Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Γιόλα Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου: Ο βασικός λόγος που με ώθησε να γράψω αυτό το βιβλίο ήταν η νοσταλγία για στιγμές του παρελθόντος, μια νοσταλγία που, όσο τα χρόνια περνούσαν, τόσο πιο έντονη γινόταν και κατέκλυζε ολοένα και περισσότερο την ψυχή μου… Ώσπου έφθασε κάποια στιγμή, όπου η νοσταλγία αυτή έγινε ανυπόταχτη ανάγκη έκφρασής της σε λόγο γραπτό και μάλιστα ποιητικό… Κι έτσι πήρα την απόφαση να γράψω μια ποιητική συλλογή με κύριο θεματικό πυρήνα τις αναμνήσεις στιγμών, προσώπων και γεγονότων από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, θέλοντας μέσω αυτής της γραφής να ξαναζήσω πιο ζωντανά εκείνες τις στιγμές, να ξαναβρεθώ νοερά με πρόσωπα που δεν ζουν πια και να βιώσω και πάλι γεγονότα που σημάδεψαν την ψυχή και τη σκέψη μου, ολάκερη την ύπαρξή μου…
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Γ.Α.Π.: Η λέξη «Αυτοπροσωπογραφία».
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Γ.Α.Π.: Δεν έχω κάτι να συμβουλεύσω εκείνον που θα διαβάσει τις «Νότες Νοσταλγίας». Το μόνο, για το οποίο θα ήθελα να τον διαβεβαιώσω, είναι πως κάποιες υπερβολές, ιδιαίτερα στην έκφραση των συναισθημάτων, δεν έχουν γραφεί ποιητικῇ ἀδείᾳ, αλλά ανταποκρίνονται πλήρως στην αλήθεια της ψυχής μου…
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Γ.Α.Π.: Θα πηγαίναμε, κυρίως, σε πόλεις της Ελλάδας, γευόμενοι τις ομορφιές της ελληνικής φύσης, της θάλασσας και του ουρανού, των βουνών και των κάμπων, αλλά και σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Ιταλία, τη Γερμανία και την Αγγλία… Όσο για τη διάρκεια του ταξιδιού, σίγουρα θα ήταν σύντομη, μιας δύο ημερών, όσο περίπου διαρκεί η ανάγνωση των στίχων κάποιου σύντομου ποιητικού βιβλίου…
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Γ.Α.Π.: Ευχαριστώντας σας από καρδιάς γι’ αυτή τη συνέντευξη, ολοκληρώνω τον λόγο μου με κάποιους αποφθεγματικούς στίχους από το πρώτο μου ποίημα, με τίτλο «Μόνο με την αγάπη»: …Μόνο με την Αγάπη / ομορφαίνεις τον κόσμο της ψυχής σου. / Όταν αγαπάς, γίνεσαι πλούσιος, / πιο πλούσιος απ’ όσο γίνεσαι, / όταν αγαπιέσαι…
Κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή της Γιόλας Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου, Νότες Νοσταλγίας, έμπλεη νοσταλγίας, αγάπης, αφοσίωσης, χωρίς να λείπει και η άποψή της για τα σύγχρονα θέματα. Ίσως, η συλλογή αυτή με τόσα αυτοβιογραφικά στοιχεία να είναι η πιο προσωπική της κατάθεση. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φίλντισι και απαντά στις εξής ενότητες: Οικογένεια, Θησαυρός Αμύθητος, Ακριβές Αναμνήσεις, Κραυγές οργής ψίθυροι τρυφερότητας, Επιλογικά.
