Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Νίκος-Τρυπιάς Αλεξάνδρου: Η ιδέα μού ήρθε διαβάζοντας στο διαδίκτυο για το τραγικό ναυάγιο του μικρού πλοίου «Όρια», που είναι μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες όλων των εποχών, αφού πάνω από 4.000 Ιταλοί στοιβαγμένοι στα αμπάρια του βρήκαν τραγικό θάνατο στο βυθό της θάλασσας, δίπλα στη νησίδα Πάτροκλος.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Ν.Τ.Α.: Το βιβλίο μου το έγραψα στο laptop κυρίως μέσα στο αυτοκίνητό μου, στο πίσω κάθισμα για να έχω χώρο, όπου επί χρόνια περίμενα την κόρη μας Σοφία, πότε 2 και πότε 3 ώρες να τελειώσει το μάθημα θεωρίας μουσικής που κάνει.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Ν.Τ.Α.: Η συγγραφή άρχισε το 2015 και τελείωσε το 2020, μαζί με τις διορθώσεις και τα rewrites, φυσικά στον ελεύθερο χρόνο μου. Σ' αυτό το διάστημα άλλαξε μερικές φορές η πλοκή του (αλλά όχι η κεντρική ιδέα του), διότι στο πλαίσιο της προσπάθειάς μου να ταυτιστώ όσο γίνεται περισσότερο με τους βασικούς ήρωες, έπαιρνα την κατεύθυνση που μου υποδείκνυαν κάθε φορά.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ν.Τ.Α.: Το Gloria είναι αφιερωμένο στις χιλιάδες γυναίκες τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο, που είναι θύματα των πέντε μορφών έμφυλης βίας. Πρόκειται για ένα αλληγορικό, υβριδικό μυθιστόρημα που πραγματεύεται πολλά κοινωνικά προβλήματα και θέματα, ιδίως όμως την έμφυλη βία, τη διπλή καταπίεση των γυναικών, την έλλειψη πατρικού προτύπου και τις σχέσεις μητέρας και κόρης. Δευτερευόντως έχει ιστορικό χαρακτήρα, με αυστηρά επιλεγμένες και σύντομες αναφορές σε γεγονότα από το 1894 έως και το 2021 και τριτευόντως πολιτικό, με σχετικές αναφορές σε πολύ λίγες σελίδες, που όμως στοχεύουν στον ωχαδερφισμό πολλών... Τα τρία αυτά είδη συνυπάρχουν στο όχημα της μυθοπλασίας του φανταστικού, με οδηγό δύο παράλληλες ιστορίες αγάπης, ενός άνδρα και δύο γυναικών. Το σασπένς λειτουργεί από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβλίου ενώ η πλοκή, που έχει πολλές ανατροπές, εκτυλίσσεται εκτός από την Ελλάδα σε τέσσερις ακόμη χώρες. Ταυτόχρονα,το Gloria είναι μια ελεγεία για τη μονογαμία, την ιδεολογία και τον modus vivendi της οποίας ενστερνίζονται όλο και λιγότεροι άνθρωποι, ιδίως άνδρες... Συνοδεύεται από βραβευμένο τραγούδι της κόρης μας Σοφίας (πρώτο ex aequo βραβείο στον πανελλήνιο και παγκύπριο μουσικό διαγωνισμό της Βουλής των Ελλήνων το 2016). Είναι πολυεπίπεδο μυθιστόρημα, αλλά η ανάγνωσή του πιστεύω ότι ξεκουράζει την αναγνώστρια και τον αναγνώστη, λόγω των στοιχείων που προανέφερα.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Ν.Τ.