Νατάσα-Φαίη Κοσμίδου
Νατάσα, ποιο θαρρείς ότι είναι το παιδαγωγικό όφελος του Θεάτρου;
Νατάσα-Φαίη Κοσμίδου: Εγώ έχω την τύχη, χαρά και ευλογία, εδώ και καιρό, με τον Κώστα Γάκη να κάνουμε θεατρικά σεμινάρια, όπως αυτή την περίοδο που ασχολούμαστε με το αρχαίο δράμα και το θέατρο-ντοκουμέντο. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να βλέπω από κοντά τη μεθοδολογία του Κώστα, η οποία είναι εντελώς προσωπική του και να 'μαι κι εγώ μαζί με άλλα παιδιά να εφαρμόζουμε στην πράξη αυτά τα μορφωτικά και παιδαγωγικά εργαλεία πάνω σε διάφορα θέματα. Δίνω πάρα πολλά απ' τον εαυτό μου, παίρνω πολλά καλά εντός μου, οπότε για μένα είναι ένα δώρο. Κι εμείς λοιπόν μαθαίνουμε και τα άτομα που μας έρχονται.
Μεταξύ των πολλών δημιουργικών πραγμάτων που κάνεις, είσαι και storyteller. H ύπαρξη του storytelling έγκειται σε ολοκληρωμένους χαρακτήρες-ήρωες και φανταστικό σκηνικό δράσης. Αυτό όλο συνδυάζεται άριστα με το θέατρο, έτσι δεν είναι; Διόρθωσε με αν κάνω λάθος.
Ν.Φ.Κ.: Αυτό που ξέρω καλά είναι ότι θέλω να λέω ιστορίες. Οπότε φτιάχνουμε διάφορα πλαίσια μες στα οποία μπορεί ν' ανθίσει και ν' ακουστεί μια ιστορία, που θα την ακούσει κάποιος, θα διδαχτεί απ' αυτήν και μετά ν' αναπτυχθεί ένας διάλογος. Αυτό όλο μπορεί να ζωντανέψει πάνω στην σκηνή ενός θεάτρου, ν' αποκτήσει νότες και να γίνει τραγούδι, να αποκτήσει χρώματα και να μετατραπεί σ' έναν πίνακα... Δηλαδή είναι πολύπλευρο δημιουργικό ζήτημα.
Πώς αντιλαμβάνεσαι μια σωστή σκηνοθεσία;
Ν.Φ.Κ.: Κάθε έργο είναι μία ιστορία και η σκηνοθεσία είναι αυτό που θα δημιουργήσει το ιδανικό περιβάλλον ώστε ν' ανθίσουν τα λουλούδια της ιστορίας αυτής. Οπότε σκηνοθέτης είναι αυτός ο μάγος, ο φροντιστής, που θα φροντίσει τα πάντα ώστε να ακούσουμε και να καταλάβουμε αυτό που μας λέει η ιστορία.
Ποια κλασσικά θεατρικά έργα θα 'θελες να σκηνοθετήσεις; Να, εδώ στο θέατρο Άλφα που είμαστε, έχουν ανεβεί κλασσικά έργα· το «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», το «Καληνύχτα Μαργαρίτα»...
Ν.Φ.Κ.: ...για το οποίο πρόσφατα έγινε στον ραδιοσταθμό 9,84 ραδιοφωνική σκηνοθεσία και είχα την χαρά και την τιμή να υποδυθώ τη Φωτεινούλα, ένα τόσο φωτεινό πλάσμα όπως πολλά τέτοια που υπάρχουν τριγύρω μας.
Όσον αφορά το ερώτημα σου, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ και ξαφνιάζομαι ευχάριστα. Γενικά δεν είναι ότι θέλω ιδανικά να σκηνοθετήσω ένα έργο μεγάλου ρεπερτορίου, μπορεί για παράδειγμα να μου πει ένας παππούς μια ιστορία που αυτήν να θέλω να δείξω στον κόσμο.
Κι όσον αφορά το σινεμά, υπάρχει κάποια ταινία που να είδες και είπες στον εαυτό σου τι ωραία να την σκηνοθετούσες εσύ ή να σου άρεσε η σκηνοθεσία της;
Ν.Φ.Κ.: Πολλές, μεταξύ άλλων «Η λευκή κορδέλα», του 2009, σε σκηνοθεσία Μίκαελ Χάνεκε. Επίσης μ' αρέσει η σκηνοθετική ματιά του Κεν Λόουτς στο «Γη και ελευθερία», στο «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι»...
Ως ηθοποιός, ποια θεωρείς ως χρήσιμα εφόδια για τους ηθοποιούς;
Ν.Φ.Κ.: Να γυμνάζουν την ψυχή τους για να μπορούν να μεταφέρουν τα μεγάλα νοήματα. Να κοιτάνε τον κόσμο στα μάτια και να τον γδύνουν. Να ιδρώνουν την φανέλα για το κοινό καλό.
