Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Ευγενία Μακαριάδη: Όταν διάβασα (υπήρχε και φωτογραφία) στην εφημερίδα ότι μωρό προσφυγόπουλο εκβράστηκε νεκρό στις ελληνικές ακτές.
Πώς προκύπτει το έναυσμα, ποια η αφορμή για δημιουργία;
Ε.Μ.: Οι σκέψεις, οι ιδέες, μια τάση ανθρωποκεντρισμού ή αν θέλετε μια εμμονή, ένα κυνήγι του χρόνου, ένα συμπλήρωμα του κενού της μέρας. Ένα σπρώξιμο του φόβου της απώλειας, του ψυχοσωματικού πόνου.
Πόσο βιωματική εμπειρία είναι η συγγραφή και πόσο φαντασία;
Ε.Μ.: Βρίσκει κανείς βιωματικά στοιχεία εφ' όσον γνωρίζει τον συγγραφέα, αλλά η φαντασία, η επινόηση έχουν τον βασικό ρόλο.
Τι αποτελεί επιτυχία για ένα λογοτεχνικό βιβλίο;
Ε.Μ.: Επιτυχημένο είναι το βιβλίο που κάνει καλή συντροφιά στον αναγνώστη, εκείνο που δεν τον κουράζει. Το κείμενο να ρέει, ο εκφραστικός τρόπος ή το ύφος του λόγου και οπωσδήποτε η γλώσσα.
Τι θέλετε να κρατήσει ο αναγνώστης από «Το ράγισμα»;
Ε.Μ.: «Το Ράγισμα» είναι το καταστάλαγμα του συναισθήματος και της αποδοχής του μη ευνοημένου ανθρώπου.
Πώς θα περιγράφατε τη συλλογή σας με μια φράση;
Ε.Μ.: Απλώνεται ως φόντο η τοιχογραφία της κοινωνίας μας, της γειτονιάς μας.
Η Ευγενία Μακαριάδη απάντησε σε λίγες ερωτήσεις με αφορμή τη συλλογή διηγημάτων της, Το ράγισμα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
Φοράει νυφικό και λερωμένο τούλινο πέπλο. Το νυφικό κρέμεται επάνω της γερασμένο, όπως εκείνο της Μις Χάβισαμ. Το χρώμα του –ιβουάρ το λέει– είναι βρόμικο άσπρο. Πολλές μικρές τρύπες φθοράς στη φούστα και δυο μεγάλες στο μπούστο. Το χαϊδεύει και μιλάει με ασθματική φωνή: «Είναι απόλαυση να το αγγίζεις. Μεταξωτό σατέν, λεπτεπίλεπτο. Θα το ξηλώσω και θα φτιάξω ένα ντραπέ φόρεμα. Εξαιρετική ιδέα, δεν βρίσκεις;». Έχει την πλάτη της στον πρωινό ήλιο. Κολλάει το βλέμμα της στον απέναντι καθρέφτη, κρύβει μέσα του τα σημάδια μας. Σημάδια από λαιμούς, γλουτούς, πλάτες, στήθη. Εκείνη, εγώ και ο καθρέφτης. Ένα ιψενικό τρίγωνο. Ανεπαίσθητα κουνήματα της μέσης της, καρφιά πάνω μου τα κόκαλα των γοφών της. Με πονάνε. Μέρα τη μέρα λιώνει η σάρκα της, ρυτιδώνει σαν ασιδέρωτο λινό φουλάρι. Αποσυνθεμένα στο πάτωμα το ξεβαμμένο βελούδο του καναπέ, η οθόνη της τηλεόρασης, οι σπασμένες κορνίζες, οι σκισμένες φωτογραφίες, τα κεραμικά διακοσμητικά, η σπάνια σειρά πιάτων φαγιάνς, όλα επιπλέουν σε μουχλιασμένο νερό και κατρακυλούν στα πόδια μας.
Η Ευγενία Μακαριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Εργάστηκε σε αντιπροσωπεία εξοπλισμού μηχανογραφικών κέντρων και σε τηλεοπτικό studio. Έχουν εκδοθεί το μυθιστόρημα Μύριαμ και Χάννα (εκδόσεις Λιβάνη 2001), βραβευμένο από την Π.Ε.Λ. και η συλλογή διηγημάτων «Ψευδάνθρακας και άλλες ιστορίες» (εκδόσεις Βακχικόν 2019). Διήγημά της διακρίθηκε στον πανελλήνιο θεματικό διαγωνισμό Hotel XXX - Άσεμνες Ιστορίες (εκδόσεις Πατάκη 2018). Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε τοπικές εφημερίδες και στα διαδικτυακά περιοδικά: Πλανόδιον, Ιστορίες Μπονζάι, Fractal, Vivliolatria, Ψυχογραφήματα, κ.ά.
Η Ευγενία Μακαριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Εργάστηκε σε αντιπροσωπεία εξοπλισμού μηχανογραφικών κέντρων και σε τηλεοπτικό studio. Έχουν εκδοθεί το μυθιστόρημα Μύριαμ και Χάννα (εκδόσεις Λιβάνη 2001), βραβευμένο από την Π.Ε.Λ. και η συλλογή διηγημάτων «Ψευδάνθρακας και άλλες ιστορίες» (εκδόσεις Βακχικόν 2019). Διήγημά της διακρίθηκε στον πανελλήνιο θεματικό διαγωνισμό Hotel XXX - Άσεμνες Ιστορίες (εκδόσεις Πατάκη 2018). Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε τοπικές εφημερίδες και στα διαδικτυακά περιοδικά: Πλανόδιον, Ιστορίες Μπονζάι, Fractal, Vivliolatria, Ψυχογραφήματα, κ.ά.
