Χρήστου Ντικμπασάνη
Έγινε πια λόγος συνηθισμένος
η αποίκιση του διαστήματος
Την σχεδιάζουμε, την συζητάμε
αλλά δεν αποφασίζουμε την αναχώρηση
Σκοπός είναι να γίνει εγκαίρως
ό,τι είναι να γίνει,
πριν εκτίσουμε όλη την ποινή μας
στο κάτεργο του γλαυκοπράσινου αυτού βράχου
Να σηκωθούμε ένα πρωινό
με πεινασμένη την αποδέσμευση
απ’ τα γήινα δεσμά
Να χυμήξουμε στο λαιμό των δισταγμών μας
Να δώσουμε μια κλωτσιά σε όλους τους εγκλωβισμούς
Ν’ αρνηθούμε το βρώμικο καθημερινό συσσίτιο
των ενδοιασμών μας
Μπαίνοντας στ’ αστρόπλοιά μας να πετάξουμε
σε μια άλλη Γη, σε μια απ’ τις χιλιάδες
που μας περιμένουν μέσα και πέρα απ’ το γαλαξία μας
Όπως θα περνάμε, επιταχύνοντας
μπροστά απ’ τα καχύποπτα μάτια
των φυλακισμένων της Γης
να τους χαιρετίσουμε μ’ έναν ύστατο ενθουσιασμό
🌻
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής του Leonid Afremov
