Για την Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών
Χρήστου Ντικμπασάνη
Τ' αλλόμορφα αυτά παιδιά είναι παιδιά μου
Δεν ψεύδομαι
Οι αγωνίες τους πριν γεννηθούν ακόμη μ' έκαναν να τ' αγαπήσω
Αν δεν τα γνώριζα πριν τη γέννα τους
κανείς δεν θα τα βοηθούσε να βρούνε το νόημα του κόσμου
Θα τα έδιωχναν όπως ο Δημιουργός τους πρωτόπλαστους,
όπως η θεά Άρτεμη τους ανάξιους κυνηγούς
Τα εκπαίδευσα ως ατρόμητους πολεμιστές
Τα παιδιά αυτά είναι το φως μου
Δεν λέω ψέματα
Τα φωτεινά μάτια τους μου χάρισαν τα χρώματα της ευτυχίας,
τσάκισαν τους δισταγμούς που έκρυβαν οι αναπνοές μου
Είναι ο ήλιος που έδωσε ξανά ζωή στην ψυχή μου,
οι αμέτρητοι παφλασμοί
στις απόκοσμες ακτές άγνωστων πλανητών,
σε νανοπλανήτες απόμακρους ευήκοοι και ασφαλείς σύντροφοι
που με αδημονία προσμένουν την ίδρυση της πρώτης μου αποικίας
να την πλημμυρίσουν με γνώσεις και περίτεχνα παιχνίδια ευφυΐας
Τα παιδιά αυτά είναι τα αιώνια παιδιά μου
🍃
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 05/10/2021
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα άγνωστου Φλαμανδού ζωγράφου (Ο μελετητής με τον μαθητή, λάδι σε καμβά)