Χρήστου Ντικμπασάνη
Απλώθηκε σα σκιά απειλής και ανησυχίας μεγάλης
μοναξιά μαύρη γεμάτη ερωτηματικά και αμφιβολία
Τώρα πώς θα μπορώ
κατάματα να βλέπω τον ήλιο;
Όπως τότε που έρωτα προσμένοντας στην καρδιά μου, φοβόμουν,
έτσι και τώρα όλα γύρω μου είναι αόριστα
και ψίθυροι τρομακτικοί
και τις ακοές και τα νεύματα
άφοβα διέκρινα
Μα τώρα όλα μοιάζουν να χάνονται
και τον θάνατό μου να ετοιμάζουν
Τώρα πια όλα ένας συλλογισμός βαθύς
τα αναπαύει στην αιώνια λήθη
🍁
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Mark Thompson