Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ειρήνη Κανακάκη: Το μετ’ εφηβικό ένστικτο, η αδίστακτη ανάγκη να ανακαλύψεις ή να επινοήσεις την ταυτότητά σου… Ε, γράφτηκε και πριν από 29 χρόνια…
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Κ.: Ενσυναίσθηση.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ε.Κ.: Στον χωρόχρονο της νεότητας του καθενός/-μιάς από μας κι είθε να ξέμενε εκεί. Και θα ήταν ένα κανονικότατο ταξίδι…
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Ε.Κ.: Απόσπασμα από το αφιερωμένο (όπως και όλη η συλλογή) στη μνήμη της Αγγέλας Σαρέλη, φίλης και καθηγήτριάς μου στη Νομική του Δ.Π.Θ
Εγώ πάω και σε παγκάκι, ρε.
Εσύ που τόλμησες να με κρίνεις, έρχεσαι;
Νόμιζα πως έμοιαζα σε εκείνη, την Κατερίνα, τη Γώγου,
αλλά αλλάξαν οι εποχές και τρομάζω πως θα μοιάσω σε σας.
Κι αν δεν ξυπνήσετε να αγνοήσετε για να διαθέσετε τον εαυτούλη σας
θα γίνω ο Άρης σας, που έκοβε, όποιον δεν άντεχε.
Κι ας ήταν για μια κότα.
Εξάλλου, πάντα για μια κότα είναι.
Η Ειρήνη Κανακάκη απαντά μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για τη συλλογή της, «Το άρωμα της έντασης», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φίλντισι. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου το βιβλίο αποτελεί μια συλλογή με κάτι σαν ποιήματα και πεζο-παίχνιδα. Αντί περίληψης:
Τα Ρέστα Μου Στο Παραμύθι
Πρωταγωνιστές, αλλόκοτο ζευγάρι, το άρωμα και η ένταση.
Απόκρημνες οι γωνιές του έρωτά τους και τα φευγιά τους
συνοδεύονται από κουβέντες βαριές και βρόμικες.
Το πάθος τους όμως, ηχεί στις αλλεπάλληλες επιστροφές τους.
Η αυγή μουρμουράει τα λόγια τους.
Κουβέντες κόκκινες, κουβέντες χρυσές,
να τραγουδάνε για τη σχέση την καταδικασμένη
στον αέναο κύκλο, κυνηγητού και χάους.
Και η ηδονή της σάρκας να χαράζει την πορεία της.
Και τα πρόσωπα αλλόκοτα από τα χρέη τους.
Και οι ψυχές λερωμένες από άποψη εποχής.
Απ’ το πετσί, το γυρισμένο προς τα μέσα,
να ψάχνει να βρει τις απαντήσεις.
Κι ο χορός να κορυφώνεται, να σηκώνεται, ν’ αγριεύει και να ηρεμεί.
Και να μην τελειώνουν οι στροφές.
Να συνεχίζονται με διαστροφή και πόνο ως το τέλος.
Κι ο έρωτας αυτού του ζευγαριού να μας κοστίζει ζωή, ψυχή και όνειρο.
Και να μας οδηγεί ακατάπαυστα προς την αντίθεση και τη μεταμόρφωση.
Γι’ αυτό λοιπόν, τα ρέστα μου σ’ αυτό το παραμύθι.
«Όταν εξομολογείσαι, ταυτόχρονα παραχωρείς ένα μέρος της ελευθερίας σου», επισημαίνει ο συνονόματος μου στη Σελεστίνα.Η γραφή της Κανακάκη δεν φοβάται αυτή την συν-διαχείριση με τον αναγνώστη της. Αιχμηρή, επιθετική και αιμάσουσσα δεν καταφέρνει να κρύψει την αφάνταστη τρυφερότητά της.Το άρωμα του ταλέντου διαποτίζει κάθε σελίδα της ιδιαίτερής της γραφής σε μια περιήγηση στον ανελέητο λαβύρινθο των παθών, στα «άοσμα μονοπάτια» του στερημένου κόσμου με μόνο αντίδωρο μια καρδιά που σπαράζει για τα ανθρώπινα και το μέλλον τους.Ένα μέλλον χαμένο, σε μιαν Αριστερά το ίδιο χαμένη με το μέλλον της και τα στερεότυπά της. Χαμένοι όλοι, όλες και όλα!Τουλάχιστον, η Κανακάκη έχει για παρηγοριά το άρωμα του σπάνιου ταλέντου της.Ζαχαρίας Ρόχας
Η Ειρήνη Κανακάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, της Δραματικής Σχολής Αθηνών, (Γ. Θεοδοσιάδη) και του Atelier Υποκριτικής και Θεατρικών Σπουδών, (Κέντρο Λαϊκού Θεάτρου) και Υποψήφια Διδάκτωρ στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ναυπλίου του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει διδάξει υποκριτική, ιστορία θεάτρου, δημιουργική γραφή σε σεμινάρια που φιλοξενήθηκαν σε χώρους τέχνης και σχολές και Αγωγή του Προφορικού Λόγου στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση. Ασχολείται με την πρωτότυπη γραφή, τη διόρθωση, την επιμέλεια και τη μετάφραση κειμένων. Επίσης με την επικοινωνία, οργάνωση, καλλιτεχνική επιμέλεια και σκηνοθεσία πολιτιστικών εκδηλώσεων και παραστάσεων. Από τα έργα της έχουν εκδοθεί δύο επιστημονικά συγγράμματα: «Ανθολόγιο Θεατρικών Μονολόγων Ξένοι Συγγραφείς» (Δωδώνη, 2005. Θαλασσί, 2010. Εκδόσεις Φίλντισι, 2016) και «Ανθολόγιο Θεατρικών Μονολόγων Αρχαίοι Έλληνες Συγγραφείς» (εκδόσεις Φίλντισι, 2012) τα οποία αφορούν συνθέσεις ιστορίας, βιογραφιών δραματουργών, συνόψεις μύθων των έργων τους και ανθολογίας μονολόγων, τα οποία έχουν επιλεχθεί ως διδακτέα ύλη σε αντίστοιχες σχολές ΑΕΙ (Θεσσαλονίκης, Ναυπλίου) και στις περισσότερες δραματικές σχολές. Επίσης έχουν εκδοθεί η δραματική κομεντί διασκευασμένη σε νουβέλα, «Άσε με να καπνίσω το δάκρυ σου» (Πλέθρον, 1996), η πολιτική παρωδία «7 Συγγραφείς κάνουν βαρελάκια στους τάφους τους» (Πορφύρα, 2008), η νουβέλα επικής φαντασίας «Οι γυναίκες που δεν υπήρξαν ποτέ» (Εντύποις, 2013, Μωραΐτης, 2016) και «μία συνενοχή κειμένων», το «Με λένε Σαλώμη και είμαι ένα κωλόπαιδο» της οποίας υπήρξε Ηθική αυτουργός και συνεργός (Μωραΐτης, 2018) και μία συλλογή κειμένων με τίτλο Greca Mama Mafiosa (εκδόσεις Φίλντισι, 2019). Υπό έκδοση δε βρίσκονται η μετάφραση 16 ποιημάτων του John Wilmot (Earl of Rochester).
