Γεννήθηκε την 1η Ιουνίου 1940 στην Αθήνα και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Τάκη Μουζενίδη και στις σχολές χορού Κούλας Πράτσικα, Έλλης Ζουρούδη και Τατιάνας Βαρούτη. Στη φωτογραφία, πορτρέτο της από τον σημαντικό καλλιτεχνικό φωτογράφο Elite.
Υπήρξε σύζυγος του σκηνοθέτη Παύλου Τάσιου. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Αυλή και πεζοδρόμιο» (των Α. Σακελλάριου και Γ. Γιαννακόπουλου, θέατρο Ακροπόλ, 1965-1966).
Η κλονισμένη από ψυχολογικά προβλήματα και οικονομικές δυσκολίες υγεία της την οδήγησαν στην αυτοκτονία στις 3 Οκτωβρίου 1993. Η κόρη της, Μυρτώ Τάσιου, βρέθηκε νεκρή το 2015 σε ηλικία 48 ετών. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Γη SOS» (του Άλκη Παπά, θέατρο Μινώα, μάλλον 1969-1970).
Θεωρήθηκε παιδί-θαύμα του θεάτρου τη δύσκολη δεκαετία του 1940, μιας και συμμετείχε σε παιδικές παραστάσεις.
Μετά τις σπουδές της εμφανίστηκε πρώτη φορά επαγγελματικά το 1961 στο πλάι του Ντίνου Ηλιόπουλου και από τότε έπαιξε σε κωμωδίες και δράματα στους θιάσους της κυρίας Κατερίνας, της Έλλης Λαμπέτη και άλλων. Στη φωτογραφία, δημοσίευμα της εφημερίδας «Εμπρός» για τη συμμετοχή της στην παράσταση «Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται» (19/9/1964).
Τη θεατρική περίοδο 2013-2014 η Μυρτώ Αλικάκη συμμετείχε σε μια παράσταση αφιερωμένη στη μνήμη της ηθοποιού, με τίτλο «Στο μυαλό είναι ο στόχος». Ο Γιώργος Κορδέλας συνέδεσε τα κείμενά της, σκηνοθέτησε και προέβαλε σπάνια βίντεο από το προσωπικό του αρχείο και τραγούδησαν η Νάνα Μπινοπούλου και ο Κώστας Χαριτάτος.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε 36 ταινίες, με πρώτη την «Ο άλλος» (1952) και τελευταία την «Όστρια-Το τέλος του παιχνιδιού» (1983, της οποίας έγραψε και το σενάριο). Βραβεύτηκε για την ερμηνεία της σε αυτήν αλλά και στο «Βαρύ πεπόνι» (1977).
Αφιέρωμα του περιοδικού «Eco & artis» τον Ιούνιο του 2002.
Από το 1979 αφιερώθηκε στην ποίηση κι έγραψε επτά βιβλία που αντικατοπτρίζουν την ανήσυχη και ασύμβατη ψυχή της, τα περισσότερα από τα οποία κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Καστανιώτη. «Τρία κλικ αριστερά» (1978, πουλώντας πολύ σημαντικό αριθμό αντιτύπων για την εποχή, φτάνοντας να μεταφραστεί και στα αγγλικά), «Ιδιώνυμο» (1980), Το ξύλινο παλτό (1982), «Απόντες» (1986) κ.ά. Με τους στίχους της παρεμβαλλόταν ανάμεσα στις σκηνές στην ταινία «Παραγγελιά!» (1980) και το soundtrack κυκλοφόρησε το 1981 με τίτλο «Στο δρόμο».
Η ιδιαίτερη αυτή καριέρα αποτυπώθηκε σε τουλάχιστον έξι εξώφυλλα (η έρευνα συνεχίζεται).
Πηγές:
Η εικόνα 1 είναι δυστυχώς αταύτιστη.
Η εικόνα 2 είναι από το πολύτιμο αρχείο του συλλέκτη Μάκη Σουρμπή.
Η παιδική της φωτογραφία, η φωτογραφία της παράστασης με τη Μυρτώ Αλικάκη και το screenshot της ταινίας βρέθηκαν στο διαδίκτυο.
Το αφιέρωμα είναι το προσωπικό μου αρχείο.
Η φωτογραφία με τα βιβλία της είναι από το προφίλ της Αγγελικής Λάλου.
Οι εικόνες 3 και 5 και τα εξώφυλλα (πλην ενός που είναι από τη Βιβλιοθήκη της Βουλής) είναι από το Τμήμα Παραστατικών Τεχνών και τη Βιβλιοθήκη αντίστοιχα του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Ε.Λ.Ι.Α.-Μ.Ι.Ε.Τ.).