Έχοντας ολοκληρώσει τη γραφή αυτού του βιβλίου μου, σκεφτόμουν πως δεν έγραψα ποίηση, αλλά πως με «λέξεις-χρώματα» ζωγράφισα τοπία των σκέψεων, των συναισθημάτων και των αναμνήσεών μου, τοπία που άλλοτε ζωγράφιζα με το γαλάζιο του στοχασμού, άλλοτε με το ροζ της τρυφερότητας, με το χρυσό της χαράς, με το πράσινο της ελπίδας, με το πορφυρό του πάθους, με το γκρίζο της μελαγχολίας, με το μαύρο του πένθους κι άλλοτε με τη χρυσόσκονη της μνήμης. Το σίγουρο είναι πως τα χρώματα που χρησιμοποίησα ήταν ανεξίτηλα και πως όλα αυτά τα τοπία της σκέψης και της ψυχής μου θα παραμείνουν αναλλοίωτα στην υπόλοιπη διαδρομή του βίου μου, για να με συντροφεύουν και να μου θυμίζουν στιγμές, τόπους, πρόσωπα και γεγονότα που κυριολεκτικά «σφράγισαν» τη ζωή μου και την πλούτισαν με θησαυρούς αξίας ανεκτίμητης…
Η Γιόλα Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου, Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Υπηρέτησε ως μέλος του Τομέα Κλασικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής από το 1973 μέχρι και το 2016. Δίδαξε «Αρχαία Ελληνική Φιλολογία» στα Τμήματα Φιλολογίας, Ιστορίας-Αρχαιολογίας και Αγγλικής και Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα σχετίζονται με την Αρχαία Ελληνική Λογοτεχνία (Όμηρος, Λυρική Ποίηση, Ηρόδοτος, Ελληνιστική Ποίηση) και με τη Νέα Ελληνική Ποίηση (Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος, Νικηφόρος Βρεττάκος, Τάσος Λειβαδίτης). Έχει συμμετάσχει σε διεθνή και ελληνικά Επιστημονικά Συνέδρια, πολλές δε από τις ανακοινώσεις της έχουν δημοσιευθεί σε έγκριτα Επιστημονικά Περιοδικά. Μερικές αντιπροσωπευτικές δημοσιεύσεις της είναι: «Ακόντιος και Κυδίππη», «Τοπωνύμια της Βυζαντινής Κωνσταντινούπολης», «Σαπφώ και Θεόκριτος. Η φύση στο έργο τους», «Έρωτας και εξουσία: Μια νουβέλα του Ηροδότου και ο απόηχός της στο ελληνικό θέατρο και τον ξένο κινηματογράφο», «Η παρουσία των θεών στο έργο της Σαπφούς», «Ο έρωτας στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου», «Ο θάνατος του Οδυσσέα (Από το αρχαιοελληνικό έπος στο νεοελληνικό θέατρο)», «Το παραμυθικό στοιχείο στην ιστορία του Λυδού βασιλιά Κανδαύλη». Το κύριο συγγραφικό, επιστημονικό της έργο φέρει τον γενικό τίτλο «Η φύση στο έργο του Θεοκρίτου» και αποτελείται από 3 βιβλία, τα οποία εκδόθηκαν από το «Ινστιτούτο του Βιβλίου Α. Καρδαμίτσα» κατά τα έτη 2014, 2015, 2016. Το 2007, εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Θυμάσαι;». Το 2014, ακολούθησε η δεύτερη ποιητική συλλογή της «Έρωτος Ένεκεν», το 2017 η «Μυθολογία, Μούσα μου», το 2019 η μετάφραση της ποιητικής συλλογής του Paul Geraldy «Toi et moi». Επίσης, αρθρογραφεί στο διαδίκτυο, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν δημοσιευθεί περί τα 130 άρθρα της σχετικά με την ελληνική και την παγκόσμια ποίηση, τη μουσική, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Είναι μέλος του Δ.Σ. και Κοσμήτωρ του Συλλόγου Λόγου, Μουσικής και Τέχνης «Λίνος». Είναι, επίσης, μέλος της «Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας», της «Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων», της «Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών», της «Ελληνικής Ανθρωπιστικής Εταιρείας», της «Πνευματικής Εστίας Παπάγου» και του Καλλιτεχνικού Σωματείου «Έλευσις και Υδράνη».