Α.: Σ' αυτό το βιβλίο αγάπησα περισσότερο τη συγκίνηση που μου χάρισαν οι βασικοί του ήρωες (οι καλόψυχοι βέβαια, όχι οι άλλοι) και κυρίως οι γυναίκες ηρωίδες, που είναι η ατμομηχανή του τρένου της πλοκής και των συναισθημάτων που ταξιδεύουν με αυτό. Αγάπησα επίσης το γεγονός ότι είναι γεμάτο από Ελλάδα, τόσο λόγω αναφερόμενων γεωγραφικών στοιχείων, αλλά κυρίως μέσα από τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται με σύντομο και περιεκτικό τρόπο, με διπλό στόχο: πρώτον να μην κουράζεται η αναγνώστρια και ο αναγνώστης και δεύτερον να γνωρίσει η νέα γενιά μερικά ιστορικά γεγονότα που δεν διδάσκονται στο σχολείο... Τέλος αγάπησα τη συνεργασία με την πρωτότοκη κόρη μας, τη Σοφία, που συνέθεσε ένα πολύ όμορφο τραγούδι για το βιβλίο, όχι διότι το λέμε εμείς οι γονείς της, αλλά όσοι το άκουσαν και το βράβευσαν. Οι αγαπημένες μου ηρωίδες είναι η Οριάννα και η Τίλντα, διότι δεν διστάζουν να θυσιάσουν τα πάντα για την αγάπη που νιώθουν, όχι τυφλή και άκριτη, αλλά μεστή και άδολη.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ν.Τ.Α.: Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο προσφέρει στον βιβλιόφιλο αυτό που προσφέρει κάθε μυθιστόρημα, που σέβεται ειλικρινά τον αναγνώστη: τη μέθεξη, την ψυχική συνάντηση με τις ηρωΐδες και τους ήρωες, που ζωντανεύουν στις σελίδες του, μια και είναι κατάθεση ψυχής από πλευράς μου και το έχω γράψει σύμφωνα με τα πιστεύω μου και τις δικές μου ευαισθησίες, όχι σύμφωνα με επιταγές και έρευνες εμπορικότητας. Αυτό δεν σημαίνει πως παραγνωρίζω το γεγονός ότι ένα μυθιστόρημα, που ως είδος είναι η ναυαρχίδα της λογοτεχνίας, πρέπει να επιτελεί ταυτόχρονα πολλές λειτουργίες: να ψυχαγωγεί, να διασκεδάζει, να μορφώνει, να προβληματίζει, να συγκινεί, να προκαλεί αγωνία, χαρά και λύτρωση. Γι' αυτό και μέσα στις σελίδες του υπάρχει και η συγκίνηση και το χιούμορ, και η σύγκρουση και η συναίνεση. Προσπάθησα όμως να ενσωματώσω στο οικοδόμημα που έχτισα, όπως είναι κάθε μυθιστόρημα, «αρμούς διαστολής» ώστε να ξεκουράζεται ο αναγνώστης.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ν.Τ.Α.: Η μεγαλύτερη αγωνία μου είναι η μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι πρωτοεμφανιζόμενοι και όχι μόνο συγγραφείς για να εκδοθεί το πνευματικό τους δημιούργημα. Σίγουρα δεν αξίζουν όλα, αλλά όσα αξίζουν δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν τόσες δυσκολίες. Η άκριτη υπερπαραγωγή από ορισμένους εκδότες –ονόματα δε λέμε– επιτείνει τις συνθήκες ασφυξίας στην αγορά του καλού λογοτεχνικού βιβλίου...
Φοβάστε...
Ν.Τ.Α.: Φοβάμαι ότι η απογοήτευση που προκαλούν οι προαναφερθείσες συνθήκες σε πολλούς επίδοξους λογοτέχνες αποβαίνει εις βάρος του πλουραλισμού από αυθεντικές ελληνικές φωνές, κι αυτό στην κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού...
Αγαπάτε, ελπίζετε, θέλετε...
Ν.Τ.Α.: Αγαπώ την ποιοτική λογοτεχνία, ιδιαίτερα την ελληνική, κι ελπίζω να μακροημερεύσει... Θα ήθελα η πολιτεία και οι χορηγοί να είχαν πιο ενεργό ρόλο στη διάδοσή της.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ν.Τ.Α.: Ειλικρινά δεν ξέρω ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο κι αν θα το αγαπήσουν. Νομίζω όμως ότι αν γίνει αυτό δεν θα είναι αναγνώστες, αλλά αναγνώστριες! Η αλήθεια είναι ότι σε μερικά σημεία του βιβλίου τα «χώνω» λίγο στους άνδρες, όχι σε όλους, αλλά στους πολλούς που θέλουν να κάνουν ένα πράγμα με πολλές γυναίκες και όχι πολλά με μία!
