Οι «Θεατρίνων Θεατές» και ο Γιώργος Λιβανός επιστρέφουν στο αγαπημένο μου Studio Κυψέλης με τη θεατρική διασκευή από τον Τζον Όσμπορν του μυθιστορήματος του Όσκαρ Ουάιλντ «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» και δημιουργούν μια αξιόλογη θεατρική εμπειρία, που με κράτησε ως το τέλος παρά τη διάρκεια των δύο και πλέον ωρών.
Γνωρίζοντας ήδη το μυθιστόρημα, μου έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο ο μεν Τζον Όσμπορν το μετέτρεψε σε θεατρικό έργο, ο δε Γιώργος Λιβανός το σκηνοθέτησε και το ζωντάνεψε. Φωτισμοί, κινησιολογία, σκηνικά ευρήματα δημιούργησαν ένα άρτιο αποτέλεσμα και με έβαλαν για τα καλά στον κόσμο της αριστοκρατίας του Λονδίνου και στον ψυχισμό ενός ανθρώπου που νιώθει απογοητευμένος από τον κύκλο που κινείται και βυθίζεται σταδιακά στην τρέλα.
Ο Ντόριαν Γκρέι είναι ένας νεαρός άντρας, του οποίου το πορτρέτο ζωγραφίζει ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης και παρασύρεται από την κοσμοθεωρία ενός λόρδου που του ανοίγει τις πόρτες του κύκλου του, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει πως η επιρροή του στην ακολασία έχει ένα τίμημα που δεν περίμενε, την αλλοίωση της ψυχής του. Το κείμενο είναι γεμάτο από πανέξυπνα ευφυολογήματα και διαχρονικές αλήθειες γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις και η κλιμάκωση της πλοκής υποστηρίζεται από αξιόλογους ηθοποιούς, κάποιοι εκ των οποίων έχουν και δεύτερους ρόλους. Ο Γιώργος Λιβανός ενσαρκώνει τον ζωγράφο του πορτρέτου, Μπάζιλ Χόλγουορντ, έναν άντρα που γοητεύεται από τον Ντόριαν Γκρέι και ανανεώνει την καλλιτεχνική του πορεία μέσα από την έμπνευση αυτή. Οι ψυχολογικές του διακυμάνσεις συναγωνίζονται σε ερμηνεία αυτές του Στάθη Παναγιωτίδη που ερμηνεύει τον Ντόριαν Γκρέι, απλώς ο δεύτερος ένιωσα πως δίνει περισσότερο βάρος στα εξωτερικά του χαρακτηριστικά και στις αξιοπρόσεκτες εκφράσεις του παρά στην εσωτερικότητα από την οποία (οφείλουν να) πηγάζουν. Στο πλάι τους βρίσκεται η σταθερή και σημαντική ερμηνευτικά αξία του Γιάννη Τσιώμου στον ρόλο του λόρδου Χένρι Γουότον. Ο ηθοποιός, με την υποβλητική του φωνή και τις ποικίλες καταστάσεις που βιώνει μέσω του ρόλου του, καταφέρνει να ζωντανέψει έναν χαρακτήρα πολυδιάστατο χωρίς να ξεφεύγει από το μέτρο της υποκριτικής.
Ο Γιώργος Καραντζάς που κάνει το πορτρέτο έχει μια επιβλητική φυσική παρουσία και κατ' εμέ αποτελεί την ιδανική κατοπτρική αποτύπωση του Ντόριαν Γκρέι, μιας και καλείται να μιλήσει και να κινηθεί με τέτοιο τρόπο που φέρνει ανατριχίλα. Ο καλός Μάνος Χατζηγεωργίου, η εντυπωσιακή στις μεταμορφώσεις της Αγάπη Μανουρά, η αξιοπρόσεκτη και όμορφη Νίνα Ακτύπη και ο σωστός ερμηνευτικά Σωτήρης Αντωνίου μέσα από τους πολλούς και διαφορετικούς ρόλους τους βοηθάνε πολύ στο άρτιο αποτέλεσμα της παράστασης, αποτελώντας σημαντικά και αναπόσπαστα κομμάτια της, χωρίς να ξεφεύγουν ούτε στιγμή από τις σκηνοθετικές οδηγίες ούτε να παρασύρονται από το ταλέντο τους, το οποίο καταθέτουν αφειδώς υπακούοντας, ερμηνεύοντας και υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλον. Η κυρία Καίτη Ιμπροχώρη κάνει ένα σύντομο πέρασμα μέσω video αφήνοντας αιχμές για τη σημερινή κοινωνική κατάσταση που ζούμε εν μέσω πανδημίας.
Η σκηνοθεσία και οι φωτισμοί του Γιώργου Λιβανού δημιουργούν ακριβώς αυτό που χρειάζεται η καθαυτή ιστορία, μια υποβλητική ατμόσφαιρα και σωστές εναλλαγές φωτός και σκότους ώστε να ζωντανέψει η ανατριχιαστική αλληγορία του Όσκαρ Ουάιλντ. Βρήκα αρκετά έξυπνο το εύρημα με το ανέβασμα στη σοφίτα, μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο ανέβηκαν υποτίθεται οι ηθοποιοί σ' ένα πιο ψηλό σημείο χωρίς να χρησιμοποιήσουν μεγάλη σκάλα. Η κίνηση ήταν αρκετά πειστική. Η μουσική του Μίμη Πλέσσα είναι μεγάλο δώρο και απαραίτητο συμπλήρωμα της παράστασης. Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Δέσποινας Βολίδη και βοηθάνε πολύ και τεκμηριωμένα στην αναπαράσταση της εποχής μα και των συναισθηματικών και ψυχολογικών διακυμάνσεων στους ρόλους που ερμηνεύουν οι ηθοποιοί, τους οποίους βοηθάει ακόμη περισσότερο με το ταλέντο και την εμπειρία της η Ειρήνη Τσότρα και οι χορογραφίες της.
«Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» είναι ένα πανέξυπνο κείμενο γεμάτο διαχρονικές αλήθειες και σταδιακή απογύμνωση χαρακτήρων. Η θεατρική του διασκευή, χάρη στη σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Λιβανού και τις πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών, το απογειώνει και βοηθάει τον θεατή να το γνωρίσει καλύτερα μέσα από μια θεατρική εμπειρία που συστήνω ανεπιφύλακτα.
Στο Studio Κυψέλης, Σπετσοπούλας 9 και Κυψέλης, Κυψέλη, 2108819571