Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Κατερίνα Γαϊτάνου: Αρχικά γεννήθηκε από την επιθυμία μου να γράψω μία σειρά διηγημάτων, γενικά κι αόριστα. Στη συνέχεια, αφού τα διηγήματα είχαν γραφτεί, μια μέρα που χάζευα τις φωτογραφίες μου στο Instagram σκέφτηκα ότι κάθε φωτογραφία θα μπορούσε να είναι και η αφορμή για μία ιστορία. Και στο σημείο εκείνο λειτούργησε κι η αντίστροφη σκέψη, ότι κάθε διήγημα από τα ήδη υπαρκτά θα μπορούσε ενδεχομένως να συσχετιστεί με μία φωτογραφία. Κι έτσι προέκυψε η ΚΑΜΕΡΑ.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Κ.Γ.: Στο γραφείο του σπιτιού μου.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Κ.Γ.: Ο χρόνος δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια διότι το κάθε διήγημα γράφτηκε σε διαφορετική χρονική περίοδο.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Κ.Γ.: Η συλλογή αποτελείται από 27 μικρά διηγήματα, αλλιώς Στιγμιότυπα (εξού κι ο τίτλος ΚΑΜΕΡΑ). Κάθε διήγημα έχει έναν διαφορετικό πρωταγωνιστή, ο οποίος βρίσκεται συνήθως μπροστά σε μία απόφαση ή μία συνειδητοποίηση που τον φέρνει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα και τον καλεί να την αποδεχτεί είτε μέσω συμβιβασμού, παραδοχής ή προσωπικής επανάστασης. Υπάρχουν και μερικά διηγήματα που είναι λίγο πιο αφαιρετικά, κι έχουν να κάνουν με μία εσωτερική διαδρομή που ασυνείδητα οδηγεί κάπου, χωρίς να γίνεται συγκεκριμένος ο προορισμός. Αυτή πιστεύω ότι είναι γενικότερα και η διαδρομή μας από το ασυνείδητο πεδίο στο συνειδητό –σπάνια ξέρεις από πού ξεκινάς και πού θα φτάσεις. Θα φτάσεις όμως αν εμπιστευτείς τη ροή των πραγμάτων, κι αυτό είναι που έχει σημασία. Η κεντρική ιδέα θα έλεγα είναι ότι το πώς θα ζήσεις τη ζωή σου εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το πόσο ειλικρινής είσαι απέναντι σε ένα αδιέξοδο: θα παραδεχτείς την αδυναμία σου ή θα προσποιηθείς ότι όλα είναι μια χαρά; Συνταγές επιτυχημένης απόφασης δε νομίζω ότι υπάρχουν, κι αυτό που για έναν χαρακτήρα των Στιγμιότυπων είναι λύτρωση για κάποιον άλλον μπορεί να είναι καταδίκη. Αρκετά από τα διηγήματα έχουν ανοιχτό τέλος, για να ταυτιστεί ο αναγνώστης με αυτό που ο ίδιος θα επιθυμούσε.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Κ.Γ.: Ένα διήγημα γράφτηκε κατευθείαν από την καρδιά κι εξακολουθεί και με συγκινεί το ίδιο όσες φορές κι αν το ξαναδιαβάσω.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Κ.Γ.: Όλοι ανεξαιρέτως, γιατί είναι άνθρωποι σε μια ευάλωτη στιγμή της ζωής τους, και το να είσαι ευάλωτος σε κάνει ελκυστικό μυθοπλαστικό χαρακτήρα. Ωστόσο δύο είναι οι χαρακτήρες στους οποίους νιώθω πιο κοντά συναισθηματικά, η Σαλίνα από το «Κοριτσάκι με τα Σπίρτα» (Στιγμιότυπο 13) γιατί ακόμα και στο τελευταίο στάδιο παρακμής, δεν έχει αποποιηθεί όνειρο, και η Εριέττα στο «116 Ποιήματα +1» (Στιγμιότυπο 22), γιατί συμβολίζει για εμένα την ενσάρκωση της αθωότητας που όλοι θα θέλαμε να είχαμε διατηρήσει.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Κ.Γ.: Ελπίζω κάποιες ώρες χαλάρωσης κι ενδοσκόπησης.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Κ.Γ.: Ότι οι κοινωνικές ανισότητες κάποια στιγμή θα είναι χαοτικές.