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ν.Τ.Α.: ΔΕΝ πρέπει να το διαβάσουμε, με την έννοια ότι δεν υπάρχουν «πρέπει» στις προσωπικές προτιμήσεις! Πρέπει όμως η αναγνώστρια και ο αναγνώστης να ενημερώνεται από έγκυρους ιστότοπους όπως ο δικός σας (διότι οι εφημερίδες προβάλλουν συστηματικά μονοψήφιο αριθμό συγκεκριμένων εκδοτικών οίκων...) για τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός βιβλίου προκειμένου να επιλέξει σωστά, σύμφωνα με τις δικές του ευαισθησίες και προτιμήσεις, δεδομένης της πληθώρας τίτλων που υπάρχουν στην αγορά, όχι πάντα ποιοτικών... Δεν πρέπει να «κλωτσάει τα λάστιχα» ή να κοιτάει το χρώμα (εν προκειμένω το εξώφυλλο), όπως ένας αδαής αγοραστής αυτοκινήτων, αλλά να κοιτάει τη μηχανή, την ανάρτηση και τα φρένα!
Γιατί δεν πρέπει;
Ν.Τ.Α.: Επίσης ΔΕΝ πρέπει να το διαβάσουν οι κάθε μορφής φανατικοί! Το μυθιστόρημα απευθύνεται αποκλειστικά σε σκεπτόμενους ανθρώπους...
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ν.Τ.Α.: Το βιβλίο μπορεί να το βρει κανείς εύκολα στον ιστότοπο των εκδόσεων Ελκυστής.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ν.Τ.Α.: Το χρώμα που του ταιριάζει είναι το άσπρο και το γαλάζιο, τα χρώματα της Ελλάδας δηλαδή... Μακριά από πολιτικές προτιμήσεις η σκέψη σας παρακαλώ, μιλώ αποκλειστικά για τα χρώματα της Ελλάδας και των ανθρώπων που την αγαπούν, όπως εγώ...
Ποια μουσική;
Ν.Τ.Α.: Η μουσική που του ταιριάζει είναι η «Οδύσσεια», το τραγούδι που συνέθεσε η κόρη μας και είναι οργανικό μέρος της πλοκής του μυθιστορήματος!
Ποιο άρωμα και ποιο συναίσθημα;
Ν.Τ.Α.: Θα έλεγα ότι το άρωμα που του ταιριάζει είναι αυτό του γιασεμιού... Και το συναίσθημα το άσπρο της ελπίδας, το χρυσαφί του ήλιου για τη χαρά στη ζωή και το κόκκινο (ή πορτοκαλί ή πράσινο ή όποιο άλλο χρώμα) του αγώνα ενάντια σε όσα μας πληγώνουν καθημερινά...
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ν.Τ.Α.: Αν δεν ήταν βιβλίο θα μπορούσε να είναι μία από τις βάρκες του εξωφύλλου, για βόλτα στη λίμνη από τις θύμησες του καθενός μας, αυτές δηλαδή που μας καθορίζουν και χτίζουν το είναι μας...
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ν.Τ.Α.: Αν δεν ήμουν (και) συγγραφέας, θα μπορούσα να είμαι καπετάνιος ή έστω δεύτερος (ελπίζω όχι μούτσος) σε υπερπόντιο πλοίο!
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ν.Τ.Α.: Διαβάζω συχνά τον Αλέξη Σταμάτη.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ν.Τ.Α.: Δεν μπορώ να πω ότι με έχει επηρεάσει ιδιαίτερα άλλος συγγραφέας, πέρα από τις γενικές επιρροές ενός ανθρώπου που αγαπάει τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα το μυθιστόρημα και την ποίηση.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ν.Τ.Α.: Για να γράψει σωστά κάποιος νομίζω ότι χρειάζεται πέντε πράγματα. Φαντασία, εμπειρία, ενσυναίσθηση, ειλικρίνεια και εμπαθητική κατανόηση.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο; Τι την αποτυχία;
Ν.Τ.Α.: Την επιτυχία σε ένα βιβλίο (όχι απαραίτητα την εμπορική, διότι στην ελληνική αγορά περνάει μέσα από πολλές δολιχοδρομίες) νομίζω ότι την καθορίζουν δύο πράγματα: πρώτον, ο συγγραφέας να σέβεται πραγματικά τον αναγνώστη και να μην καταφεύγει σε ευκολίες και δεύτερον το βιβλίο να είναι πραγματικά προϊόν κατάθεσης ψυχής. Ειδικά για το μυθιστόρημα, να είναι μία μεγάλη «αγορά» ιδεών και συναισθημάτων, μοναδική για κάθε μυθιστόρημα, με την έννοια ότι η ποικιλία της νοητικής «πραμάτειας» δεν μπορεί ποτέ να είναι ίδια για δύο μυθιστορήματα... Η έλλειψη των ανωτέρω προδιαγράφει την αποτυχία.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ν.Τ.Α.: Η βιβλιοφαγία είναι το μοναδικό πάθος που δεν βλάπτει και δεν νομίζω ότι νοείται κατάχρηση σ' αυτόν τον τομέα! Έχοντας βέβαια στο μυαλό μας τη σοφή ρήση των αρχαίων ημών προγόνων «παν μέτρον άριστον».
