Σοφίας Κλήμη-Παναγιωτοπούλου
Γιατί στριμώχνεται έτσι ο κόσμος μπροστά στη μεγάλη θύρα; Πώς σπρώχνονται, ποδοπατιούνται, αναμερίζει ο ένας τον άλλον, με λαχτάρα και πάθος κι αλληλομισεμό; Τί κάνουν; Τί γίνεται;
Γιατί ο αστυφύλακας αγωνίζεται να βάλει σε τάξη όλον τούτο τον απειθάρχητο όχλο που κινιέται -μια μάζα από υψωμένα χέρια κι άπληστα μάπα- να κάνει γιουρούσι στη μισάνοιχτη πόρτα;
Αγάπη... Αχ, μοιράζουν αγάπη!
Πακεταρισμένη σε δυο κούπα γάλα, λίγη ζάχαρη κι αλεύρι, η αγάπη των πλούσιων Χριστιανών προς τους φτωχούς «πλησίον» τους, μοιράζεται, ανάμεσα σε μισολεγμένες βλαστήμιες κι ανείπωτη αγανάκτηση.
Αγανακτούν αυτοί που πήραν, αγανακτούν όσοι ακόμα προσπαθούν να πάρουν χωρίς να το πετυχαίνουν, αγανακτούν, προ παντός, εκείνοι που τη μοιράζουν...
«Αγαπάτε αλλήλους...» Ο Χριστός βασανισμένος, σηκώνει τον σταυρό του και σέρνει το βήμα στο Γολγοθά.
-Αγαπάτε αλλήλους...
Ως πρόβατον επί σφαγήν άγεται ο αμνός του Θεού, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου. Στ' όνομα του μοιράζεται σήμερα η αγάπη. Στ' όνομα του τη δέχονται τούτοι που τη δικαιούνται, κονσερβαρισμένη σε δυο κουτιά γάλα... κι υποβλέπονται για να την πάρουν, αλληλομισιούνται και δυσπιστούν ο ένας για τον άλλον.
Εσύ που θεμέλιο λίθο έθεσες την Αγάπη, κοίτα πάνω απ' τον σταυρό Σου τον κόσμο που σ' οδήγησε στο μαρτύριο. Αιώνες από τότε, τίποτα δεν μας συνέτισε, δεν γαλήνεψε τα πάθη μας, δεν γιάτρεψε την πληγιασμένη από τόσα κρίματα καρδιά μας. Κι η αγάπη, μας είναι λίγη, δεν μας φτάνει, δεν μας χορταίνει. Ο σπόρος της δεν ρίζοπιάνει μέσα μας. Είναι πολλά τα ζιζάνια στον αγρό μας. Κι αν καμιά φορά συμβεί το θαύμα, ο καρπός της είναι δυο κουτιά γάλα δοσμένα μ' αγανάκτηση στον «πλησίον» μας.
Αγάπη... Μοιράζουν Αγάπη.
Δώστε σ' όλους μας και πάρτε κι εσείς και κάντε να υπάρχει πλούσιο απόθεμα. Σπείρτε αγάπη, μας χρειάζεται. Μας χρειάζεται... Να χαροποιηθεί η ζωή, να γελάσουν οι γειτονιές, να νοστιμίσει το ψωμί μας...
Σοφία Κλήμη-Παναγιωτοπούλου
Από το βιβλίο «Εξομολογήσεις».
Σωσμένο από το mathisis που δεν υπάρχει πια.
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ελαιογραφία του Νίκου Τζανώφ (νεκρή φύση)