Χρήστου Ντικμπασάνη
Αποφασισμένος κατέβηκα απ' τον κομήτη μου
τους ίσκιους μιας αποικίας ανθρώπων να εξορκίσω
Μέσ' απ' τα μάτια μου ν' αγγίξουνε το άπειρο
την ώρα που ο ήλιος τους κομματιάζει
Όμως το άστρο μου παραδόθηκε νωρίς
και το σπαθί μου δε ξεθύμανε στο βάθος των λάμψεών του,
έτσι που ξεγελάστηκα και τίποτα δεν πρόλαβα να δω
Ύστερα κάρφωσα το βλέμμα στον ξένο πλανήτη
που άναυδη θ' αφηνόταν στην αγκαλιά μου
χαϊδεύοντας έκθαμβη το ατσάλινο αστρόπλοιό μου
Μα τα διπλά φεγγάρια δεν κατόρθωσαν
να ξεδιπλώσουν το φωτεινό χιτώνα τους
μες στη βουβή νύχτα,
έτσι που απελπίστηκα και τίποτα δεν είδα
Για μια στιγμή φαντάστηκα πως στέρεψε το φως της δύναμής μου
μα μετά ένιωσα πως στην καρδιά μου βολευόσουν μόνο εσύ
🍁
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Julia Miller (Winter love)