Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Φυλλένια Σφουγγάρη: Το βασικό κίνητρο που με οδήγησε στη συγγραφή των ποιημάτων του βιβλίου «Ναίφως» ήταν η αγάπη μου για την Ποίηση, καθώς κι η διάθεσή μου ν’αποτυπώνω σκέψεις, προβληματισμούς και συναισθήματα, τόσο δικά μου όσο και των άλλων.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Φ.Σ.: Θα ήταν ο τίτλος, «Ναίφως». Μια λέξη καινούργια, που δημιουργείται από τη συνάντηση δύο άλλων. Οι λέξεις πράγματι συναντιώνται. Κάποιες φορές πλησιάζουν με τέτοια δυναμική η μία την άλλη, που ενώνονται. Κι αν μας φέρει στο νου η λέξη αυτή την ομόηχή της (νέφος), ας αναλογιστούμε πώς θέλει ο καθένας από εμάς να είναι ο "ουρανός" του. Εγώ κράτησα την καινούργια λέξη.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Φ.Σ.: Θα τον συμβούλευα να μην το διαβάσει βιαστικά. Διαβάζοντάς το να αναρωτηθεί αν "βλέπει" τον εαυτό του σε κάποιο από τα ποιήματα και να μοιραστεί μαζί μου την απάντηση.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Φ.Σ.: Θα πηγαίναμε σε μια μεγαλούπολη, κάπου που να υπάρχει στην ατμόσφαιρα "Νέφος". Θα βλέπαμε όλα τα "αξιοθέατα" της πόλης: την ομορφιά, την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τον έρωτα, την χαρά, αλλά και τους φόβους, τον πόνο, τη λύπη, τη μοναξιά και τα προβλήματα των ανθρώπων. Το ταξίδι μας θα κρατούσε τριάντα δύο μέρες (όσα και τα ποιήματα της συλλογής). Μια ιδανική επιλογή θα ήταν η Αθήνα.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Φ.Σ.:
Οι αόρατοι άνθρωποι με τις αψηλάφιστες ανάσες
απ’ το βλέμμα κάτι του ήλιου έχουν το πρωί
κι ένα περίγραμμα γαλάζιο στη φωνή... κάπου εκεί
που μιαν αυγή φύτεψε βασιλικό η θλίψη
για ν’ αρχίσει ξανά πάλι η ζωή.
Η Φυλλένια Σφουγγάρη σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για την ποιητική της συλλογής, Ναίφως, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Αν θέλουμε να κάνουμε ίσως το πιο αναγκαίο, δύσκολο αλλά και υπέροχο ταξίδι, τότε χρειαζόμαστε την Ποίηση, που προσπαθεί «μέσα από τα δικά της μάτια στην ψυχή μας να μάθουμε να κοιτάμε». Το βλέμμα της σα φωτεινή δέσμη εστιάζει και σε όσα μέσα μας συνηχούν συνταιριασμένα και σε αυτά που χαλούν την αρμονική συμμετρία.
Τα ποιήματα τής παρούσας ποιητικής συλλογής ακουμπάνε το πολυκύμαντο συναίσθημα και μεταφέρουν προβληματισμούς. Ορισμένα εκφράζουν την απόσταση που μας χωρίζει από τα όνειρά μας, φτιαγμένη από αστοχίες και δυσκολίες. Μένει όμως μια λευκή σελίδα ως επιλογή, όχι για λήθη αλλά για ξεκίνημα δημιουργικό. Ή –πιο ποιητικά– για ν’ αναζητήσουμε και να βρούμε το νησί της Ουτοπίας στο χάρτη του κόσμου.
Η Φυλλένια Σφουγγάρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Β. Εύβοια, τόπο πάμπλουτο σε φυσικές ομορφιές, που την ενέπνευσε από πολύ μικρή να γράψει τα πρώτα της ποιήματα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε με σπουδές στην Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση στο ίδιο πανεπιστήμιο. Η Μουσική είναι κι αυτή «τόπος» της. Σπούδασε κλασικό πιάνο, είναι κάτοχος πτυχίου ανώτερων θεωρητικών (πτυχίο ειδικού αρμονίας) και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια μουσικοπαιδαγωγικής. Η σύνθεση τραγουδιών και η μελοποίηση στίχων είναι οι πιο συναρπαστικές μουσικές της ενασχολήσεις. Δίπλα από την αγάπη της για τη μουσική στοιχίζεται κι η αγάπη της για την Ποίηση. Το «Ναίφως» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
