Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Νικήτας Καμπάνης: Είναι συγκεντρωτικά κείμενα ορισμένων ετών. Το βιβλίο χωρίς οριζόμενη προσδοκία έχει προσωπική φωνή χρόνων, που κατά περίσταση ζητούσε αποτύπωση. Άλλοτε ήσυχη και άλλοτε αυστηρή, μα πάντα προσωπικά ή κοινωνικά περιγραφική. Η φωνή μεγάλωσε και αποφάσισε να γίνει θαρραλέα μελωδική. Το αποτέλεσμα ήταν το βιβλίο.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ν.Κ.: «Εκδόθηκε».
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ν.Κ.: Τίποτα. Μόνο να προσπερνά απρόσεκτα τις σελίδες. Ίσως με μελάνι στα χέρια η μοιρασιά, μας πάει στα ίσα.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ν.Κ.: Το «Μπαλαρίνας και απόγειου» πραγματεύεται την πιο πιστή ταύτιση ιδανικότερου προορισμού. Με χρόνο… τόσο όσο το όνειρο πει.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Ν.Κ.:
Το δίκαιο είναι μια θαρραλέα υποχρέωση κύριοι.
Δεν καμουφλάρεται, δε μεταφράζεται, δε δικαιολογείται.
Δεν επιλέγεις σκοπιά να το απαντήσεις.
Άδικο είναι εκεί που γεννάται η διάκριση του δικαίου.
Ο Νικήτας Π. Καμπάνης απαντά μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για την ποιητική του συλλογή, Το γάντι του σκλάβου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε τους στίχους:
Σε μια έμβια ρευστή φάση.
Τη στιγμή που μπορούν
να διαβαστούν αυτές οι ρευστές γραμμές.
Υπάρχει λέει πάντα μία πάγια, πορεία προς την δικαίωση όλων. Ακούσατε;
Πέρασε δε ως βάσιμη εκδοχή,
και ως μία ανυπόστατη
υπόνοια πάνω στα κινηματογραφικά πανιά.
Μια λειτουργική ελπίδα πως κούμπωσε λυτρωτικά στις οθόνες.
Τότε
που όλα αυτά αδημονούν.
Τότε
που ράφτηκαν οι δικές μας παραλλαγές της φύσης στις ζωές μας,
για να υπάρξουμε σαν ήσυχοι ψεύτες.
Σε μια σύντομη φάση μίας νύχτας,
Ένα σαρκοφάγο στην μέση της στέπας,
Ανοίγει το σώμα του ετοιμόγεννου θηράματος.
Ο Νικήτας Καμπάνης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Φεβρουαρίου του 1982. Ασχολείται με εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας από το 2001 ως Ειδικός Κινησιοθεραπείας. Με το κουράγιο ενός επίμονου παρατηρητή, ξεκίνησε να γράφει και να αποτυπώνει εικόνα από το 2006 –ποιητικά και ερασιτεχνικά φωτογραφικά. Μελετά και συνεχίζει. Κοντοστέκεται στις εικόνες, θέλοντας να τις αποτυπώσει όσο πιο πιστά σε έκφραση αντέχει. Εργάζεται πάνω σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης σε συνεργασία με δομές υγείας από το 2003. Το 2008 δημοσιεύεται άρθρο του σε επιστημονικό περιοδικό (απόψεις, προσεγγίσεις). Το 2009 παρουσίασε σε ημερίδα, στον σύλλογο για άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας, έρευνα –το στρες και την επίδρασή του στη σπονδυλική στήλη. Η εργασία δημοσιεύτηκε σε περιοδικό εναλλακτικής θεραπείας.
