Χρήστου Ντικμπασάνη
Ο δρόμος της Ανάστασης δύσκολος
Περιπλανιέμαι όμως θαρραλέα
ανάμεσα στους κομήτες και τους αστεροειδείς
Ούτε μια λάθος κίνηση πλοήγησης δεν έκανα
Μήτε ενέδωσα στη διαστημική καταιγίδα
Τη μοίρα μου μέθυσα με άκρατο κρασί
Τη χαμένη τροχιά των συντρόφων μου
ξαναθυμήθηκα
Η ψυχή μου στην κρυογονική μηχανή
άντεξε μόλις τρεις ημέρες
Βιαζόταν να χαρεί τη μάχη
που πριν από αιώνες είχε κερδηθεί
Υπέμενα την προδοσία των νεκρών,
την τρέλα της επουράνιας ζωής,
Το τελευταίο άστρο της αυγής
οριοθέτησε την Ανάστασή μου
🌷
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα ζωγραφικής της Εβίτας Κανέλλου