Όπως σχεδόν κάθε πρωί, έτσι και εκείνη την μέρα απολάμβανε τον καφέ στην αγαπημένη του καφετέρια, με θέα τον Θερμαϊκό. Ξυπνούσε νωρίς το πρωί και παρέα με την μοναξιά του, «βυθιζόταν» σε διάφορες σκέψεις.
Ήταν συνταξιούχος αλλά κατόρθωνε να διατηρήσει ακέραια την διάθεση του.
Του άρεσε να παρατηρεί τις συμπεριφορές των περαστικών, καθώς ήταν η αφορμή για να πραγματοποιεί συγκρίσεις με τον εαυτό του και να εξάγει συμπεράσματα. Η θάλασσα του απορροφούσε με μοναδικό τρόπο τις έγνοιες, ενώ ο ουρανός τον συνόδευε σε ταξίδια του νου. Είχε άλλωστε κατορθώσει να πραγματοποιήσει αρκετά ως ναυτικός. Η αλήθεια είναι ότι του έλειπε η περιπέτεια και το απρόβλεπτο.
Εξάλλου είχε αρκετές... εμπειρίες, άλλοτε καλές και άλλοτε όχι. Οι φουρτούνες που είχε συναντήσει, του είχανε σμιλέψει τον χαρακτήρα. Περήφανος και ανυποχώρητος δεν διαπραγματευόταν την ουσία της καθημερινότητας. Πολύ δε περισσότερο στην ηλικία που βρισκόταν.
Τα χρονογραφήματα του Νίκου συνοδεύει σύνθεση πινάκων ζωγραφικής με έργα των Mason Kang (The buzy city), Misty Lady (Street people) και Milen Art (Rainy love).
