Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Χρήστος Καραντωνίου: Ήθελα να γράψω μια διασκεδαστική ιστορία, με χιούμορ και δράση. Στην πορεία βγήκε σχεδόν από μόνος του ένας σχολιασμός για τα στερεότυπα των φύλων, τους ρόλους τους και πόσο μούφα είναι στην τελική.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Χ.Κ.: Πανικός! (αυτό που νιώθω τώρα που δεν μπορώ να σκεφτώ μια μόνο λέξη!)
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Χ.Κ.: Δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές, σπάνια είναι καλές, προτιμώ να δίνω ευχές. Άρα: καλή ανάγνωση!
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Χ.Κ.: Δεν είμαι πολυταξιδεμένος, οπότε δεν θέλω να πω ένα μέρος μόνο και μόνο για να πω κάτι, αλλά πιστεύω ότι θα κρατούσε τόσο όσο να περάσουμε καλά, αλλά θα φύγουμε πριν προλάβουμε να βαρεθούμε, όπου και αν πηγαίναμε τελικά.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Χ.Κ.:
Οι χαρακτήρες θα προτιμούσαν αυτή να είναι μια από τις ιστορίες της πρώτης κατηγορίας. Να έμπαινε εδώ ένα "κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα" μετά ένα "τέλος" με κεφαλαία γράμματα και κεντρική στοίχιση, και αυτό ήταν, αντίο, επόμενο βιβλίο. Ναι, θα ήταν ένα πολύ μικρό βιβλίο αυτό, αλλά θα ζούσαν τουλάχιστον ευτυχισμένοι οι χαρακτήρες. Μα εγώ χρησιμοποιώ το δεκανίκι μου και η ευτυχία τους είναι καταδικασμένη.
Ο Χρήστος Καραντωνίου απαντά μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για το βιβλίο του, Προσοχή στη μάγισσα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παράξενες Μέρες. Παρακάτω, ο ίδιος, γράφει ένα κείμενο για το πόνημα, ανταποκρινόμενος στην πρό(σ)κληση της στήλης Πλοκόλεξο, χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
«Οι περισσότερες ιστορίες αρχίζουν πριν από καιρό, σε έναν άλλον τόπο και χρόνο. Τις ζουν άλλοι άνθρωποι που ποτέ δεν θα γνωρίσουμε. Είναι να απορεί κανείς γιατί οι άνθρωποι νοιάζονται για τις ιστορίες. Ίσως από λαχτάρα, ίσως από περιέργεια, ίσως να μη νοιάζονται πραγματικά, ποιος ξέρει, κι αν κάποιος ξέρει σιγά μην απαντήσει».
Είναι άραγε αυτή η ιστορία ένα αθώο παραμύθι ακατάλληλο για μεγάλους ή μήπως ένα τρομακτικό θρίλερ φτιαγμένο ειδικά για παιδιά; Όπως λέει ο συγγραφέας: Η αλήθεια, τις περισσότερες φορές, βρίσκεται κάπου στη μέση, αλλά όχι πάντα, μερικές φορές συχνάζει και σε άλλα μέρη...
Μέσα στην αιωνιότητα δεν υπάρχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Υπάρχουν ευκαιρίες να μπει κάπου ένα κεφαλαίο γράμμα για να αρχίσει μια πρόταση και κάπου μια τελεία για να την κλείσει, μόνο που αρχή και το τέλος είναι ανθρώπινες δημιουργίες, είναι μια φαντασίωση που μας δίνει μια διέξοδο ελπίδας σε ένα αποτρόπαιο σύμπαν που δεν νοιάζεται για εμάς.Η εμμονή να υπάρχει μια αρχή και ένα τέλος βρίσκεται και στο βιβλίο. Δεν πρόκειται για ένα ταξίδι, αλλά για το τέλος ενός ταξιδιού και της αρχής ενός άλλου.Η παραδοξότητα που υπάρχει μέσα στο βιβλίο, οι σκηνές δράσεις, το χιούμορ και οι σχολιασμοί, δεν είναι ο σκοπός τους ταξιδιού, ούτε στάσεις μέσα στην πορεία του, είναι το ίδιο το ταξίδι. Ένα ταξίδι που δεν υπάρχει! Και αυτό δεν είναι αντίφαση, είναι απλά ένας τρόπος ερμηνείας του χάους.Φτάνοντας στο τέλος, σημαίνει ότι υπάρχει και προορισμός, μα ο προορισμός χρειάζεται ένα ταξίδι για να βγάζει νόημα. Μόνο που το ταξίδι έχει αρχή και τέλος, αλλά ξεκαθαρίσαμε ότι αυτά είναι ανθρώπινα δημιουργήματα, ψέματα που μας λέμε, άρα το ταξίδι δεν υπάρχει, μαζί του ούτε και το νόημα. Από την άλλη πάντα υπάρχει μια κατάληξη και αυτή που προσπαθώ να πετύχω εγώ τουλάχιστον, είναι μόλις φύγουν οι υποχρεώσεις, αν μπορούμε να πούμε ότι περνάμε όμορφα, αυτό ελπίζω και φοβάμαι να βγαίνει και στο "Προσοχή στη μάγισσα".Χρήστος Καραντωνίου
Ο Χρήστος Καραντωνίου γεννήθηκε το 1988 και αυτό είναι το δεύτερο προσωπικό του βιβλίο, ενώ διάφορες ιστορίες του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογές. Συμμετείχε στο ιστορικό πλέον πρώτο συλλογικό Εργαστήρι Συγγραφής των εκδόσεων παράξενες μέρες και ήταν ένας από τους συγγραφείς που υπέγραψαν το μυθιστόρημα «Ταξίδι στο τέλος του κόσμου», που ευτυχώς δεν απέκτησε προφητικό χαρακτήρα. Για αδιευκρίνιστους λόγους συμμετέχει και φέτος στο 7ο Εργαστήρι των εκδόσεων! Τρέφει έντονη συμπάθεια προς τις γάτες, τις μπύρες και τα χαζά αστεία, και ιδιαίτερη αντιπάθεια προς τα βιογραφικά.
