Διαβάζοντας το Κοσμικό βαλς, το μυθιστόρημα του Στέφανου Παπαδόπουλου που προηγήθηκε το παρόντος, είχα αναφέρει πως παραδίδει μαθήματα συγγραφής. Άποψη που, όχι μόνο, διατηρήθηκε στΟ καλπασμός των αμνών, αλλά εδραιώθηκε κιόλας!
Η όμορφη αφηγηματική τεχνική του ξεχωρίζει και εδώ -ένα προσωπικό ύφος σχηματοποιείται· μάλλον με αυτό θα συνεχίσουμε και σε όλα τα επόμενα λογοτεχνικά μας ταξίδια. Η ανάγνωση γίνεται απολαυστική και πλούσια νοημάτων και εικόνων. Η αισθαντική του πένα, που αναδεικνύει το συναίσθημα και τις εσωτερικές καταστάσεις των χαρακτήρων, επενδύει σε ένα νουάρ αστυνομικό καταδίωξης, με δράση και περιπέτεια που όμως φέρει και πολλή συγκίνηση. Το αίμα και η βία, που συνεκδοχικά συνυπάρχουν σε τέτοιες μυθιστορίες, αντί να δημιουργούν μια σπλάτερ «οπτική» -θα περίμενε κανείς- ισορροπούν με την φορτισμένη ατμόσφαιρα, την ενδοσκοπική σκιαγράφηση των προσώπων και την ενδιαφέρουσα πλοκή, που γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα λόγω της δομής.
Ο συγγραφέας έχει επιλέξει την εναλλαγή σκηνών, τόπου δράσης και προσώπων ενώ η εξιστόρηση γίνεται ημερολογιακά, δηλαδή ακολουθώντας τη χρονική σειρά των γεγονότων. Έτσι εξάπτει το ενδιαφέρον του αναγνώστη -κάτι αντίστοιχο με τον Νταν Μπράουν στις δικές του περιπέτειες αλλά με μοιρασμένο το βάρος και στην ψυχολογία-, δημιουργεί ένα εθιστικό πεδίο αποπλάνησής του κι εκείνος δεν έχει παρά να αφεθεί και να ακολουθήσει το κείμενο.
Υπόθεση:
Θα «συναντήσουμε» τον Άντριαν, ένα «φάντασμα» των πόλεων, έναν βρικόλακα που δεν αντέχει το φως του ήλιου, επικηρυγμένος από νόμιμους και παράνομους. Θα «συστηθούμε» με τη Χάνα, μια λαθραία, μάνα (γράφεται και ως: μια λαθραία μάνα) και πόρνη, κατατρεγμένη από όλους. Και θα γνωρίσουμε έναν πραγματικό ήρωα... και πολλούς πολλούς άλλους ιδιαίτερους και άκρως ενδιαφέροντες τύπους, σε ένα μοχθηρό ανθρωποκυνηγητό γιατί, από ένα σημείο και μετά, δεν υπάρχει σωτηρία -ούτε λύτρωση, ελευθερία ή ζωή- χωρίς γενναίο κόστος.
Είναι αυτό ακριβώς το τίμημα που θορυβεί τα πρόσωπα, που τώρα πρέπει να κάνουν το άλμα πίστης [...] κλειδωμένοι σε μια ασταθή φονική ισορροπία. Στο οπισθόφυλλο αναγράφεται ότι αν ο Άνθρωπος έχει ψυχή, τότε την πουλάει τόσο φθηνά που ακόμα και ο Διάβολος έχει πάψει να ενδιαφέρεται. Όμως εγώ θα μεταφέρω και κάτι ακόμη, έτσι ως δέλεαρ, ένα απόσπασμα όπου λέει πως οριστικός κριτής των αποφάσεών σου είναι μόνο ο θάνατος, και τότε θα έχεις άπλετο χρόνο για να μετανιώσεις γι' αυτές... Ή και όχι!
Το αν θα μετανιώσουν γι' αυτές σάς περιμένει να το ανακαλύψετε στις σελίδες του, αυτό το μυθογράφημα των κινηματογραφικών σκηνών, των ορίων και των υπερβάσεων, που όμως κλείνει γλυκά κι ανθρώπινα αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις.
Υπέροχο!
Το μυθιστόρημα του Στέφανου Παπαδόπουλου, Ο καλπασμός των αμνών, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δερέ.
Ευχαριστώ την εκδότρια και τον συγγραφέα για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα.
