Ρόζας Βλαχογιάννη
Στη μνήμη του πατέρα μου
Έφυγες τόσο ξαφνικά…
κι εγώ που πίστευα πως άλλο πόνο δε θα ζήσω,
ένιωσα τη θλίψη ξανά να μ' αγκαλιάζει
και όλα να πνίγονται σ' άπατα νερά
σε μια θάλασσα που ποτέ δε θα ησυχάσει.
Έφυγες τόσο ξαφνικά…
κι όμως η παρουσία σου είναι αισθητή τριγύρω.
Στα πράγματα που άφησες, που άγγιζες παλιά,
στα πράγματα που ζήσαμε των παιδικών μου ονείρων.
Έφυγες και μ' άφησες πίσω να κοιτώ
μια ξεχασμένη, γελαστή φωτογραφία.
Κι είναι σαν να σε βλέπω να μου λες:
Θα 'μαι για σένα πάντα εδώ,
φύλακας άγγελος, προστάτης, οδηγός,
ένα αντιφέγγισμα, στα μάτια σου οπτασία.
🌻
Copyright ©️ Ρόζα Βλαχογιάννη All rights reserved, 2020
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής Tivadar Kosztka Csontvary [1902, Το ραντεβού των εραστών]
