Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Μάιρα Ζαρέντη: Η ιδέα μού ήρθε όταν κάποια βιώματα δικών μου, φίλων μου, ακόμα και συζητήσεων σε διπλανά τραπέζια σε καφέ άρχισαν να αποκτούν το χαρακτήρα της αναγκαιότητας.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Ζ.: Το βιβλίο το έγραψα στην Αθήνα, σε ένα διαμέρισμα με ελλιπή ηχομόνωση στο Βύρωνα, ανάμεσα σε μεταπτυχιακό και αρκετές δουλειές.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Ζ.: Θέλεις να το διαβάσεις.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Ζ.: Πρόκειται για τη ζωή μιας νεαρής κοπέλας στην Αθήνα, πώς σχηματίζει την ερωτική της ζωή και με ποιους γνώμονες, δηλαδή το οικογενειακό της πλαίσιο.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Ζ.: Ότι ήταν ψυχοθεραπεία.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Ζ.: Η πρωταγωνίστρια.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Ζ.: Νομίζω μια μικρογραφία των βιωμάτων της γενιάς μου.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Ζ.: Να πάει άπατο.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Μ.Ζ.: Νομίζω αρκετές γυναίκες που έχουν παρόμοια βιώματα αλλά και γενικά άνθρωποι που έχουν περάσει αντίστοιχες καταστάσεις.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Ζ.: Στην τέχνη δεν υπάρχει πρέπει και δεν πρέπει. Είναι τι ταιριάζει στον καθένα.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Ζ.: Αρχικά στο site των εκδόσεων Ελκυστής και έπειτα σε διάφορα βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Ζ.: Στα social: Maira G. Zarenti, mair_aw.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Μ.Ζ.: Το κόκκινο.
Ποια μουσική;
Μ.Ζ.: «Αυτή που περνάει».
Ποιο άρωμα;
Μ.Ζ.: Νυχτολούλουδο.
Ποιο συναίσθημα;
Μ.Ζ.: Έρωτας.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Ζ.: Συζήτηση με τις φίλες μου, με τζιν σε κάποιο μπαρ στη Σόλωνος.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Ζ.: Ψυχολόγος.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Ζ.: Καμιλιέρι.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Ζ.: Ο Κέρουακ και η δύναμή του να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Η Σύλβια Πλαθ και οι σιωπές όλων των γυναικών στα έργα της.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Ζ.: Νομίζω όλοι οι συγγραφείς έχουν το «πάνω χέρι» στην πορεία της πλοκής. Ωστόσο, ο άλλος κόσμος τον οποίο φανταζόμασταν, δεν είναι και ο πιο απτός μέσω της τέχνης;
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Ζ.: Κάποιος/-α είχε πει κάποτε πως πρώτα ζούμε και ύστερα γράφουμε.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Ζ.: Πάρα πολλοί παράγοντες. Μιλάει για μία εποχή που το έντυπο δεν πουλάει όπως δεν πουλάνε οι δίσκοι. Ωστόσο, η ανάγκη όσων αγαπούν το χαρτί και όσων γεμίζουν το χαρτί αυτό σωστά, νομίζω πηγαίνει καλά.
Τι την αποτυχία;
Μ.Ζ.: Να μένουν κάποιοι καλλιτέχνες μόνο στη δική τους εμπειρία, δίχως αυτή να γενικεύεται, δίχως να αφορά τον διπλανό.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Ζ.: Σε μία περίοδο που απέχουμε πολύ από το να γίνει έστω έθιμο το μια στο τόσο, όχι δε θα πείραζε να γίνει «κατάχρηση».
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Ζ.: Το βιβλίο της ζωής μου δεν ξέρω αν έχει γραφτεί ακόμη. Ή αν θα γραφτεί ποτέ. Όταν και αν, θα μου ξαναπάρετε συνέντευξη.
Η Μάιρα Ζαρέντη απαντά το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το μυθιστόρημά της, Δε θα κοιμηθείς μαζί μου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Το «Δε θέλεις να κοιμηθείς μαζί μου» είναι μια πρόσκληση να μοιραστούμε μαζί μια ιστορία. Γύρω από τα συγκλονιστικότερα συναισθήματα που κάνουν τον κόσμο να γυρίζει. Εκείνα του έρωτα, της απώλειας και της αναγέννησης. Μια απόπειρα να καθίσουμε μαζί στο "ντιβάνι" και να σας πω μια ιστορία. Για εμένα και εσένα και όλους τους νέους που εκπέμπουν την αγάπη με φωτάκια νέον μέσα από το μικρό διαμέρισμα με την ελλιπή ηχομόνωση.
Η Μάιρα Ζαρέντη είναι Ψυχολόγος (Msc), τέκνο της Αθήνας και του αστικού τοπίου. Αρθρογραφεί εδώ και μερικά χρόνια στο 3pointmagazine, το psychologynow ενώ άρθρα της έχουν φιλοξενηθεί και στο Νόστιμον Ήμαρ. Το «Δε θέλεις να κοιμηθείς μαζί μου» είναι το πρώτο της συγγραφικό έργο.
