Χρήστου Ντικμπασάνη
Δύσκολα πεθαίνουν τα όνειρα
Περιμένω να ανάψουν τ' αστέρια
Μετρώ τα έτη φωτός που απομένουν
μέχρι να βρεθώ στην αγκαλιά τους
Τα χρυσά φώτα λάμπουν παραπλανητικά
Τόσα αστέρια γύρω μου, όλα γεμάτα λάμψεις,
λάμπουν τριγύρω μου σα χέρια αόρατα
στης σιωπής τη μοναξιά με αγκαλιάζουν
Φωνάζουν, τραγουδούν, θρηνούν
το άβατο ζωής καταγραμμένης
σ' ενός απατηλού χρόνου τα γυρίσματα,
στα χρώματα ασύστολης αναμονής
Μα όσα μακριά μου στέκονται,
το ξέρω δεν υπάρχουν πια
Μόνο η πετρωμένη λάμψη τους
με περιμένει να ξαναγεννηθώ σε κάποιον εξωπλανήτη
για να φωτίσει την αρχή της νέας μου ζωής
Το ξέρω η ελπίδα τελευταία θα πεθάνει
Στη στροφή του διαστρικού μου δρόμου
λάμψεις των άστρων με προσμένουν,
φυλάγοντας ένα τεράστιο κομμάτι αγάπης να μου προσφέρουν
μαζί μ' ένα πρωτόγνωρα τρυφερό χάδι ζωής
Ποθούν νέα ελπίδα να μου δώσουν
🍁
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Vincent Van Gogh (Starry Night Over The Rhone)
