Πώς σας ήρθε η ιδέα ή η έμπνευση για να ασχοληθείτε με ένα τόσο δύσκολο θέμα;
Δημήτρης Βαρβαρήγος: Ο θυμός. Θυμός με όσα συμβαίνουν στην υποτιθέμενη εξελιγμένη κοινωνία μας. Η βία στο άλλον, το πιο τραγικό συμβάν. Η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική παρενόχληση. Κι ένα βράδυ φορτισμένος από τα γεγονότα μού ήρθε μια φράση «κάθε φόβος κρύβει μια κραυγή». Αυτό ήταν το έναυσμα να αρχίσω να γράφω αυτό το βιβλίο δίνοντας σκόπιμα έναν ηχηρό τίτλο, «Παράτα με», σαν μια κραυγή που θα μπορούσε να σταματήσει κάποιο κακό.
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο απέδωσα σκόπιμα ένα κείμενο σκληρό, κυνικό, ρεαλιστικό, ωμό, όπως ωμή είναι η αλήθεια της ζωής για να καταφέρω να αγγίξω τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση δίχως ωραιοποιήσεις και να φωνάξω στην ηρωίδα μου: «Δανάη, και κάθε Δανάη, μην τρομάζετε με αυτές τις αλήθειες όσο σκληρές κι αν είναι. Ρίξτε φως στα σκοτάδια των φόβων σας. Τολμήστε. Αντιδράστε. Σπάστε τη σιωπή. Μιλήστε, φωνάξτε: «Παράτα με!». Η ζωή σάς ανήκει. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να καταστρέψει τις ψυχές σας. Κανείς δεν έχει τη δύναμη να σας νικήσει. Οι φωνές σας και οι φωνές όλων μας να φέρουν το τέλος σε αυτήν τη βία, για να μην υπάρξει άλλη κακοποιημένη γυναίκα. Καμία άλλη νεκρή γυναίκα. Ως εδώ!
Πώς χαρακτηρίζεται το βιβλίο σας; Κοινωνικό δράμα;
Δ.Β.: Ακριβώς, κοινωνικό-ψυχολογικό δράμα σίγουρα, καθώς μιλάει για θύματα και θύτες ενδοοικογενειακής βίας και σεξουαλικής παρενόχλησης, και άρα αυτή η στυγερή πραγματοποίηση, που έρχεται αντιμέτωπη με την ανθρώπινη ψυχή, γίνεται η χειρότερη εγκληματική πράξη. Υπάρχουν αφηγήσεις μέσα στο βιβλίο που μιλούν με σαφήνεια και σε βάθος για την ψυχική εγκατάλειψη του θύματος.
Τι θα θέλατε να πείτε στον αναγνώστη; Τι θέλετε να κρατήσει στο τέλος;
Δ.Β.: Η προσπάθεια μου ήταν μέσα από την τέχνη του λόγου που υπηρετώ, να συμβάλλει όσο της είναι δυνατόν σε αυτό το θέμα της κακοποίησης και να ενωθεί με άλλες κραυγές αγωνίας μήπως έστω κι ένα άτομο καταφέρει να σπάσει τη σιωπή του. Να μιλήσει, να γλιτώσει. Η σιωπή είναι η τροφή του θύτη. Όλοι είμαστε υπεύθυνοι όταν γνωρίζουμε ένα τέτοιο δύσκολο γεγονός και σωπαίνουμε.
Αυτό που πιθανόν μπορεί να συμβάλει ο λόγος μου, μέσω του βιβλίου, είναι ένας προβληματισμός ώστε να δώσει θάρρος σε κάποιους ανθρώπους να αντιδράσουν άμεσα σε ενδεχόμενη παρενόχληση.
