Η σειρά «Παράξενες μέρες στην Ευρώπη», που θα αποτελείται από οκτώ τίτλους -παρακάτω γνωρίζουμε τους τέσσερις πρώτους αυτής- είναι ένα συγχρηματοδοτούμενο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο οποίο οι εκδόσεις Παράξενες Μέρες είναι ο μοναδικός εκδοτικός στην Ελλάδα που έχει ενταχθεί. Πέντε από αυτά τα βιβλία ανήκουν σε συγγραφείς άλλων χωρών -μεταφράζονται και κυκλοφορούν για πρώτη φορά στην ελληνική- και τρία θα είναι τα βιβλία από τις Παράξενες Μέρες που θα μεταφραστούν στην ισπανική. Με δυο λόγια, η σειρά περιέχει τίτλους που δε θα είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε εκτός προγράμματος (αλλά και την ευκαιρία να ταξιδέψουν ελληνικά βιβλία στο εξωτερικό).
Γνωρίστε τέσσερις τίτλους της σειράς που αποτελούν υπέροχες βιβλιοπροτάσεις (σύγχρονες αλλά και κλασικές).
Η καρδιά που γυρνάει
Donal Ryan
Πρώτο βιβλίο της σειράς, Η καρδιά που γυρνάει, είναι ένα αφήγημα που απορρίφθηκε από 47 εκδοτικούς, μέχρι να βρει το δρόμο του και να σαρώσει τα βραβεία και τις διακρίσεις στη χώρα του και σε όλη την Ευρώπη. Η καρδιά του τίτλου είναι ένα παιχνίδι, σκουριασμένο πια, έρμαιο του ανέμου που το πηγαίνει πότε εδώ και πότε εκεί, όμως σημειολογικά είναι η καρδιά μας που, έρμαιο κι αυτή της τύχης, της μοίρας και των αποφάσεων άλλων ταλανίζεται.
Στο προλογικό σημείωμα του συγγραφέα, ο Ιρλανδός Donal Ryan, λέει: Η καρδιά που γυρνάει είναι ένα βιβλίο σιωπής. Κάθε χαρακτήρας έχει πολλά να πει [...] αλλά κανείς δε μιλάει δυνατά. Όλοι μιλούν όμως με την ψυχή, με αφοπλιστική αυθεντικότητα, ανοίγουν καρδιές και σε αφήνουν να κοιτάξεις μέσα τους· ένα ουσιαστικό καθρέφτισμα όσων σκέφτονται, βιώνουν, αισθάνονται...
Ως δομή, το πεζογράφημα αποτελείται από διαδοχικούς μονολόγους πολύ οικείων προσώπων, χαρακτήρων με τους οποίους μπορείς να ταυτιστείς, να αναγνωρίσεις, να συμπονέσεις και να καταλάβεις απόλυτα. Κι ως ένα βαθμό, πέρα από την καλή πένα του συγγραφέα, αυτή είναι η μέγιστη δύναμή του.
Το δέρμα είναι η ελαστική θήκη που περιβάλλει το σώμα ολόκληρο
Bjorn Rasmussen
Ο Δανός Μπιόρν Ράσμουσεν υπογράφει ακόμα ένα βραβευμένο βιβλίο της σειράς. Το κείμενο εδώ έχει εξομολογητική χροιά -κανείς δε ξέρει αν είναι βιωματικό ή απλώς αποκύημα φαντασίας όμως θα ήθελα να είναι βιωματικό γιατί ως μαρτυρία αποκτά ακόμη μεγαλύτερη δύναμη-, διαθέτει μια χειμαρρώδης και χύμα γλώσσα, άφιλτρη θα λέγαμε αλλά αυθεντική, ειλικρίνεια έκφρασης -δεν κάνει καμία προσπάθεια να ωραιοποιήσει, να σεμνοτυφήσει κ.ο.κ.- και τέμπο. Κρατάει ένα δικό του, προσωπικό ύφος, σε όλη την έκταση και σε αφήνει να κοιτάξεις από την κλειδαρότρυπα το μέσα του, τον εσωτερικό του κόσμο. Με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Τα τετράδια ενός θηλαστικού
Ερικ Σατί
Σε αντίθεση με τα παραπάνω σύγχρονα πεζογραφήματα, Τα τετράδια ενός θηλαστικού, είναι χρονογραφήματα και άρθρα που γράφτηκαν από τον Γάλλο Ερίκ Σατί μεταξύ 1895 και 1924. Τα κείμενα όμως διακρίνονται για τα διαχρονικά τους θέματα. Η μεταφράστρια αναφέρει χαρακτηριστικά πως πολλά πράγματα ήταν από τότε και είναι ακόμη τρομακτικά ίδια. Ο Σατί βιοπορίζονταν ως πιανίστας στα καμπαρέ της Μονμάρτης ενώ δε θα λέγαμε ότι καλοπερνούσε. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν άνθρωπο που δέχτηκε σκληρή κριτική πέρα από κάποιων λίγων καλλιτεχνών της εποχής του που είχαν αναγνωρίσει σε αυτόν τη ξεχωριστή του ιδιοφυΐα. Ο Σατί χαρακτηρίζεται από τη διαφορετικότητά του, τη μοναδικότητά του, τη δική του αυθεντία. Δε διεκδικεί την έγκριση κανενός, δε ποντάρει στην αποδοχή, ούτε δέχεται τη συμπόνια (σου).
Φως έρωτας θάνατος
Vicente Aleixandre
Και μια ποιητική συλλογή -επιλεγμένα κείμενα- του Ισπανού νομπελίστα Βιθέντε Αλεϊξάντρε. Το ύφος, ελεύθεροι επεξηγηματικοί στίχοι, καθιστά τα έργα πολύτιμα ακόμα και για φιλαναναγνώστες μη μυημένους -ή λιγότερο φίλους- στα ποιητικά μονοπάτια. Ο ποιητής, με άλλα λόγια, κάθε φορά έχει να διηγηθεί μια μικρή ιστορία, όπως θα έκανε ένας πεζογράφος, μόνο πιο λυρικά και συμπυκνωμένα. Κι όπως προδίδει και ο τίτλος της συλλογής, καταπιάνεται με τα πιο καίρια ζητήματα του ανθρώπου: της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας, της ψυχής, του μυαλού...
Ευχαριστώ τον εκδότη για τη διάθεση των βιβλίων.
