δεν είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα. Η αρχή του και ο τρόπος γραφής ίσως μπερδέψει κάποιον, όμως το νόημα, τα συναισθήματα και οι καταστάσεις που συναντά η ηρωίδα, είναι σίγουρα για ενήλικες αναγνώστες. Η συμβουλή μου, στο σημείο αυτό, είναι: διαβάζοντας το, αφεθείτε και μπείτε στα παπούτσια της ηρωίδας. Έτσι θα καταλάβετε πολλά και πιθανόν να ταυτιστείτε με κάποιες σκέψεις και πράξεις της, θυμούμενοι τον εαυτό σας στην ηλικία της.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Β.Κ.: Το βιβλίο μου διαδραματίζεται στον Καναδά. Καθότι μια χώρα τόσο μακρινή και διαφορετική, και αφού την μελέτησα τρομερά πολύ για να μπορέσω να γράψω για αυτήν, σίγουρα θα ήθελα και η ίδια, παρέα με εσάς, να πάμε εκεί. Πιστεύω ένα δεκαήμερο θα ήταν αρκετό.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Β.Κ.: Είναι τρομερές αυτές οι στιγμές, που απλώς κοιτάς κάποιον και στο μυαλό σου επικρατεί... ησυχία. Καμία σκέψη, καμία ανάμνηση, κανένα συναίσθημα. Μόνο η εικόνα που βλέπουν τα μάτια σου.
Η Μισέλ ψάχνει συνεχώς μια διέξοδο, μια ευκαιρία να αφήσει πίσω της όλα αυτά που τόσο άσχημα την έχουν μπλέξει . Η ύπαρξη της στον κόσμο αυτό μοιάζει με όνειρο κακό, μα αδυνατεί να ξυπνήσει. Ο κίνδυνος ολοένα και μεγαλώνει, ο κλοιός σφίγγει όλο και περισσότερο. Φαντάζει πως όλα λειτουργούν εναντίον της, μεταμορφώνεται σε μια συνεκδοχή του παγερού αυτού υπόκοσμου. Η ελπίδα της να σωθεί, είναι αυτή που την κρατά ζωντανή και δυναμικά συνεχίζει το δύσκολο ταξίδι της. Προσπαθεί να τα δει όλα από μια άλλη οπτική, μπερδεύεται ξανά, χάνει τα πιστεύω της. Απορεί πόσα μπορεί να αντέξει η ψυχή της, πριν σκουριάσει εντελώς. Δικαιολογεί και δικαιολογείται…Βαλέρια Κάλφα
Η Βαλέρια Β. Κάλφα απάντησε σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για το μυθιστόρημά της, Παγωμένα μονοπάτια, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής, ενώ αμέσως μετά, αποδεχόμενη την πρό(σ)κληση της στήλης Πλοκόλεξο, δημιούργησε ένα κείμενα για το βιβλίο χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στην υπόθεση διαβάζουμε:
Πανεπιστήμιο… Το όνειρο κάθε εφήβου… Ή μήπως όχι; Η Μισέλ παλεύει να αντεπεξέλθει στις προσδοκίες της μητέρας της, μη γνωρίζοντας ακόμα τι πραγματικά θέλει η ίδια. Μια εξαφάνιση, ένας έρωτας και ένα μεγάλο μυστήριο θα τη βοηθήσουν να βρει τον δρόμο της. Ή μήπως πάλι όχι;
Πολύ σύντομα το σκηνικό αλλάζει, βρίσκεται σε άγνωστα μέρη βαδίζοντας φοβισμένη σε μονοπάτια σκοτεινά, τα ερωτήματα αυξάνονται. Κάθε της βήμα, κάθε της απόφαση, την μπερδεύουν όλο και περισσότερο. Την μπλέκουν σε έναν κόσμο που δε γνωρίζει καθόλου και για καιρό δεν κατανοεί. Αποφασίζει να γίνει κομμάτι του. Άραγε είχε και άλλη επιλογή;
Πόσο από τον εαυτό μας είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε στο όνομα του έρωτα; Μέχρι πού θα φτάναμε για να βοηθήσουμε έναν φίλο; Πότε μια πράξη αντικειμενικά και κοινωνικά λάθος και κατακριτέα, έως και παράνομη, μπορεί να φαντάζει υποκειμενικά σωστή;
Μια ιστορία βγαλμένη από έναν μακρινό και παγερό κόσμο. Αλήθεια όμως, είναι πράγματι τόσο μακρινός;
Η Βαλέρια Β. Κάλφα γεννήθηκε στην Ουκρανία το 1989, όμως μεγάλωσε στη Χαλκιδική. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, σε γνωστή εταιρία τηλεπικοινωνιών ως Περιφερειακή Διευθύντρια. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και έπειτα εξειδικεύτηκε στη διδασκαλία της ρωσικής γλώσσας ως ξένης για ενήλικες. Γράφει απ' όταν μπορεί να θυμηθεί τον εαυτό της, μικρά ποιήματα και διηγήματα, παραμύθια και μυθιστορήματα. Πλέον, πήρε την απόφαση και είναι έτοιμη να μοιραστεί ένα από αυτά και συγκεκριμένα το Πρώτο Μέρος, ενώ είναι ήδη έτοιμο και το Δεύτερο. Έμπνευσή της, τα άγνωστα πρόσωπα στους δρόμους, που της αρέσει να παρατηρεί, και μελωδίες που πιάνει το αυτί της για πρώτη φορά. Στον ελεύθερό της χρόνο μπορεί να την εντοπίσει κανείς σε ατελείωτες βόλτες με τη σκυλίτσα της, να μαθαίνει συνεχώς και κάποια νέα ξένη γλώσσα ή να αγκομαχά πάνω σε ένα στρωματάκι της γιόγκα.