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ν.Τ.Α.: Ο τίτλος που βάζω στο βιβλίο της ζωής μου είναι «Συντροφικότητα».
Ο Νίκος-Τρυπιάς Αλεξάνδρου απαντά στο ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το μυθιστόρημά του, Gloria, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
O Φραντσέσκο, βλέποντας τους φύλακες της πύλης να πλησιάζουν βαδίζοντας όσο πιο γρήγορα μπορούσαν στο έντονα ανηφορικό και μακρύ μονοπάτι, συνειδητοποίησε ότι τα επόμενα εννιά, το πολύ δέκα, λεπτά ήταν τα τελευταία της ζωής του… Τι τραγική ειρωνεία του επιφύλασσε η άσπλαχνη μοίρα, να τον σκοτώσει μισή διμοιρία μοχθηρών μισθοφόρων, μετά από τόσες σκληρές μάχες του Ελληνοϊταλικού πολέμου που είχε περάσει αλώβητος, μετά από ένα φοβερό ναυάγιο που άλλαξε ολόκληρη τη ζωή του, και μάλιστα ακριβώς την ημέρα των γενεθλίων του, στις 30 Ιουνίου 2019, σε πραγματική ηλικία ενενήντα εννέα ετών και βιολογική μόλις είκοσι πέντε ετών!
Ο Νίκος-Τρυπιάς Αλεξάνδρου είναι μάχιμος δικηγόρος Αθήνας και κατάγεται από την Ικαρία, την Αθήνα αλλά και από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας. Εκτός από το Νομικό Αθήνας, έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες (Αθήνα) και Συνταγματικό Δίκαιο, καθώς και Τεχνικές του Κινηματογράφου και της Τηλεόρασης (Παρίσι). Η σύζυγός του Γιώτα Γιαννοπούλου είναι ιατρός του ΕΣΥ και έχουν δύο ενήλικες κόρες. Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται, κατά σειρά προτεραιότητας, με τη συγγραφή (μυθιστόρημα, ποίηση, στίχοι), με την ανάγνωση κυρίως μυθιστορημάτων και ποίησης, με τον κινηματογράφο (φανατικός σινεφίλ παιδιόθεν, εξ ου και στο μυθιστόρημά του Gloria υπάρχουν ευάριθμες κινηματογραφικές αναφορές, ως επί το πλείστον δυσχερώς αναγνωρίσιμες από όποιον δεν είναι επίσης φανατικός σινεφίλ, γεγονός που ουδόλως δυσχεραίνει πάντως την ανάγνωσή του), με το ποιοτικό θέατρο και με τις αξιόλογες συναυλίες. Λατρεύει τη θάλασσα, τα ταξίδια και το αλεξίπτωτο πλαγιάς (parapente). Διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Νέας Φιλαδέλφειας και Δημοτικός Σύμβουλος. Παλαιότερα έχει συγγράψει το ιστορικό λεύκωμα Νίκος Τρυπιάς Δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας 1951-1965 Πρόεδρος Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην τοπική εφημερίδα «Αναγέννηση», μετά από την εξάντληση των 2.500 αντιτύπων του. Έχει μεταφράσει από τα αγγλικά το μυθιστόρημα του Ουίλιαμ Μόρις Νέα από πουθενά (εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος, Αθήνα 1989) και από τα αρχαία στα νέα ελληνικά το βιβλίο του Χαράλαμπου Μπάρακλη Γνωμικά των αρχαίων Ελλήνων.
