Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

...Το δε ψεύδος λυσιτελές

Νίκου Η. Φραντζή

Πίνακας Georgi Paunov (Old houses, 2009, Burgaria)

Μια μυρωδιά κρυφή, νοσταλγική,
κρατάνε πάνω τους τα ρούχα.
Από μια σκέψη που 'μαθες από παιδί,
να τη φυλάς δεμένη.

Μα σήμερα σου ξέφυγε, ξεγλίστρησε
και πάνω σου αναβλύζει.
Κι όπως στα Πλήθη ανάμεσα περνάς,
την προσοχή τραβάει.

Και τότε φτιάχνεις ψέμματα,
να τη δικιολογήσεις.

Ύστερα εξοργίζεσαι, θυμώνεις,
κλειδώνεσαι στο σπίτι.
Απλώνεις όλα σου τ' αρώματα,
τη μυρωδιά να διώξεις.

Μα τούτες σου οι προσπάθειες,
σου φέραν νέες συμφορές,
αφού τα Όρνεα μαζεύτηκαν,
προσμένοντας Τροφή.

Και τότε φτιάχνεις ψέμματα,
να τα εξευμενίσεις.

Απελπισία, πανικός,
τα ρούχα σου βάλθηκες να πλένεις.
Να τα φοράς ανάποδα
και να τα ξαναπλένεις.

Κι είναι η Ντροπή μεγάλη,
που κοίταξες απ' το παράθυρο
και σ' είδαν οι γειτόνοι.
Κι απ' την ντροπή, χειρότερο δεν έχεις.

Και τότε φτιάχνεις ψέμματα,
για να τη διασκεδάσεις.

Άλλο δεν σ' απέμεινε
απ' το να βγεις σκυφτός.
Με τα ρούχα ξεβαμμένα,
φορεμένα ανάποδα.

Με τα όρνεα που καραδοκούν
και την ντροπή να μένει.
Και τα πλήθη που κοιτάζουν
τη δύστυχή σου αμηχανία.

Και τότε φτιάχνεις ψέμματα.
Αφού η Αλήθεια πια μπερδεύτηκε,
στη μυρωδιά, στη σκέψη.

🍁

Copyright © Νίκος Η. Φραντζής All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Georgi Paunov (Old houses, 2009, Burgaria)