Εάν σας ενδιαφέρουν οι σύγχρονες ιστορίες με βαμπίρ, ε, τότε είστε στο κατάλληλο άρθρο!
Στο κείμενο που ακολουθεί λοιπόν, θα σας μεταφέρω όσα βίωσα μεσ' από τις σελίδες του πρώτου βιβλίου της τριλογίας των συγγραφέων Guillermo Del Toro και Chuck Hogan, με τίτλο Το ίχνος. (Πληροφοριακά, οι υπόλοιποι δύο τίτλοι της σειράς είναι Η πτώση και Η αιώνια νύχτα τα οποία έχουν μπει επίσης στο πρόγραμμα προς ανάγνωση! Μάλιστα, η τριλογία αυτή είχε τόση επιτυχία που τελικώς γυρίστηκε και σε σειρά, με τον τίτλο The strain.)
Τον συγγραφέα Guillermo Del Toro πιστεύω πως λίγο πολύ τον γνωρίζουμε όλοι, μεσ' από τις σκηνοθετικές του επιτυχίες. (Κάποια έργα εξ αυτών είναι «Ο Λαβύρινθος του Πάνα», Blade II και Hellboy). Όσον αφορά για τον έτερο συγγραφέα, Chuck Hogan, έχει στο παλμαρέ του αρκετά βιβλία που γνώρισαν μεγάλη αναγνωσιμότητα και ενθουσιώδεις κριτικές (όπως τα The Standoff, The Bood Artists και The Killing Moon). Μάλιστα, έχει επαινεθεί και από τον τεράστιο Στίβεν Κινγκ για το βραβευμένο του βιβλίο «Prince of Thieves», το οποίο το 2010 έγινε η επιτυχημένη ταινία με τον τίτλο «The Town».
Επικεντρώνοντας τώρα στην πλοκή του βιβλίου «Το ίχνος», ξεκινά μεταφέροντάς μας αρκετές δεκαετίες πίσω, με την εξιστόρηση ενός παραμυθιού της γιαγιάς του Αβραάμ Σετρακιάν που αφορά ένα τρομακτικό πλάσμα που σκόρπιζε τον θάνατο και δρούσε στα μέρη της. Ήταν μάλιστα τόσο δυνατό που δεν κατάφερνε τίποτα να το σταματήσει, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και πολέμων.
Σύντομα οι ναζί εισβάλλουν στο τόπο τους, με τη γιαγιά να βρίσκει τον θάνατο και τον Αβραάμ Σετρακιάν να την θάβει κάτω από μια ανθισμένη, αργυρόχρωμη σημύδα Κι έπειτα «έτρεχε με όλες του τις δυνάμεις να ξεφύγει από τους ναζί, ακούγοντας διαρκώς το ρυθμικό πικ-πικ-πικ πίσω του… Μα το κακό τον ακολουθούσε από κοντά».
Κι όπως θα λέει ο Σετρακιάν έπειτα από πολλά χρόνια για αυτές τις στιγμές που τον σημάδεψαν: «Ήμουν νεαρός τότε. Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, βρέθηκα εγκλωβισμένος στην κατεχόμενη Πολωνία. Πιο συγκεκριμένα, ήμουν κρατούμενος σε ένα μικρό στρατόπεδο βορειοανατολικά της Βαρσοβίας, ονόματι Τρεμπλίνκα.».
Μεταφερόμαστε κατόπιν στο τώρα. Εκεί όπου το υπερσύγχρονο Μπόινγκ 777 της πτήσης 753 από Βερολίνο, προσγειώνεται στο αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης. Ωστόσο, κάτι δεν πηγαίνει καλά. Μετά από λίγες στιγμές διαπιστώνουν πως όλοι όσοι βρισκόταν στο αεροπλάνο -από προσωπικό μέχρι επιβάτες- είναι φαινομενικά νεκροί!
Στην πλοκή μας προστίθεται σύντομα ο δόκτορας Εφραίμ (Εφ) Γκουντγουέδερ, ο επικεφαλής του επιστημονικού προγράμματος «Καναρίνι». Μιας ομάδας που όπως πληροφορούμαστε: «Το πρόγραμμα Καναρίνι βασιζόταν σε μια ομάδα άμεσης επέμβασης από ειδικευμένους επιδημιολόγους, οργανωμένη για να ανιχνεύει και να αναγνωρίζει βιολογικές απειλές σε πρώιμο στάδιο.».
Μπρος στα ανεξήγητα γεγονότα της πτήσης 753, ο Εφραίμ αφήνει στην άκρη οτιδήποτε προσωπικό τον απασχολεί -όπως η προσπάθεια απόκτησης της επιμέλειας του γιου του- και επικεντρώνεται στα καθήκοντά του. Φτάνοντας στο διεθνές αεροδρόμιο JFK, σηκώνει αμέσως μανίκια και πιάνει αμέσως δουλειά τόσο αυτός όσο και η εξειδικευμένη ομάδα του.
«Μπήκε πρώτος μέσα. Η σιωπή ήταν σχεδόν χειροπιαστή. […] Καθιστά πτώματα ανταπέδιδαν το βλέμμα τους, σε διαδοχικές σειρές. […] Δεν υπήρχαν σε κανέναν σημάδια ρινορραγίας. Ούτε προπέτεια των οφθαλμών ούτε κηλίδες ή εξανθήματα στο δέρμα. […] Κανείς δεν έφερε τραύματα, εμφανή τουλάχιστον.»
Όλα τους έμοιαζαν να έχουν γευτεί το άγγιγμα του θανάτου. Μέχρι που φτάνουν στο πιλοτήριο και «ο Εφ κοίταξε το συγκυβερνήτη Ρέντφερν, που είχε σωριαστεί στο δάπεδο τώρα, με τα μάτια του ανοιχτά, στυλωμένα στο κενό. Ο λαιμός του, ωστόσο, κινούνταν, σαν να παλλόταν, το στόμα του ήταν ανοιχτό σαν να προσπαθούσε να πάρει ανάσα.».
Και είναι γεγονός πως «ως τα μέσα του πρωινού, στο αεροσκάφος είχαν απομείνει ογδόντα σοροί». Έτσι, καταλήγουν στο συμπέρασμα πως «οι τέσσερις επιζήσαντές μας θα είναι το κλειδί».
Στην εξέλιξη προστίθενται στην ιστορία μας πλήθος νέων χαρακτήρων. Άλλοι από αυτούς έχουν σύντομη συμμετοχή και κάποιοι μεγαλύτερη και καταλυτική. Τα ευρήματα, που έρχονται σιγά σιγά από τις εργαστηριακές μελέτες, είναι εντυπωσιακά και ανεξήγητα. Και κάπου εδώ, κάνουν την εμφάνισή τους τα γνωστά μας βαμπίρ, όπου οι συγγραφείς τα έχουν προικίσει με νέες δυνατότητες αλλά και καινούριους τρόπους αντιμετώπισής τους.
Παράλληλα μας αποκαλύπτεται στην ολότητά του ο τρομακτικός λόγος για τον οποίο συνέβησαν όλα όσα προηγήθηκαν. Οι θάνατοι στο ενδιάμεσο πληθαίνουν, μα τώρα οι πρωταγωνιστές γνωρίζουν ξεκάθαρα τις αιτίες τους. Κι είναι οι ίδιοι που πρέπει να αντιμετωπίσουν κατάμουτρα φόβους και απειλές που ως τότε υπήρχαν μονάχα στα παραμύθια…
Σας εύχομαι καλή ανάγνωση!
Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