Πόσο μοναχικός είναι ο δρόμος του συγγραφέα κι αν δεν γράφατε τις ιστορίες σας, ποιον δημιουργικό τρόπο θα είχατε επιλέξει;
Δ.Β.: Αυτή τη μοναχικότητα, που ο περισσότερος κόσμος ένιωσε κατά τον εγκλεισμό με την πανδημία, ο αληθινός συγγραφέας τη βιώνει σε όλη του τη ζωή. Η αφοσίωση στη συγγραφή είναι τελετουργία, είναι πίστη, είναι ψυχή. Είναι ένα μαγικό ταξίδι που ανοίγει δρόμους πέρα από τις γήινες γνωστικές εμπειρίες. Όταν έγραφα την «Υπατία», πέρα από τη βιβλιογραφία για τη συγκέντρωση πληροφοριών, που ήταν καθαρά μια κοπιαστική δουλειά, ταυτόχρονα διείσδυσα στον κόσμο του 4ου αιώνα μ.Χ, κι ενσωματώθηκα κι έζησα στιγμές ονειρικές. Ζωντάνεψε η ηρωίδα μου· συνομιλούσαμε, με οδηγούσε να γράψω για τη ζωή της. Δεν είναι υπερβολή αυτό, καθόλου. Πιθανόν κάποια άγνωστη μεταφυσική δύναμη να οδηγεί το μυαλό πέραν του νοητού στον υπεραισθητό κόσμο των ιδεών. Η συγγραφή για μένα είναι τρόπος να ζω, να υπάρχω, να ανασαίνω.
Την εποχή της ανήσυχης νιότης πήρα μαθήματα ζωγραφικής. Πήγα σε μουσικό ωδείο. Τίποτα δεν με κράτησε. Η γραφή ήταν το απόλυτό μου αίσθημα. Παράλληλα, βέβαια, ασχολούμαι με τη φωτογραφία.
Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος μιλάει για το μυθιστόρημά του, Παράτα με, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Παράτα με, ο τίτλος του έργου κι ας πούμε ότι είναι ένα παράτολμο παιχνίδι της μοίρας. Ανοίγει η αυλαία, έτσι γίνεται η αρχή, στην εισαγωγή της πρώτης πράξης μιας διαχρονικής τραγωδίας. Οι πρωταγωνιστές έχουν ήδη ετοιμαστεί και περιμένουν να βγουν στη σκηνή.
Η μικρή Δανάη, κεντρική ηρωίδα, σηκώνει το βάρος ανομολόγητων μυστικών.
Ο αδελφός Αγγελής παραδέρνει στον δικό του κόσμο.
Η γιαγιά Δανάη ή Ισαβέλλα ή Κυκλάμινο ενσαρκώνει την προσωποποίηση του Καλού.
Ο κακός πατέρας, Γαρούφαλος Μαρούκας ή Φαλλός.
Η μάνα-Ευδοκία ή Παράτα με. Ένα τρομακτικό πλάσμα, η απόλυτη απουσία ή ο γυναικείος πριαπισμός.
Δευτεραγωνιστές, ο χορός. Η ίδια η ζωή. Όλοι έτοιμοι στις θέσεις τους, για να βγουν στη σκηνή. Εκτός απ' το Κακό. Αυτό κρύβεται πίσω απ' την κουΐντα και κουβαλάει όλες τις συμφορές του κόσμου. Θα εμφανιστεί όταν θα έχει ξεκινήσει το έργο. Πάντα έτσι εμφανίζεται, εκεί που δεν το περιμένεις. Εκεί που νομίζεις ότι η ευτυχία σε έχει αγκαλιάσει, είναι έτοιμο να στην αρπάξει.
Μια ιστορία άγρια τρυφερή, στοργικά ρεαλιστική, παράτολμα δυνατή, σχεδόν ελκυστικά πικρή, γεμάτη θηρία και θαύματα.
Ένα βιβλίο που σκοπό έχει να αφυπνίσει συνειδήσεις και να σπάσει τη σιωπή, βγάζοντας στο φως το σκληρό πρόσωπο της ζωής.
Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος γεννήθηκε στη Αθήνα. Αποφοιτά από την αγγλική σχολή λογοτεχνίας «Awarded by the writing scool» και γράφει σίριαλ για την τηλεόραση, θέατρο και λογοτεχνία. Έχουν ανέβει 5 θεατρικά έργα του. Έχει γράψει συνολικά 24 βιβλία: 16 μυθιστορήματα ενηλίκων και 8 παιδικά. Το βιβλίο του «Υπατία» παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της βιβλιοθήκης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 2007. Τελευταίο του μυθιστόρημα είναι το «Πίστη και περηφάνια». Επίσης είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή «Μέσα από Σένα», στο Symban World Radio, Australia.
