Αν ψάχνετε ένα ροκ, αισθηματικο-κοινωνικό μυθιστόρημα πρέπει να φλερτάρετε με την ιδέα να αποκτήσετε το Love 'n' peace, bro της Ειρήνης Νομικού, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Κι αν το φωτεινό, έντονο και πανχρωματικό εξώφυλλο σάς παραπέμπει λίγο στα «παιδιά των λουλουδιών», σε επαναστατημένους που αντιδρούν στις συμβάσεις της κοινωνίας, στο σύστημα, το κατεστημένο, τη δουλοπρέπεια κ.ο.κ. ενώ φωνάζουν για την προσωπική ελευθερία, για ισότητα, δικαιώματα κ.λπ. ναι, όντως, εκεί παραπέμπει και σε μια τέτοια «αισθητική» απευθύνεται αλλά μην σκεφτείτε έφηβους ήρωες που ψάχνουν δρόμους ή αντιδραστικά νιάτα που παρανομούν για να διαφοροποιηθούν.
Η ιστορία της Ειρήνης Νομικού είναι κάτι πιο βαθύ, ουσιαστικό και προσγειωμένο. Οι χαρακτήρες δεν ονειροπολούν. Οραματίζονται φυσικά τον ιδανικό κόσμο –μεταξύ μας, όλοι αυτό κάνουμε ή αυτό πρέπει να κάνουμε, αλλά ξέρω υπερβολικά πολλούς που συνθηκολόγησαν στον βωμό του βολέματός τους και κάπως έτσι ξέχασαν τις διεκδικήσεις (μας), τα πραγματικά θέλω– και είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν εμπράκτως όπου και όταν προκύψει η ανάγκη. Είναι θετικοί στην αντίδραση, στην αντίσταση, στην παραβατικότητα ακόμα, αρκεί φυσικά να έχουν έναν καλό λόγο και συγκεκριμένο στόχο και, παράλληλα, είναι ολοκληρωμένες προσωπικότητες, κατασταλαγμένοι πολίτες, που ξέρουν τι ακριβώς θέλουν –δεν το ψάχνουν τώρα.
Όλα αυτά τα γράφω επειδή ξέρω πολύ καλά τι σκέφτεστε κοιτάζοντας τα πολύχρωμα λουλούδια σε συνδυασμό με το «σύνθημα» του τίτλου: Αγάπη και ειρήνη, αδερφέ.
Το πρώτο πράγμα που θέλουν, λοιπόν, είναι να είναι ο εαυτός τους. Εννοείται, πριν από αυτό έχουν καταλάβει ποιοι είναι και τώρα πια δεν θέλουν να είναι τίποτα άλλο ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα διαφέρουν όπως η μύγα μες στο γάλα. Δεν τους ενοχλεί να διαφοροποιηθούν από τον μέσο όρο –δεν λέω μάζα γιατί ακούγεται σκληρό όταν μιλάμε για ανθρώπους– αρκεί να εκφράζουν, μέσα και έξω τους, αυτό που τους αντιπροσωπεύει.
Είμαστε και εμείς σαν τα Εξάρχεια, την πολιτική τη ζούμε, δεν τη γράφουμε.
Οι ήρωες της Νομικού βιώνουν τα Εξάρχεια της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, την εποχή που το προσφυγικό είναι μέγα ζήτημα σε όλα τα δελτία. Εκείνη είναι ακτιβίστρια, χορεύτρια και εικαστικός καλλιτέχνης κι εκείνος ένας αιώνιος πολέμιος του συστήματος. Κινούνται στις ίδιες περιοχές και συναντιούνται σε μια διαδήλωση ενώ βρίσκονται και οι δύο σε φάση ωριμότητας πια. Κουβαλάνε πολλές πικρίες, απογοητεύσεις και διαψεύσεις, ακόμα περισσότερα λάθη και πάθη, και το ερώτημα-στοίχημα είναι αν ό,τι έγινε μπορεί να καθορίσει το μέλλον (τους), αν θα καταφέρουν το μαζί και το εμείς.
«Ξέρω πως σήμερα, αύριο, σε κάποια χρόνια, η επανάσταση θα γίνει και ο κόσμος θα αλλάξει. Θα γίνει δίκαιος. Δεν ξέρω αν ζω, αλλά θέλω να παλεύω για αυτό.»Η επανάσταση ήταν η ζωή του.Είδε... την κονσέρβα που ζούσε.Είδε πως συναισθήματα όπως ο φόβος, ο θυμός, ο πόνος, η ντροπή αν τα αναγνωρίζει, αυτά της μιλάνε, της λένε γιατί ήρθαν στην ψυχή της και μετά αποδυναμώνονται.«Η ζωή μάς φωνάζει.»