Φοβάστε...
Κ.Γ.: Αυτό που δεν ελέγχω.
Αγαπάτε...
Κ.Γ.: Την ησυχία, τα μπέργκερ, το Twitter και τα ξενύχτια.
Ελπίζετε...
Κ.Γ.: Στην υπόσχεση της κάθε καινούριας μέρας.
Θέλετε...
Κ.Γ.: Να γνωρίζω συνεχώς ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Κ.Γ.: Νομίζω όσοι προτιμούν την αμεσότητα στη γραφή, ελκύονται από τις καθημερινές ιστορίες και τους αρέσει και λίγο το σουρεαλιστικό στοιχείο.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Κ.Γ.: Γιατί θα σας αρέσει.
Γιατί δεν πρέπει;
Κ.Γ.: Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον αποτρεπτικό λόγο.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Κ.Γ.: Μπορείτε να το ζητήσετε σε όλα τα βιβλιοπωλεία σε Ελλάδα και Κύπρο ή να το αγοράσετε ηλεκτρονικά από το κατάστημα των Εκδόσεων Ελκυστής
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Κ.Γ.: Φυσικά το κόκκινο, το οποίο και έχει κατακλύσει όλη την επιφάνειά του!
Ποια μουσική;
Κ.Γ.: Όποια ακούει ο καθένας για να συντονίζεται με τον εσωτερικό του κόσμο.
Ποιο άρωμα;
Κ.Γ.: Αυτό που προέρχεται από το χώμα.
Ποιο συναίσθημα;
Κ.Γ.: Της έντασης.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Κ.Γ.: Η επόμενη προσωπική σας εμπειρία.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Κ.Γ.: Οτιδήποτε απαιτεί οργάνωση, στοχασμό και όραμα.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Κ.Γ.: Όλους τους κλασσικούς, με την ίδια αμείωτη ευχαρίστηση. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ως παράδειγμα τον Τόμας Χάρντι, τον οποίο διάβασα ξανά πρόσφατα στο πρωτότυπο, και συγκεκριμένα το βιβλίο του «Ο Δήμαρχος του Κάστερμπριτζ». Μιλάμε για δεξιοτέχνη της γραφής.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Κ.Γ.: Όλοι οι συγγραφείς του 19ου αιώνα για την αφοσίωσή τους στη συγγραφή και τη διείσδυσή τους στη λεπτομέρεια των περιγραφών, κι όλοι οι μοντερνιστές για την καταστρατήγηση των στερεοτύπων της λογοτεχνίας. Επίσης, τα παραμύθια των Αδελφών Γκριμ.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Κ.Γ.: Δεν πιστεύω ότι μπορεί να σε κατευθύνει κάτι που είναι φτιαγμένο από λέξεις, ειδικά όταν εσύ τις επιλέγεις στο εκατό τοις εκατό.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Κ.Γ.: Φαντασία, δομημένη σκέψη, ενσυναίσθηση, στόχο.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Κ.Γ.: Το πόσο πολύ θα διαβαστεί και θα συζητηθεί.
Τι την αποτυχία;
Κ.Γ.: Το να μην ικανοποιήσει το τελικό αποτέλεσμα το δημιουργό του, δηλαδή με άλλη πρόθεση να ξεκίνησε τη συγγραφή κι αλλιώς να κατέληξε το όλο εγχείρημα.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Κ.Γ.: Κατάχρηση είναι οτιδήποτε σε κάνει δυσλειτουργικό. Δεν βλέπω τον τρόπο που μπορεί να το κάνει αυτό η ενδυνάμωση του νου και της ψυχής από τα βιβλία.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Κ.Γ.: Κάμερα (ανοιχτή 24/7).
Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία!
Η Κατερίνα Γαϊτάνου απαντά το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για τη συλλογή διηγημάτων της, Κάμερα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Διαβάστε περισσότερα για το βιβλίο εδώ αλλά και μια εκ των ιστοριών του εδώ!