Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Μαριέλλη Σφακιανάκη-Μανωλίδου: Θέλησα να μεταφέρω στον αναγνώστη όλα τα γεμάτα πληρότητα κι αγάπη συναισθήματα που μου πρόσφερε η σχέση μου με τα δύο Αλβανάκια.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Σ.Μ.: Ανθρωπιά.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Σ.Μ.: Αν θα ταξίδευα; Ναι στα μέρη που περιγράφω θα ήθελα να πάω, καθώς μετά από τριάντα χρόνια, που πέρασαν από τότε, όλα πιστεύω πως θα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Μ.Σ.Μ.: Όταν μας πετροβολούν, εμείς μαζεύουμε τις πέτρες που μας πετάνε και μ' αυτές χτίζουμε.
Η Μαριέλλη Σφακιανάκη-Μανωλίδου σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών μιλάει για το βιβλίο της, Πέτρα, πέτρα χτίζεται..., που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Την εποχή που περνούσαν κρυφά τα σύνορά μας οι πρώτοι Αλβανοί μετά την πτώση του εκεί καθεστώτος, η συγγραφέας συναντά στο χωριό Βαρνάβα Αττικής μια οικογένεια λαθρομεταναστών και δένεται συναισθηματικά με τα δυο μικρά παιδιά τους.
Όταν μετά από έναν χρόνο η οικογένεια επιστρέφει στην Αλβανία, αποφασίζει να επισκεφθεί τα παιδιά σ' ένα σύντομο ταξίδι στη χώρα τους, μέσω μιας αποστολής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, που φρόντιζε για την αποκατάσταση των ερειπωμένων παλιών ορθόδοξων εκκλησιών. Συμμετέχοντας μαζί τους στο ταξίδι, βιώνει τη σκοτεινή κατάσταση που επικρατούσε, αλλά και την φωτεινή παρουσία και προσφορά του πατριαρχικού έξαρχου Αναστασίου, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας.
Όμως κατά την επιστροφή της αντιμετωπίζει μια τρομακτική περιπέτεια ξεμένοντας μόνη εκεί, δίχως διαβατήριο και χρήματα, αγωνιζόμενη και η ίδια σαν λαθρομετανάστρια να επιστρέψει.
Η Μαριέλλη Σφακιανάκη-Μανωλίδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Κόρη του Ηρακλειώτη μουσικοσυνθέτη Κώστα Ι. Σφακιανάκη. Πήρε δίπλωμα τραγουδιού και συνέχισε ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση με τον Γ.Α. Παπαϊωάννου. [Πτυχία Αρμονίας, Αντίστιξης και Φούγκας]. Έχει γράψει και παρουσιάσει πολλά μουσικά έργα για φωνές και ορχήστρα, την παιδική όπερα «Η φλογική μαγέρα» που παρουσιάστηκε το 1989 στην Εθνική Λυρική Σκηνή, την όπερα «Κρητικό παραμύθι» που το 2008 βραβεύτηκε στην Βιέννη, στο διεθνή διαγωνισμό όπερας από το Nancy Van de Vate International Composition Prize for Opera και την όπερα «ΜΙΝΩΣ» που παρουσιάστηκε κοντσερτάντε στον αρχαιολογικό χώρο των ανακτόρων της Κνωσού. Παράλληλα με τη μουσική έχει γράψει εννιά βιβλία, μεταξύ αυτών: «Τις Κυριακές φορούσαμε τα καλά μας», «Ιστορίες από χώμα κι ασημόσκονη», «Οι κακούργες», «Σκιές στο δάσος», «Εν χορώ, τότε με την χορωδία του Τρίτου…», «Το κυνήγι της χήρας», ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα «Απόηχος» το 1982 έλαβε Α' έπαινο από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών. Το δε φιλοζωικό της αφήγημα «Μην πατάτε τις ουρές», ανατυπώνεται σε πολλές εκδόσεις, και μεταφράζεται στην Αγγλία και Γερμανία. Ως θεατρική συγγραφεύς παρουσιάζει με επιτυχία τη θεατρική της κωμωδία «Ζητείται θεία» που παιζότανε επί τρία χρόνια, ενώ το Δεκέμβριο του 2012 πήρε το Πρώτο Βραβείο στο ραδιοφωνικό θεατρικό διαγωνισμό του ΡΙΚ στην Κύπρο το έργο της «Ο μικρός αδελφός».
Επίσης: Αμυγδαλιά νύφη