Η συγγραφέας ανοίγει μια τεράστια αγκαλιά σε όλους τους ανθρώπους, γράφει μια αισιόδοξη ιστορία, ανθρώπινη, ζεστή και πολύ πολύ γλυκιά, βάζει κέφι και δημιουργεί τελικά χαρακτήρες με άποψη, πνεύμα (ασυμβίβαστο σχετικά), με θέληση (ισχυρότερη των πραγματικών τους δυνατοτήτων, πολλές φορές), με ενέργεια και ζωντάνια (καθόλου παθητικότητα, που, αν με ρωτάτε, αποτελεί καίριο πλήγμα για τον σύγχρονο αστό) και μοναδικότητα. Επίσης, διαθέτουν πάθος, όχι μόνο για επανάσταση κι αντίσταση (αλλά και για αυτήν), ρομαντισμό (με την καλλιτεχνική ματιά της λέξης) και είναι πάντα έτοιμοι για την επανεκκίνηση χωρίς να λογαριάζουν «ζημιές» ή χασούρα.
Παράλληλα με την ιστορία τους γίνεται και μια αναδρομή ζωής, για τους δύο εραστές, απολογισμός και καταστάλαγμα.
...σαν να είναι η πρώτη τους φορά για το υπόλοιπο της νέας τους ζωής.
Μέσα από την ωριμότητα των χρόνων τους, δύο άνθρωποι ζουν μια ιστορία αγάπης στην Αθήνα του 2014, με ειλικρίνεια, νοιάξιμο και έρωτα. Διαβάζεις και χαμογελάς μέσα σου αναλογιζόμενος πως έτσι θα ήθελες να είναι τα χρόνια σου, οι φίλοι σου, οι άνθρωποι του περίγυρου κι εσύ ο τυχερός που θα έχει έναν δικό του σύντροφο. Κι όλα αυτά όχι επειδή βρίσκεις στις σελίδες ένα ιδανικό ζευγάρι, μια τέλεια συνθήκη κτλ. Όλα αυτά επειδή βρίσκεις αλήθεια. Αυθεντικότητα, σοβαρότητα κ.α.
...η αγάπη ταξιδεύει πέρα από την ανθρώπινη ψυχή και ενώνει όλους τους αγαπημένους!
Θα βρείτε και πολύ γόνιμες τοποθετήσεις πάνω σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα (όπως στη σ. 209 περί ομάδων) αλλά και ουσιώδη συμπεράσματα.
Συμφωνώ τελικά ότι οι άνθρωποι δε μαθαίνουμε από την ιστορία! Γι' αυτό διαχωριζόμαστε και πολεμάμε ξανά και ξανά, προκειμένου να πλουτίσουν κάθε φορά κάποιοι τυχοδιώκτες.
Δώστε μια ευκαιρία στην ιστορία τους!
Η Ειρήνη Νομικού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Αρχικά, σπούδασε Οικονομικά και έκανε ΜΒΑ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Εργάστηκε για είκοσι οχτώ χρόνια σε θέσεις Marketing - Επικοινωνία στον ιδιωτικό τομέα. Συνέχισε με σπουδές σε Life Coaching και Art Therapy. Τα τελευταία χρόνια δημιούργησε το Lifeyourway και δραστηριοποιείται πια επαγγελματικά σε αυτά. Με τη λογοτεχνία και τη γραφή ασχολήθηκε από μικρή. Έχει παρακολουθήσει κύκλους δημιουργικής γραφής σε διάφορα ιδρύματα. Έχει γράψει, επίσης, ένα θεατρικό έργο, μία συλλογή διηγημάτων και μία νουβέλα, αλλά δεν τα έχει εκδώσει ακόμα. Με το προσφυγικό ασχολείται από το 2006 ως εθελόντρια δασκάλα ελληνικών σε πρόσφυγες και μετανάστες στο Στέκι Μεταναστών, στα Εξάρχεια. Επιπλέον, ασχολείται με το θέατρο και την υποκριτική. Παρακολουθεί θεατρικά εργαστήρια και συμμετέχει σε ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες. Αντίστοιχα, αγαπά τα ταξίδια και την πεζοπορία.