Το 2020 σκηνοθέτησες και έπαιξες τον «Θάλαμο 6» του Τσέχωφ σε σύγχρονη διασκευή εμπλουτισμένη με δικά σου κείμενα και στίχους, εικόνες και μουσικούς ρυθμους. Τελικά τι λες, ο Τσέχωφ σήμερα θ' άκουγε χιπ-χοπ;
Ν.Φ.Κ.: Α, σίγουρα πιστεύω, μη σου πω ότι θα έγραφε κιόλας! Το χιπ-χοπ είναι ένας τρόπος αφήγησης κατά πολύ πιο άμεσος, που έχει μέσα του ποίηση, μουσική, ρυθμό, έχει ολόκληρες ιστορίες με αρχή, μέση και τέλος και είναι ένας πολύ ζωντανός τρόπος να πεις μια ιστορία. Οπότε τον Τσεχωφικό «Θάλαμο 6» τον έφερα στο σήμερα, μιλώντας μέχρι και για πολιτικές δολοφονίες που έχουν δει τα ματάκια μας, καθώς και για άλλες περιπέτειες. Επιλέξαμε λοιπόν αυτό τον δρόμο. Βέβαια έχοντας πάντα τον Κώστα Γάκη, σαν φύλακα άγγελο, πάνω, μέσα και γύρω απ' όλο αυτό.
Κατά τη γνώμη σου, στη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα θ' αυξηθούνε οι άνθρωποι που νιώθουνε σαν να είναι μες στον Θάλαμο 6 του Τσέχωφ; Κι αν ναι, τι προτείνεις ως αντίδοτο;
Ν.Φ.Κ.: Εγώ πιστεύω ότι πρέπει ν' απαντήσουμε σε όλα αυτά που συμβαίνουν γιατί είναι όντως τρομερά πράγματα αυτά που μας συμβαίνουν. Με αγάπη, με αλληλεγγύη, με το να μιλάμε, να μην αφήνουμε να μας πλακώνει νεκρική σιωπή. Με το να πολεμάμε για τις ιδέες μας και να μην καθησυχαζόμαστε.
Ποιο είναι το κυριότερο στοιχείο του χαρακτήρα σου, που θαρρείς ότι έγκειται στην Ιρλανδική ρίζα που έχεις;
Ν.Φ.Κ.: Δεν ξέρω, μάλλον η δημιουργική μούρλα. Η τάση μου στα παραμύθια, οι ιστορίες από πάππου προς πάππου που ήταν οι μεγαλύτεροι παραμυθάδες, σε "τρελούς" που θέλουν ν' αλλάξουν τον κόσμο, σε γελαστούς ανθρώπους.
Ποια τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Ν.Φ.Κ.: Να πάνε καλά όλα σε όσα συμμετέχω με διάφορους τρόπους. Στη διασκευή του «Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό», ως βοηθός σκηνοθέτη στο «Κατά φαντασίαν ασθενής, με αγέρα και βροχή», στον τηλεοπτικό «Σασμό» στον ρόλο της Ανθούλας, μιας ψυχής που ζητάει δικαίωση ως θύμα της κοινωνίας μας, στα σεμινάρια και εκπαιδευτικά προγράμματα που κάνουμε εδώ στην Αθήνα ή στην Ικαρία και σε άλλες πόλεις και μέρη.
Ευχαριστώ πολύ Νατάσα για τη συνέντευξη.
Ν.Φ.Κ: Εγώ σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Σε περιμένουμε στα σεμινάρια, είσαι σε όλα ευπρόσδεκτος.
Η Νατάσα-Φαίη Κοσμίδου αυτή την περίοδο συμμετέχει στα εξής:
- Στη διασκευή κι ως βοηθός στο «Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό» στο θέατρο Άλφα,
- Ως βοηθός σκηνοθέτη στο διασκευασμένο Μολλιερικό θεατρικό «Ο κατά φαντασίαν ασθενής με αγέρα και βροχή» στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Λαμίας, που σε λίγο καιρό θα παρουσιαστεί στην Αθήνα,
- Ως ηθοποιός το τηλεοπτικό σίριαλ «Σασμός», στον ρόλο της Ανθούλας,
- Ως διδάσκουσα στα εκπαιδευτικά προγράμματα του θεάτρου Άλφα και στα σεμινάρια ανά την χώρα,
- Ως ενεργητικότατο μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «Άλφα μικρό, μια συντροφιά ονειροπόλων».
Μια ωραία φράση της: «Σημασία δεν έχει τι χρώμα έχουν τα μαλλιά μας, τα μάτια μας και το δέρμα μας, τι βάρος και τι ύψος έχουμε, από πού είναι η καταγωγή μας και τι γλώσσα μιλάμε. Σημασία έχει μόνο πού και με ποιους αισθάνεται ηρεμία η καρδιά μας.».
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
